دولت خدمتگزار ملت

مسئله، مسئلۀ خدمتگزاری دولت به ملت است؛ نه‏‎ ‎‏فرمانفرمایی دولت به ملت. همین فرمانفرمایی جدا می کند شما را از ملت، و ملت را از‏‎ ‎‏شما و منشأ مفاسد زیاد می شود. اگر جوری باشد که وقتی رئیس دولتی نخست وزیرش،‏‎ ‎‏رئیس جمهورش بیاید توی مردم، با مردم باشد؛ فواصل نباشد، آنطور فواصلی که در‏‎ ‎‏طاغوت هست. فرماندارها با مردم فواصل نداشته باشند که مردم پشت اتاقش بیایند‏‎ ‎‏بایستند و راهشان ندهند و چه. البته با عدالت راه باید بدهند، نه اینکه؛ هرج و مرج نباشد‏‎ ‎‏که هر کس آمد، بخواهد جلو بیفتد. یک موازینی که خود شما می دانید.

صحیفه امام جلد ۹ ص ۱۱۹