توضیحات کارشناس:
خداوند حکیم در قرآن کریم طهارت از جنابت را شرط صحت نماز قرار داده و در آیه 6 سوره مائده خطاب به اهل ایمان فرموده است وَ إِنْ کُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا
جنب شدن انسان، دو عامل دارد:
1- مقاربت کردن
2- بیرون آمدن منى، چه در خواب و چه در بیدارى، چه کم و چه زیاد، با شهوت و چه بى‌شهوت، با اختیار یا بى‌اختیار
هر زن و مردی که یقین به خارج شدن منى پیدا کند بدون اشکال جنب است و غسل بر او واجب می باشد و تا یقین پیدا نشود رطوبتى که خارج شده منى است، حکم به جنابت نمى‌شود و غسل واجب نیست و ناگفته نماند که خواهران کمتر یقین پیدا مى‌کنند.
انسان وقتى شک داشته باشد و نداند آنچه که بیرون آمده منى است یا نه، معیار شناختن آن در شخص سالم این است که با فشار و شهوت خارج شده و موجب سستى بدن گردد و ظاهر این است که در شخص بیمار و زن تنها شهوت کفایت مى‌کند.
ضمیمه کردن وضو به غسل مخصوصا براى زن در صورتى که قبل از خروج رطوبت با وضو نباشد احتیاطى است که ترک آن سزاوار نیست. بلکه احتیاط آنست که در صورت جمع نبودن سه حالت فوق اگر قبل از خروج رطوبت بی وضو بوده هم غسل کند و هم وضو بگیرد و اگر مسبوق به طهارت باشد فقط غسل نماید.(رجوع شود به تحریر الوسیلة؛ ج1، ص:38)
بنا بر این طبق فتوای امام خمینی (س) که در استفتاء ذیل نیز بدان تصریح شده است، غسل جنابت بر زن یا دختری که در خواب یا بیداری احساس شهوت به وی دست داده است اما در خروج منی شک دارد واجب نیست و اگر غسل نماید کفایت از وضو نمی کند. و چون وضو بعد از غسل جنابت حرام است راه احتیاط این است که یا قبل از غسل وضو بگیرد و یا بعد از غسل ابتدا به کاری که مبطل وضو است اقدام کرده سپس وضو بگیرد.
س 85 - علامت هاى منى در مرد و زن چیست؟ آیا هر دو یکسان متوجه خروج منى مى شوند؟ و اگر بى اختیار منى خارج شود، غسل لازم دارد؟
ج - منى علائمى دارد که در رساله نوشته شده است و تا یقین به خارج شدن منى پیدا نشود و یقین پیدا نشود که رطوبتى که خارج شده منى است، حکم به جنابت نمى شود و غسل واجب نیست و خواهران کمتر یقین پیدا مى کنند.
(استفتاءات؛ ج 1، ص: 48)
26/2/1392