پرتال امام خمینی(س): اول بهمن ۱۳۴۸ ش ـ (۱۳ ذی‌القعده ۱۳۸۹ ق) ـ شروع تدریس درس ولایت فقیه در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، حضرت امام خمینی(س) در خلال تدریس درس خارج مبحث بیع از اول بهمن ۱۳۴۸ تا بیستم همان ماه جمعاً در ۱۳ جلسه مبحث ولایت فقیه را به طور مشروح و کامل مورد بررسی قرار دادند که حاصل آن کتاب ارزشمند و راهگشای «ولایت فقیه» در امور اجتماعی و شئون سیاسی جامعه است. در این کتاب با عنایت و تأکید بسیار بر اصل «ولایت» ـ که پایه و اساس تمام وظایف است ـ به‌ویژه ولایت در امر حکومت و جنبه‌های سیاسی آن مورد بررسی قرار گرفته و ضمن بحث‌های استدلالی بر روش متقن فقهی، به برنامه‌ریزی عملی برای تحقق ولایت فقیه در امر حکومت با طرح راه‌های مشخص و عملی توجه شده است. نظام جمهوری اسلامی ایران حاصل تحقق آن اندیشه است. در اندیشه حضرت امام «ولایت فقیه» از امور اعتباری عقلانی است و واقعیتی جز جعل ندارد، وسیله‌ای است برای اجرای احکام و برقراری نظام عادلانه اسلامی، امتیاز نیست، بلکه وظیفه‌ای خطیر است:
«وقتی میگوییم ولایتی را که رسول اکرم (ص) و ائمه (ع) داشتند، بعد از غیبت، فقیه عادل دارد، برای هیچ کس این توهم نباید پیدا شود که مقام فقها همان مقام ائمه (ع) و رسول اکرم (ص) است. زیرا اینجا صحبت از مقام نیست؛ بلکه صحبت از وظیفه است.
«ولایت»، یعنی حکومت و اداره کشور و اجرای قوانین شرع مقدس، یک وظیفه سنگین و مهم است؛ نه اینکه برای کسی شأن و مقام غیر عادی به وجود بیاورد و او را از حد انسان عادی بالاتر ببرد. به عبارت دیگر، «ولایت» مورد بحث، یعنی حکومت و اجرا و اداره، بر خلاف تصوری که خیلی از افراد دارند، امتیاز نیست بلکه وظیفه ای خطیر است». (کتاب ولایت فقیه، چاپ ۱۹ (۱۳۸۸)، ص۵۱)
انتهای پیام /*