پرتال امام خمینی (س): با گذشت چند روز از انجام عمل جراحی به مرور علائمی همچون تنگی نفس، نارسایی قلبی و جمع شدن آب در ریه حضرت امام توسط پزشکان تشخیص داده شده بود، در روز نهم خرداد نیز پزشکان به انسداد مجرای ادراری ایشان پی بردند
بعد از انجام عمل جراحی حال عمومی امام مساعد به نظر می رسید، اما کم کم با گذشت روزهای بعد از عمل علائمی از عدم بازگشت سلامت ایشان توسط پزشکان تشخیص داده می شد، در روز هشتم خرداد امام خمینی به تنگی نفس مبتلا شدند که پزشکان به نارسایی قلبی و جمع شدن آب در ریه ایشان پی بردند، روز نهم نیز موضوع انسداد مجرای ادراری و تجمع ادرار در مثانه مطرح شد، در گزارشات پزشکی آمده است که فشار در ناحیه تحتانی شکم حساس و به همراه ناراحتی ایجاد شد.
اما با وجود تمام دردها و ناراحتی های جسمی که بر اثر بیماری و نیز روش های درمانی برای حضرت امام ایجاد شده بود، ایشان در تمام مدت با مهربانی و خوشرویی پدرانه همیشگی خود با کادر پزشکی برخورد می کردند، در خاطرات آقای سید عبدالحسین طباطبایی در این ارتباط آمده است: «امام در زمینه صبر و تحمل واقعاً بی نظیر بودند، گاهی لازم بود که سوزن ضخیمی از طریق پوست در رگ ایشان داخل کنیم تا از آن طریق سرم ها و داروهای تزریقی متعددی را تجویز نماییم، آن حضرت با آرامش و صبر بسیار، بدون آنکه آثار درد در چهره ایشان مشخص شود، با نظاره جریان امر، این مسأله را به راحتی تحمل می کردند؛ گویی قدرت عجیبی داشتند که می توانستند احساس درد را که واکنش طبیعی بدن است خنثی کنند، بعد از عمل جراحی، روزهای بسیار سختی بر امام گذشت، ایشان حتی یک آخ نگفتند و همیشه با مهربانی و خوشرویی با کادر پزشکی و پرستاری برخورد می کردند و بعضاً از اینکه باعث زحمت ایشان شده اند، از آنان عذرخواهی می کردند.» (کتاب فصل صبر، صفحه 188)
سایر وقایع روز نهم خرداد، در رابطه با دوران بیماری و بستری شدن حضرت امام در بیمارستان را در ادامه مطالعه می کنید.
دریافت پیام های خشنودی از سلامت امام خمینی (س) از نقاط مختلف جهان
مسئولین، شخصیت ها و سران کشورهای دنیا با ارسال پیام و تلگراف ضمن ابراز خرسندی از بهبود وضعیت جسمانی حضرت امام بعد از عمل جراحی برای بازیابی سلامت کامل ایشان دعا می کردند، در روز نهم خرداد پیام هایی از امام جمعه شهر تاناناریو پایتخت ماداگاسکار، علامه سیدحسین فضل الله به نمایندگی از سمت مسلمانان جبل عامل لبنان، علما و طلاب شهر لاهور پاکستان و نیز سازمان انقلاب اسلامی جزیره العرب دریافت شد.
در داخل کشور نیز همانند روزهای گذشته نهادها و سازمان ها مراسم دعا و نیایش برای سلامتی امام برگزار کردند، دانشجویان در دانشگاه علامه طباطبایی، و کارمندان در ساختمان مرکزی بانک مرکزی از جمله نهادهای برگزار کننده مراسم دعا در این روز بودند، سازمان تبلیغات اسلامی استان تهران نیز با انتشار اطلاعیه ای در این روز ضمن شکرگزاری از بهبود حال امام خمینی (س) به درگاه پروردگار، مردم را دعوت کرد تا در روز 13 خرداد، برای شفای عاجل و طول عمر امام روزه مستحبی بگیرند.
توجه امام خمینی به نماز و ذکر الهی تا آخرین روزهای حیات
از تقید حضرت امام به نماز اول وقت، و توصیه اطرافیان به این امر در خاطرات خانم صدیقه مصطفوی دختر گرامی ایشان اینگونه یاد شده است: «...بعد از چند روز، بیماری به سرعت در بدن منتشر شد. دیگر چهره ها در هم فرو رفته و امیدها در نوسان افتاده بود. ما بیشتر از ظاهر پزشکان مطالب را دریافت می کردیم و کمتر جرات پرس و سوال پیرامون وضعیت را به خود می دادیم. در این حال هنوز در هر فرصت که برای غذا دادن به ایشان می رفتیم، توصیه های اخلاقی را فراموش نمی کردند. چندین بار به من و همشیره ها می فرمود: «راه آخرت سخت است، گناه نکنید، ترک گناه آسانتر از عذاب خداست، نماز را حتی اگر در پیاده رو خیابان باشد اول وقت بخوانید. یک بار که از ایشان سوال کردم که حالتان چطور است آیا درد هم دارید؟ فرمود: «همه بدنم درد است.» اما جز در پرس و جوی پزشکان و ما ابتدا به ساکن اظهار درد نمی کردند. گاهی که صورتمان را نزدیک ایشان می بردیم صدای ذکر و تسبیح ایشان را می شنیدیم. گاهی که چشم باز می کردند اگر مورد خلافی را می دیدند تذکر می دادند مثلاً یکبار به خواهر زاده ام آقا مسیح گفتند: «تو چرا درس را تعطیل کرده ای؟ زود به قم برگرد من در همه دوران تحصیل یک ساعت وقت درس را به کار دیگری نداده ام».
یک بار شنیدم که می فرمود: «خدایا دیگر مرا بپذیر». بزرگترین نگرانی ایشان در آن ایام نماز بود پیوسته چشم باز می کرد و وقت نماز را سوال می فرمود. مرحوم برادرم به توصیه پزشکان برای تاثیر داشتن داروهای مسکن به ایشان گفت شما اینقدر از وقت سوال نکنید ما راس ساعت نماز به شما تذکر می دهیم اما با وجود این غلبه با یاد خدا بود که مانع تاثیر ضعف ناشی از داروها و بیماری می شد. چند بار سراغ علی آقا ـ برادر زاده ام ـ را گرفتند که او را خدمتشان آورده بودند.» (کتاب فصل صبر، صفحه 49)
خاطره آیت الله هاشمی رفسنجانی از روز نهم خرداد: اراده حاج احمد آقا در اداره امور
حضرت امام اعتماد ویژه ای به فرزند گرامیشان حاج احمد آقا داشتند، و ایشان را عزیزترین فرد نزد خود می دانستند، ایشان نیز تا پایان حیات پدر در تمام جهات به بهترین نحو عمل کردند، در خاطرات مرحوم هاشمی رفسنجانی در روز نهم خرداد به این موضوع اینگونه اشاره شده است: «در بیشتر ملاقات ها و مذاکرات بحث درباره حال امام و شرایط جاری و خطرها و رهبری بعد از امام است. و هیچ کس مایل نیست که درباره فقدان امام بیندیشد. هر وقت فرصت دست بدهد به بیمارستان و دفتر امام می روم و انصافاً حاج احمد آقا در اداره امور و مراقبتها سنگ تمام می گذارد و تسلط بر اراده اش برایم آموزنده است. » (کتاب امام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانی، صفحه 422)