مرحوم سید رحیم میریان از اعضای دفتر امام خمینی (س) که سالها در محضر ایشان افتخار حضور داشت، در خاطرات خود به حالتهای امام به هنگام خواندن مناجات شعبانیه اشاره و این گونه نقل کرده است:
در ماه شعبان که شبها پشت در اتاق امام می خوابیدم می دیدم یک ساعت مانده به اذان صبح امام بیدار می شدند و وضو می گرفتند و پس از نماز شب مشغول مناجات شعبانیه می شدند و در این مناجات به قدری گریه می کردند که من که پشت اتاقشان می خوابیدم گاهی با صدای گریه ایشان از خواب بیدار می شدم با اینکه بسیار آرام و آهسته اعمال شب را انجام می دادند تا کسی بیدار نشود.
برشی از کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی (س)، ج ۳، ص ۱۹۰