پرتال امام خمینی(س):توجه به مطالب و نکات زیر می‌تواند راهگشا و پاسخی بر پرسش شما باشد.
۱ـ این سخن که هر چیزی که رایج شده و عرف شده است، مفسده ندارد. نمی‌تواند در تمام موارد سخن درستی باشد، از کجا به چنین استدلالی دست یافته شده است در برخی جوامع شرب خمر رایج می‌باشد و به نظر آنها مفسده ندارد و عرف است. با اینکه زیانهای آن قابل انکار نیست.
۲ـ عدم اعتنای افراد به نهی فقها، دلیل بر این نیست که بتوان آن را مجاز دانست، از رایج ترین کارها در جامعه‌ی ما غیبت و دروغ است که بسیاری از مردم گرفتار آن هستند و باید گفت از هر عرفی، عرف‌تر است و این همه نهی در آن بی تأثیر است؟ آیا به این دلیل می‌توان دروغگویی را روا شمرد و یا غیبت را، و آیا می‌توان رشوه خواری را به دلیل رواج آن در جامعه جائز دانست و یا ستم را...
۳ـ احکام اسلام و حلال و حرام آن پیرو مصالح و مفاسد است و هر حرامی قطعاً مفسده دارد، ولی بسیار وقت‌ها مفاسد موجود در یک کار برای افراد معلوم نیست که دلیل بر نبود مفسده نیست، چه برسد به مواردی که مفسده‌های متعددی را می‌توان برای آن پیدا کرد.
۴ـ دلیل فقیهان بر حرمت وحلیت یک چیز، عرف و خواست مردم نیست، ملاک حلال و حرام در دین دستور خداوند است که عالم بر همه است که تـوسط پیغمبر (ص) و اولیای دین به مردم ابلاغ گشته است. و ما و هیچ فقیهی هم نمی‌تواند از سوی خود چیزی را حلال یا حرام کند، و امام(س) نیز چنین نکرده‌اند.
۵ـ فتوای حضرت امام(س) پیرامون شطرنج به دلیل این که در بین مردم رایج و عرف شده است، نبوده است، شاید گمان پرسش کننده از اینجا به وجود آمده است که امام(س)فرموده‌اند اگر شطرنج امروز از آلت قمار خارج شده باشد، بازی با آن بدون برد و باخت حرام نیست. و این فتوا به جهت آن است که ملاک حرمت شطرنج قمار و یا بازی با آلت قمار است، و اگر چیزی قمار نباشد و آلت قمار نیز در جامعه نباشد حرمتی ندارد. نه به دلیل رواج و عرفی شدن آن.
۶ـ حکم رقص و موسیقی غنایی ـ بر پایه‌ی دلایل فقهی ـ مشخص می‌شود، و فتوای حضرت امام(س) پیرامون موسیقی غنایی حرمت است و فرقی بین مجلس عروسی و غیر آن وجود ندارد. بله، غنا (آواز غنایی بدون موسیقی) در مجالس عروسی زنانه، به شرط آن که آواز خوان زن باشد و شنونده‌ها هم نیز زن‌ها باشند نه مردان (چه محارم و چه غیر محارم) جایز است. (صحیفه امام، ج۲۱، ص ۱۲۹ و تحریرالوسیله، ج۱، کتاب المکاسب والمتاجر، مسأله ۱۳)
انتهای پیام /*