علامه حسن زاده آملی در اواخر سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در روستای ایرای لاریجان آمل در یک خانواده مذهبی متولد شد، از کودکی با قرآن مانوس شد، در جوانی در عالم خواب از امام رضا (ع) طلب علم کرد و با نگارش، تدریس و تحریر کتب علمی عالمی وارسته لقب گرفت.
از تاکیدات این علامه می توان به این جمله که "نفس را مشغول بدار وگرنه او تو را مشغول می کند" اشاره کرد، جزواتی همچون شرح نهج البلاغه، رساله ای در ولایت و امامت، رساله ای در رؤیت و عدم آن بر مشرب حکمت و کلام، رساله ای در لقاء اللّه بر منهل عرفان، رساله ای به نام فصل الخطاب فی عدم تحریف کتاب رب الأرباب، رساله ای در صبح و شفق و تحقیق در صبح صادق و کاذب و بیان طایفه ای از آیات و روایات در این موضوع و غیره اشاره کرد . یکی از بهترین کتاب های علامه حسن زاده آملی، کتاب «عیون مسائل النفس و سرح العیون فی شرح العیون» است.
این کتاب درباره علم نفس نوشته شده است. ایشان این کتاب را در خصوص معرفت و شناخت «نفس» نوشتند و آن را بر ۶۶ «عین» مرتب ساختند که هر عینی در مسئله ای از مسائل مربوط به نفس است. چون متن کتاب فشرده بود و هر یک از عیون آن کتاب به خودی خود لیاقت آن را داشت که در رساله ای مستقل مورد بحث و بررسی قرار گیرد، ایشان شرحی بر آن کتاب نوشتند و بدین صورت کتاب بی نظیر «شرح العیون فی شرح العیون» را که بر أهم مسائل مربوط به معرفت نفس مشتمل است، به عالم علم و دانش ارائه کردند.
همه این ها مقدمه بود تا نظر علامه حسن زاده درباره امام خمینی (س) عرض شود.
آیت الله حسن رمضانی از علامه حسن زاده آملی نقل می کند که؛ زمانی ایشان (علامه حسن زاده آملی) می فرمود اگر اسم کار من را لوس بازی نمی گذاشتند و اگر تلقی خوشی صورت می گرفت و مصون بود از تلقی های ناخوش، من این کتاب عیون مسائل نفس را که در مسائل نفس است و کتاب مهمی است و کتاب سر پیری من است، مال ایام جوانی ام نیست، یعنی یک عمر کار کرده ام و حاصلش این شده است، اسم این کتاب را می گذاشتم «عیون خمینی».
انتهای پیام /*