بیماری برص

حُکم برص در فقه اسلامی از دیدگاه امام خمینی (س)

بَرَص (به فارسی، پیسی)، گونه ای بیماری پوستیِ مُزمِنِ ناواگیر که به شکل لکّه های سفید نرمِ کمابیش بزرگ بر اندامهای گوناگون تن آدمی حادث می شود و گاهی سراسر تن را فرا می گیرد.

کد : 186826 | تاریخ : 22/09/1401

بیماری برص

حُکم برص در فقه اسلامی از دیدگاه امام خمینی (س)

اقتدا به امام جماعت مبتلا به برص

 احتیاط (واجب) آن است که صاحب مرض جذام و برص و کسی که حد شرعی خورده و توبه نموده است، امامت ننمایند و به آن ها اقتدا نشود. (۱)

شهادت شخص مبتلا به پیسی

شهادت صاحبان بیماری های تنفرآور، مانند کسانی که جذام و برص دارند رد نمی شود. (۲)

قصاص دست برص دار

منظور از شلل، خشک بودن دست است به طوری که از اطاعت انسان بیرون باشد و کار دست را انجام ندهد و لو اینکه در آن حس و حرکت غیر اختیاری باقی مانده باشد؛ و تشخیص آن موکول به عرف است، مانند سایر موضوعات؛ و اگر دستی را قطع نماید که بعضی از انگشت هایش فلج باشد در قصاص دست سالم تردّد است. و تفاوت به قوت و مانند آن اثر ندارد؛ پس دست قوی به ضعیف و دست سالم به دست برص دار و مجروح قطع می شود. (۳)

برص سبب حق فسخ نکاح

 پیسی و برص ازجمله عیوب در زن است (۴) که موجب حق فسخ عقد نکاح برای مرد می شود، اگر معلوم شود که قبل از عقد وجود داشته است و اما آنچه که بعد از عقد پیدا می شود اعتبار ندارد، چه قبل از وطی باشد یا بعد از آن. (۵) و بنا بر اقوا از عیوب مرد که موجب خیار فسخ برای زن شود نیست.(۶)

(۱) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۲، تحریرالوسیلة، ج ۱، ص: ۲۹۱، کتاب الصلاة، صلاة الجماعة، مسألة ۹. الاحوط

(۲) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۴۷۴، کتاب الشهادات، صفات الشهود، مسألة والابرص

(۳) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۵۷۷، کتاب القصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۵. البرصاء

(۴) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس. ستة: البرص

(۵) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسألة ۱.

(۶) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسألة ۳. البرص

انتهای پیام /*