عاقبت آبروبری

یک کسی که زبانش از این ور شهر به‏‎ ‎‏آن ور شهر دراز می شود و اعراض مردم را ذکر می کند و آبروی مردم را می برد، این زبان‏‎ ‎‏در آن عالم تا آن اندازه ای که اینجا دراز بوده، آنجا هم درازی پیدا می کند و اهل محشر‏‎ ‎‏از رویش ـ به حسب این روایت ـ می گذرند. وقتی بنا شد ارزش انسان به این مسائل باشد،‏‎ ‎‏آن وقت هیچ یک از معنویات دیگر ارزش ندارد.

صحیفه امام جلد ۱۷ ص ۱۸۵