بورسا، ۱۳۴۳_ پیام به آقای سید مصطفی خمینی (خانوادگی)
اهم پیام:
نور چشم محترم، مصطفی خمینی ـ ایّده الله تعالی و اعزّه ـ من اکنون در بورسای ترکیه بحمدالله با سلامت زندگی می کنم و حالم خوب است. نگران من نباشید. آنچه مقدر است از جانب خدای تعالی جمیل و مورد تشکر است. قبلاً تلگرافی کردم و کاغذی نوشتم.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۴۳۲
***
نجف اشرف، ۱۳۴۴_ سخنرانی در جمع علمای نجف (وظیفه سران کشورهای اسلامی ـ مسئولیت علما)
اهم سخنرانی:
کسانی که مسئولیتشان خیلی زیاد است دولتهای اسلامی است؛ رؤسای جمهور اسلام، سلاطین اسلام، اینها مسئولیتشان خیلی زیاد است و شاید بیشتر از همۀ طبقات باشد. اسلام الآن به دست این طبقه، به حسب ارادۀ خدای تبارک و تعالی ـ تکویناً ـ سپرده شده است و آنها مسئولند بر حفظ اسلام و حفظ وحدت کلمۀ اسلام و حفظ احکام اسلام و معرفی کردن اسلام را به دنیای متمدن که گمان نشود اسلام مثل مسیحیت هست، فقط یک رابطۀ معنوی ما بین افراد و خدای تبارک و تعالی است و بس. اسلام برنامۀ زندگی دارد؛ اسلام برنامۀ حکومت دارد.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۲۹ - ۴۱
***
نجف اشرف، ۱۳۵۱_ نامه به خانم فریده مصطفوی (خانوادگی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۴۶۵
***
نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ پیام به دانشجویان مقیم خارج (وعدۀ پیروزی نهایی ملت)
اهم پیام:
امید من در این نهضت اسلامی شما جوانان برومند خارج و داخل هستید. عزیزان من صبور باشید؛ خداوند با صابران است
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۴۹۷
***
قم، ۱۳۵۸_ پیام به ملت ایران (کمک رسانی به زلزله زدگان خراسان)
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
تاکنون اخبار تأثرانگیز و وحشتناکی از فاجعۀ زلزلۀ خراسان و خسارات جانی و مالی بسیاری که به برادران و خواهرانمان وارد شده است واصل شده. با عرض تسلیت به ملت عزیز ـ خصوصاً بازماندگان این فاجعه ـ از عموم ملت شریف تقاضا می کنم که بدون فوت وقت به کمک برادران و خواهران خود بشتابند و با هر وسیلۀ ممکن آنان را نجات دهند.
این فاجعه احتیاج به کمک همگانی دارد. برادران و خواهران محترم! برای نجات بندگان خدا بپاخیزید و عجله کنید و آنچه در این مورد صرف نمودید و خواستید از وجوه شرعیه محسوب نمایید، مورد قبول است. از خداوند تعالی رفع گرفتاری ملت شریف را[مسئلت] می نمایم.
روح الله الموسوی الخمینی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۶
***
قم، ۱۳۵۸_ پیام به شورای انقلاب (بسیج همگانی برای کمک به زلزله زدگان خراسان)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۷
***
قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای محمد باقر رفیعی به سمت امامت جمعه شهر ری
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۸
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام به ملت ایران درباره سید احمد خمینی و رفع تهمتهای ناروا
اینجانب هیچ گاه میل نداشته و ندارم که دربارۀ نزدیکان خود سخنی بگویم یا دفاعی کنم. لکن علاوه بر آنکه در پیشگاه مقدس حق ـ جل و علا ـ مقصر و مجرمم و از درگاه متعالش امید عفو و بخشش دارم و تمام سرمایه ام اعتراف به تقصیر و عذر از آن است و در نزد مسلمانان و ملت عزیز نیز اعتراف به قصور و تقصیر و از آنان امید عفو و طلب آمرزش دارم، در پیش گروههایی و اشخاصی گناهانی نابخشودنی دارم و احتمال قوی می دهم که پس از من برای انتقامجویی از من به بعض نزدیکان و دوستانم تهمتها که من آنها را ناروا می دانم بزنند و به آتشی که باید مرا بسوزانند آنان را بسوزانند و احیاناً به صورت دفاع از من انتقام مرا از آنها بگیرند. و اکنون در حیات من گفتگوها و زمزمه هایی به گوش می خورد که احتمال فوق را قوی تر می کند. لهذا من احساس وظیفۀ شرعیه نمودم برای رفع ظلم و تهمت، نظرخود رانزد ملت عزیز اظهارکنم که از قِبَل من در این خصوص تقصیری نباشد. یکی از آنان که بیش از همه احتمال انتقامجویی از من دربارۀ او می رود احمد خمینی فرزند اینجانب است.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۹۰ - ۹۳
***
جماران، ۱۳۶۶_ حکم واگذاری اختیار صدور دستور اجرای احکام به رئیس دیوان عالی کشور
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۱۶
***
جماران، ۱۳۶۷_ نامه به آقایان خامنه ای و هاشمی رفسنجانی (احداث مصلای تهران)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۸۸ - ۱۸۹
***