بسمه تعالی
به عرض حضور مبارک می رساند، مرقوم محترم مورخ ۲۴ محرّم امشب ۳۰ زیارت گردید. سلامت و سعادت حضرتعالی را خواستار است اینک به عرض می رساند:
۱ـ در این قضایای جنجالی حضرتعالی ساکت باشید چنانچه اینجانب ساکت هستم.
۲ـ مرقوم شده بود نسبت به همه عطوفت و مرحمت دارید بسیار متشکرم؛ ان شاءالله خداوند سایۀ شما را کوتاه نفرماید.
۳ـ آقای احسان بخش تاکنون صحیح بوده اند شاید با محذوری مواجه شده اند یا آن سید ایشان را مجبور کرده باشد در هر صورت نسبت به ایشان لطف داشته باشید.
۴ـ راجع به پاکستان و افغانستان، هر نحو صلاح می دانید عمل فرمایید.
۵ـ اگر آن شخص بهایی بودنش معلوم و کمک به اجانبش مسلّم است باید مردم از او و معاملات با او اجتناب کنند و اگر معلوم نیست لازم نیست و بهتر آن است که حضرتعالی در جواب طفره بروید جواب کتبی حتماً ندهید.
۶ـ اشخاصی که طلبکار بوده اند از این بانک بگیرند و به فقرا بدهند.
۷ـ مصرف و گرفتن از حاجِّ مرقوم، صلاح است و هر چه می توانید مصرف فرمایید و یا به جای دیگر منتقل نمایید که از تهمت محفوظ شود.
۸ـ به نام اوصیا صلاح نیست و من عجالتاً اسم آنها را فاش نمی کنم و حضرتعالی نیز راجع به وصایت و اوصیا صحبتی نفرمایید ممکن است در آتیۀ نزدیکی در پاکت سربسته وصیت را خدمت بفرستم ...
صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۲۲۷