نقش زن در نهضت؛ روایت امام از قدرتی بی صدا اما مؤثر

پرتال امام خمینی(س) :در روزهایی که هنوز نگاه‌های سنتی به زن در ذهن بسیار ریشه داشت، امام خمینی با صراحت فرمودند: «نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است» این سخن نه از سر تعارف، بلکه از عمق باورهای قرآنی و فقهی ایشان نشأت می‌گرفت. خاطرات محمدنبی حبیبی از نطق امام در اسفند ۱۳۵۹، نگاهی اصیل و انقلابی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی به جایگاه زن را به تصویر میکشد؛ نگاهی که نه‌تنها تحقیر تاریخی زنان را نفی می‌کند، بلکه آنان را در صف اول مبارزه و تحول اجتماعی قرار می دهد .

کارگزار صدیق

بیست و پنج اسفند ۱۳۵۹ امام یک نطقی دارند که برای عده ای از بانوان صحبت می کنند. به نظر من امام کاملاً حساب شده موضوع انتخاب کردند برای این سخنرانی و فرمودند که: نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است. با همین صراحت می گویند. امام با کسی تعارف ندارد برای خوشایند بانوان این حرف را نمی زنند امام اعتقاد راسخ خودشان را بیان می کنند . همین زنی که در دوره های گذشته به او توهین شده و تحقیرشده امام به صراحت می گویند نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است. امام نه تنها در رابطه با جامعه می گوید نقش زن بالاتر از مرد است بلکه در رابطه با انقلاب هم همین را می گویند. امام به صراحت تمام در چند سخنرانی فرمودند که نقش بانوان در انقلاب اسلامی از نقش مردان بالاتر است. به هرحال این حرف را یک مجتهد صاحب رساله دارد می گوید. ایشان وقتی می گویند نقش زنان در انقلاب اسلامی بالاتر از مردان است این نشان می دهد که امام باز می خواهند خط بدهند، که مسئولان انقلاب بدانند که ارزش زن در انقلاب ذره ای نه تنها از مردان کمتر نیست بلکه به تعبیر امام بالاتر هم هست.

من یادم است که قبل از انقلاب یک کتابی بود به اسم «برهان قرآن» که مرحوم آقای صدر بلاغی این را ترجمه کرده بود. در این کتاب مطلبی را آورده بود که در قرون وسطی یک مدتی بحث در بین علمای اروپا بود که اصلاً زن از جنس انسان است؟ - من از خانم هایی که خاطرات من را می خوانند عذرخواهی می کنم- یا اصلا از جنس حیوان است؟ حالا اگر هم انسان است باید بپذیریم که یک جنسی نازل تر از مرد دارد. این حرف هایی که در تاریخ خود اروپایی ها وجود دارد، نمی توانند هم انکار بکنند. اما اولین سوره نسا قرآن « یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ » است.

من خودم یادم است که روز هفده شهریور سال ۱۳۵۷ آن رگبار مسلسل هایی که در میدان ژاله آن زمان تهران (میدان شهدا) شلیک شد در حالی که برخی از خانم ها با بچه نوزادشان آمده بودند در تظاهرات شرکت کنند و شهید شدند. بنابراین استناد امام، استناد قرآنی است و امام برای خوشایند کسی سخنرانی نمی کنند بلکه یک اعتقاد راسخ قرآنی و اسلامی را مطرح می کنند. معتقدم که وقتی امام قرار بود یک حکم اسلامی را بیان بکنند اصلاً با نگاه به این و آن این کار را نمی کردند. امام واقعاً یک خصوصیت های ویژه داشتند.

خاطرات محمدنبی حبیبی

دبیر کل وقت حزب موتلفه اسلامی-یادها ۲۵

صص: ۳۵۰-۳۵۱