پرتال امام خمینی(س): یادداشت ۳۹۱/
در سخن بزرگان آمده است که فهم عظمت هرپدیده به فهم حقیقت آن وابسته است. حقیقت دین مبین اسلام، سیره معصومین و قرآن کریم است و به باور مسلمانان قرآن کتاب انسانساز و راهبرد سعادت دنیا و آخرت است. انسان کمال طلب با تدبر در آیاتِ این معجزه الهی می تواند به تمام معارف و حقایق دست یابد و سعادت دنیا و آخرت خویش را تضمین می کند. فهم قرآن کریم مقدمه رسیدن به کمال و بکار گری معارف دینی در مسلمانان است چراکه مقصد قرآن، هدایت به سوی سلامت جسم و روان است و حرکت از مراتب ظلمات به عالم نور است. کتابی که هم معنویات انسان را می سازد و هم به تعبیر امام راحل زندگی دنیوی انسان را بیمه می کند. ماه مبارک رمضان، ماه طراوت قرآن و ماه بندگی است و فرصتی مهم برای فهم معانی قرآن کریم است چرا که هدف از تلاوت قرآن عمل به آن و تدبر در آیات و حصول اخلاق اسلامی است. امام خمینی در نگاهی جامع دراهمیت قرآن می فرماید: قرآن کریم که سعادت همه بشر را بیمه کرده است قران کریم که هرکس زیر بیرق او واقع بشود در دنیا و آخرت سعید است.( صحیفه امام،ج۶، ص۱۰۱). آنچه مورد تاکید است آن است که دسترسی به معارف و حقایق و حقیقت قرآن در ماه مبارک رمضان بسیار مورد سفارش قرار گرفته است. برشما باد رجوع به قرآن کسی که به آن عمل کند از همه پیشی می گیرد(نهج البلاغه خطبه ۱۵۵). در حدیثی دیگر از حضرت علی(ع) آمده است: عجایبش پایان ندارد اسرار نهفته آن پایان نمی پذیرد و تاریکی های جهل جز به وسیله آن رفع نخواهد شد.
آنچه در این نوشتار از نظر می گذرد گزیده ای از دستورات و پندهای قرآنی در جزء اول قرآن کریم است:
-هدف از خلقت انسان بندگی خداوند است(سوره حمد، آیه۷)
-متقین پنج ویژگی دارند: اعتقاد به غیب.اقامه کننده نماز.انفاق کنندگان.ایمان به نبوت.اعتقاد به معاد(سوره بقره، آیه۱الی۳)
-نتیجه نیرنگ به صاحب نیرنگ برمی گردد(سوره بقره، آیه۹)
-فساد کنندگان روی زمین زیانکار هستند(بسوره قره، آیه۲۷)
-اگر توبه واقعی باشد خداوند ان را می پذیرد(سوره بقره، آیه۳۷)
-حق و باطل را مخلوط نکنید(سوره بقره، آیه۴۲)
-حقیقت را پنهان نکنید(سوره بقره، آیه۴۲)
-در احکام دین سلیقه ای و انتخابی عمل نکنید(سوره بقره، آیه۸۵)
-از بدترین درآمدها درآمد دین فروشی است(سوره بقره، آیه۷۰)
-خداوند از همه امور پنهان و آشکار شما با خبراست(سوره بقره، آیه۷۷)
- با دو اهرم نماز و صبر در برابر مشکلات پیروز شوید(سوره بقره، آیه۴۵)
-هرآنچه به مردم می گویید خود نیز عمل کنید(بقره، آیه۴۴)
اشارات مهمی در جزء اول از جمله حقیقت دین، خلقت انسان، عبادت، دستور اخلاقی در روابط اجتماعی انسان، توبه واقعی و ... مورد توجه قرار گرفته است. در توضیح امر مهم توبه بازخوانی کلام بنیانگار جمهوری اسلامی ایران بهترین الگو و درآمد برای نسل جوان است که می فرمایند: مهمترین اثر گناه در دل است، گناه، دل را ویران، تباه و نابود می کند، رجوع و بازگشت نیز باید از همین مکان آغاز شده، در همینجا ببالد و تحقق یابد توضیح اینکه وقتی انسان به آثار شوم و ویرانگر گناه می نگرد و می بیند که چه پیامدهای مهیب و بزرگی داشته است و او را تا مرز هلاکت رسانیده است با تفکر و تأمل عظمت مطلب را درک می کند، سینه اش بدرد آمده و می سوزد و این سوزِ سازنده به آتشی مُبدّل شده و شعله در جانش می افکند، شعله ها فروزان و فروزانتر شده تا آنجا که گستره و دامن آنها همه جان را فرا می گیرد و تمامی آثار، برگها، شاخه ها و ریشه های گناه را می سوزاند و خاکستر می کند و اینجا است که دل به حالت فطریش بازگشته و از آثار ظلمت و طبیعت رهانیده می شود و معنای آن حدیث معروف که «التائب من الذنب کمن لا ذنب له» (آن که از گناه توبه کند چونان کسی است که گناه نکرده است) همین است؛ یعنی آثار شوم گناه از دل وی بیرون می رود و مانند زمانی می شود که گناه نکرده و بر فطرت نخستین خود بوده است.
پس توبه به معنای «رجوع» است و رجوع جایگاهش دل است و بازگشت و رجوع دل همان ندامت و پشیمانی عمیق است که امام راحل – قدس سره – مرحلﮥ عمیق آن را چنین توصیف می کند:
«و نیز انسان باید بکوشد تا آنکه صورت ندامت را در دل قوت دهد تا انشاء الله به بیت «احتراق» وارد شود و آن چنان است که به واسطه تفکر در تبعات و آثار موحشﮥ معاصی ندامت را در دل خود روشن کند و قلب را به آتش ندامت محترق کند تا آنکه همﮥ معاصی از آن آتش بسوزد و کدورت و زنگار قلب مرتفع شود. بداند که اگر این آتش [را] در این عالم برای خود روشن نکند و این درِ جهنم را، که خود باب الابواب بهشت است، به روی خود مفتوح نکند از این عالم که منتقل شد، ناچار در آن عالم آتش سخت سوزناکی برای او تهیه شود ... خداوندا سینﮥ سوزناکی به ما عنایت فرما و از آتشِ ندامت جذوۀِ ندامت در قلب ما بیفکن و آن را به این آتش دنیایی بسوزان و کدورت قلبی ما را برطرف فرما. و ما را از این عالم بی تبعات معاصی ببر... (چهل حدیث۲۷۵)
انتهای پیام /*