قانون محوری امام به روایت آیت الله مرتضی مقتدایی

کد : 183746 | تاریخ : 06/10/1400

اگر ما معتقد به ولایت فقیه شویم. ولایت فقیه ویژگی خاص خود را دارد. با این که امام ولایت مطلقه داشتند و همه هم اعتقاد داشتند که امام دستشان باز است، هیچ کس هم اعتراض نمی کرد ولی امام مکرر به خود ما تذکر می دادند که من می خواهم بر اساس قوانین راه بروم. به ما تأکید می کردند اگر جایی من مطلبی را گفتم که با قوانین نمی خواند به من تذکر بدهید، این موضوع را امام چند نوبت یادآوری کردند.  امام در مسائل قضایی چندین بار تذکراتی دادند راجع به دادگاه عالی انتظامی قضات، مرحوم امام یکی از آقایان را به عنوان رئیس محکمه انتظامی قضات تعیین کردند. اختیاراتی هم به او داده بودند، این آقا می توانست اگر علیه یک قاضی شکایتی می شد رسیدگی کند و در نهایت قاضی را محکوم نماید. در حالی که مطابق قانون محکمه عالی انتظامی قضات فقط می توانست محکومیت اداری بکند و تنزل رتبه یا حکم انفصال بدهد. ولی نمی توانست محکومیت کیفری بدهد. این قسمت را دادگاه های عمومی می توانستند بررسی نمایند و اگر تشخیص می داد قاضی جرمی مرتکب شده است مطابق با قانون حکم صادر می کرد. اما امام در اینجا به آن آقا اجازه داده بودند که کیفر هم بدهد، آن آقا هم مطابق این اجازه اقدام می کرد. این موضوع را یک زمان به امام عرض کردیم امام هم چون دریافت این اجازه خلاف قانون است،آن ابلاغ را پس گرفتند، این یک مورد را من در خاطر دارم، شاید موارد دیگری هم باشد. خلاصه اینکه امام به ما تأکید می کردند که اگر من دستوری دادم که خلاف قانون است به من تذکر بدهید. همین امام با اینکه این اندازه مقید بودند بر اساس قانون عمل نمایند به همین مقدار هم مقید بودند که از اختیارات ولایت مطلقه استفاده نکند، مگر در یک مواقعی که دیگر ضرورت تشخیص داده می شد، مصلحت می دیدند و از نظر قوانین هم دست شان بسته بود، راه دیگری هم وجود نداشت، یکی همین تشکیل دادگاه  ویژه روحانیت بود. بعضی ها در ذهن شان این است که ولایت فقیه دستش باز است که هر روز یک چیزی بگوید، یا هر روز کاری بکند، این را می خواهم بگویم، معنای ولایت مطلقه این است که در یک مواقع اضطرار که مصالح کلی نظام، مصالح اجتماع و مصالح اسلام اقتضا می کند و با چارچوب قوانین نمی شود آن کار را انجام داد، آنجاست که ولی فقیه می تواند از ولایت مطلقه اش استفاده کند. در حقیقت این اختیار برای رهایی از بن بست می باشد. وگرنه اگر این ولایت مطلقه را نداشته باشیم، نظام به بن بست می رسد، شاید در همه کشورها این گونه باشد که اختیاراتی برای رئیس جمهور یا رهبرشان می گذارند که در یک جایی مثلا او اعمال قدرت کند، این یک امر طبیعی است. ولایت فقیه هیچ منافاتی با اینکه ولی فقیه در چارچوب موازین پیش برود، ندارد. امام مقید بودند در چارچوب قوانین حرکت کنند. در جایی هم تشخیص می دادند از آن ولایت مطلقه استفاده نمایند.

 منبع: خاطرات قضات؛ خاطره از آیت الله مرتضی مقتدایی

انتهای پیام /*