رئیس دولت با سایر افراد ملت فرق نداشته است؛ رئیس دولت در زمان رسول الله ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ خود پیغمبر بود، و وضع و رفتارش با مردم به اینطور بود که در مسجد وقتی که تشریف داشت و اشخاص هم بودند، اگر کسی از خارج مجلس وارد می شد و غریبه بود نمی دانست رئیس دولت کدام یک از اینهاست و می پرسید کدام هستید. تشریفات به این معنا که در بین طاغوت بوده است هرگز نبوده است. رئیس دولت در زمان حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ در محضر قاضی حاضر شد، و با آن یهودی که ادعا داشت ـ یا ایشان ادعا داشتند ـ طرح دعوا کردند و قاضی وقتی که خواست احترامی از حضرت امیرالمؤمنین بکند، ایشان گفتند حق نداری؛ در محضر قضا ما یکی هستیم. و بعد هم حکم را علیه او ـ علیه حضرت امیر ـ داد و ایشان تسلیم شدند.
صحیفه امام جلد ۷ ص ۱۲۶
انتهای پیام /*