فلج

احکام مرتبط با فلج از دیدگاه امام خمینی (س) (س)

فلج عارضه توقف اعمال حرکتی در اعضای بدن به دلیل بیماری عصبی یا عضلانی می باشد.

کد : 186975 | تاریخ : 24/09/1401

فلج

احکام مرتبط با فلج از دیدگاه امام خمینی (س)

باب نکاح

در باب نکاح در بحث از عیوبی که موجب حق فسخ نکاح برای زن و مرد است از عیوب مشترک و عیوب مختص زن یا مرد سخن به میان آمده است.

در کتاب تحریرالوسیله ازجمله ی عیوب اختصاصی زن که وجود آن در او سبب حق فسخ برای مرد می شود عرج بیّن بیان شده است یعنی «فلج و لنگی آشکار»، اگرچه به حدّ زمین گیری و مزمن بودن نرسیده باشد بنا بر اظهر. (۱) به شرط آن که قبل از عقد وجود داشته باشد و اما اگر که بعد از عقد پیدا شود اعتبار ندارد و موجب حق فسخ عقد نکاح برای مرد نمی شود، چه قبل از وطی باشد یا بعد از آن. (۲) و ازآنجاکه خیار فسخ در هر یک از مرد و زن، فوری است؛ پس اگر مرد وقتی فهمید که همسرش قبل از عقد فلجی آشکار داشته است فوراً مبادرت به فسخ عقد نکند عقد لازم می شود. البته ظاهر آن است که جهل به خیار فسخ، بلکه جهل به فوریت آن، عذر است؛ پس در صورت جهل به یکی از آن ها، درصورتی که مبادرت به فسخ نکند ساقط نمی شود. (۳)

باب قصاص

در کتاب قصاص که از قصاص نفس و قصاص اعضاء و شرایط آن بحث می شود. موضوع قصاص عضو سالم در قبال

عضو فلج؛ و قصاص عضو فلج در قبال عضو سالم مورد برسی قرار گرفته است.

به طور مثال، امام خمینی (س) در این خصوص می فرماید: اگر دستی را قطع نماید که بعضی از انگشت هایش فلج باشد در قصاص دست سالم تردّد است. (۴) و ظاهر آن است که بینی سالم به بینی خشکیده که مانند فلج است، قصاص نمی شود. (۵) و اگر گوش خشک شده فلج را قطع کند، در قصاص اشکال است، بلکه ثبوت ثلث دیه بعید نیست. (۶) و ذکر سالم به ذکر شخص عنّین و کسی که در ذکرش فلجی هست قطع نمی شود. و ذکر عنّین به سالم و فلج شده به سالم، قطع می شود. و همچنین قصاص در قطع حشفه ثابت است؛ پس حشفه به حشفه قطع می شود. (۷)

باب دیات

در کتاب دیات که دیه نفس و دیه اعضاء بیان می شود، در باره دیه فلج کردن اعضاء مختلف بدن انسان سخن به میان آمده است. مثل: «در فلج کردن بینی دو ثلث دیه سالم آن است. و اگر بینی فلج را قطع نماید ثلث دیه بر او است» (۸)

(۱) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس. العرج

(۲) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسألة ۱.

(۳) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۱۵، کتاب النکاح، القول فی العیوب الموجبة لخیار الفسخ و التدلیس، مسألة ۴.

(۴) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۵۷۷، کتاب القصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۵.

(۵) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۵۸۳، کتاب القصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۲۸.

(۶) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۵۸۲، کتاب القصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۲۰.

(۷) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۵۸۳، کتاب القصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۳۸.

(۸) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۶۱۲، کتاب الدیات، دیات الاعضاء، الثالث الانف، مسألة ۳.

انتهای پیام /*