اگر ما بر حقیم و کارمان نیز درست و خوب است تبلیغ بنی صدر و‏‎ ‎‏امثال بنی صدر قطعاً مؤثر نخواهد افتاد

ابوالحسن بنی صدر در بهمن ۱۳۵۸ به عنوان نخستین رئیس جمهور ایران انتخاب شد و در خرداد ۱۳۶۰ به دنبال قانون گریزی و همکاری با منافقین با عنوان عدم کفایت سیاسی توسط مجلس شورای اسلامی از مقام خویش عزل شد.
او پس از عزل شرایط سختی از نظر امنیت خود پیدا کرده بود و طبیعتا تحت تعقیب نیروهای نظامی و انتظامی قرار داشت، با کمک تشکیلات سازمان منافقین پنهان شد. بنی صدر پس از ۳۰ خرداد در منزل شخصی به نام لقایی از دوستان داریوش فروهر مخفی شد که در زمان واقعه هفت تیر نیز در همان خانه بود و پس از چند روز برای گفت وگو با مسعود رجوی به مخفیگاه او رفت.
بنی صدر برای اینکه نتایج دومین انتخابات ریاست جمهوری مشخص شود، یک هفته بیشتر از زمان مقرر شده فرار در ایران ماند و پس از آن با همکاری سازمان منافقین و به کمک سرهنگ بهزاد معزی از ایران به سوی پاریس گریخت.
آیت الله سید حسین موسوی تبریزی در کتاب خاطراتش این طور می نویسد:

قضیه از این قرار بود که بعد از فرار بنی صدر از ایران،‏‎ ‎‏یک روز سید مهدی هاشمی به دفتر من آمد و گفت: اگر شما یک میلیون دلار در اختیار من بگذارید‏‎ ‎‏من توسط افرادی که می شناسم می توانم بنی صدر را بدزدم و به ایران بیاورم. من گفتم:‏‎ ‎‏این مقدار بودجه در اختیار دادستانی کل هست منتها آنچه در این میان مهم است اجازه و‏‎ ‎‏اذن امام و یا لااقل آیت الله منتظری است. سید مهدی گفت: من می توانم از آقای منتظری‏‎ ‎‏اجازه بگیرم که من گفتم: من باید خودم اجازه بگیرم و با اجازه گرفتن شما برای من‏‎ ‎‏اطمینان قلبی حاصل نمی شود. من خودم با آقای منتظری تماس گرفتم و ماوقع را گفتم و‏‎ ‎‏سپس پرسیدم: آیا شما چنین اجازه می دهید؟ ایشان گفت: نه من اجازه نمی دهم. بعد از‏‎ ‎‏یک مدتی دوباره سید مهدی آمد و باز همان درخواست را مطرح کرد و گفت: ما افرادی‏‎ ‎‏از عربها را می شناسیم که حاضرند در برابر گرفتن پول، بنی صدر را در همان فرانسه‏‎ ‎‏بکشند. من باز به اینها گفتم: این کار اولاً مجوز شرعی می خواهد و ثانیاً این نوع کارها‏‎ ‎‏اصلاً به صلاح نظام نیست چون واقعیت قضیه خیلی زود کشف می شود و آبروی نظام را‏‎ ‎‏در معرض خطر قرار می دهد و بعد موضوع را با حضرت امام در میان گذاشتم و عرض‏‎ ‎‏کردم: افرادی هستند که حاضرند بروند و بنی صدر را بکشند، امام فرمود: چرا؟ گفتم:‏‎ ‎‏چون او علیه انقلاب و نظام تبلیغ می کند. امام فرمود: اولاً کشتن یک مسلمان‏‎ ‎‏حرام است و ثانیاً اگر ما بر حقیم و کارمان نیز درست و خوب است تبلیغ بنی صدر و‏‎ ‎‏امثال بنی صدر قطعاً مؤثر نخواهد افتاد ولی اگر عمل و رفتار ما بد و ناصحیح باشد‏‎ ‎‏تبلیغات آنها تأثیر خودش را خواهد گذاشت و ما باید به جای اینکه در فکر حذف‏‎ ‎‏فیزیکی مخالفان خود باشیم با تصحیح اعمال و رفتارمان زمینه تبلیغات منفی آنها را‏‎ ‎‏از بین ببریم. ‏

منبع: (خاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی، ص ۳۰۰)