فرمایش حضرت امام خمینی(س) به مقام معظم رهبری

بخش هایی از یادداشت سرهنگ «محمدرضا تقی‌زاده» از سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش:

آنچه ارتش را از سایر نهادها متمایز می‌سازد روحیه اطاعت و فرمانبرداری آحاد کارکنان آن از فقیهی عادل و شجاع که در زمان غیبت امام عصر(عج) زمام امور امت اسلامی به دست اوست با نام مقدس ولایت فقیه که به فرموده پیر و مرادمان حضرت امام خمینی(س) همان ولایت رسول الله(ص)است، می‌باشد.

ارتش تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با برخورداری از چنین پیشینه‌ای برای خود اسم و رسمی پیدا کرده بود و در ظاهر امر چنین وانمود می‌کرد که تا پای جان برای حفظ رژیم پهلوی ایستاده است،اما به یکباره چه اتفاقی این هیمنه وفاداری به شاه را فرو ریخت؟ آیا ارتش در اجرای مأموریتش کوتاه آمد و یا مؤلفه دیگری وارد کار شده بود؟.

دیدگاه نظامی حضرت امام

ارتش اگرچه تحت سیطره ستمشاهی بود اما باورهای دینی و حماسی نیروی آن به تلنگری نیاز داشت. در این بین نقش حضرت امام خمینی(س) در جداسازی ارتش از نظام ستمشاهی نقشی بی‌بدیل است که از هیچ انقلابی کپی‌برداری نشده و وامدار هیچ نهضت و انقلابی نیست. برای این تغییر رویکرد،تحلیل و تبیین این نقش بسیار مهم است.

زبان و گویش امام(س) با نظامیان بگونه‌ای بوده که گویا تلاش کرده است بدون این که غرور آنان جریحه‌دار شود آنان را به خود و فطرت خویش بازگرداند.  امام(س) در این شیوه موفق بوده و این موفقیت نشان از شناخت دقیق ایشان نسبت به روانشناسی رفتاری نظامیان داشته است و همین عامل که امام(س)ارتش را نیرویی با اعتقادات دینی ارزیابی می‌کردند؛ عامل ارتباط ایشان از تبعید تا پیروزی انقلاب اسلامی با ارتشیان بوده است که با دعوت به پیوستن به خیل ملت به پا خاسته، دل‌های آماده ارتشیان به انقلاب اسلامی پیوست و با ولایت امر مسلمین گره خورد. انقلاب پوسته کثیف و نالایقی را که به دست اقلیتی خیانتکار روی این ارتش را گرفته بود، «کَند» و این هنر حضرت امام(س) بود.

ارتش با رحلت جانسوزحضرت امام(س)که بزرگترین حامی و پشتوانه آن بود، فردی را به عنوان ولی فقیه و فرمانده دید که او را در همه عرصه‌های دفاع‌مقدس در کنار خود و حتی جلوتر در همه صحنه‌های مناطق عملیاتی یافته بود.

فرمایش حضرت امام خمینی(س) به مقام معظم رهبری

از مقام معظم رهبری نقل است که: "اوایل جنگ من در منطقه حضور داشتم در حالی که امام جمعه تهران هم بودم. در منطقه لباس نظامی به تن می‌کردم، اما وقتی به تهران می‌آمدم، لباس روحانی را روی لباس نظامی می‌پوشیدم، اول هم محضر امام(س) می‌رسیدم و گزارشی از جبهه خدمتشان ارائه می‌کردم و رهنمود می‌گرفتم. بعد برای ایراد خطبه‌های نماز جمعه می‌رفتم. یک روز می‌خواستم محضر امام(س) برسم، بند پوتین‌هایم را که داشتم باز می‌کردم، امام(س)از پشت پنجره خیره خیره به کار من نگاه می‌کردند. بعد که رفتم داخل دست امام(س) را بوسیدم؛ امام(س) دستی پشت کتف من زدند و لبخند رضایتی روی لب‌های مبارکشان نقش بست و فرمودند یک روزی پوشیدن لباس جنگی در فقه ما خلاف مروت بود؛ ولی امروز این لباس زیبنده تن شماست."

ارتش آزموده است چون پس از جدایی از حکومت ستمشاهی و لبیک گفتن به حضرت امام(س)در تمامی حوادثی که به وجودش برای حراست از نظام نیاز بوده است در صحنه حاضر بوده است.

در پایان یاد و خاطره حضرت امام خمینی(س) را که با نفس مسیحایی خود به سرزمین ایران روحی تازه بخشیدند گرامی داشته و درود می‌فرستیم به روح پاک شهدای گرانقدر دوران ایثار و شهادت که با نثار خون خود راهی را برای این ملت مشخص کردند که راه عزت و افتخار است.

منبع: خبرگزاری ایسنا