امام به معناى واقعى کلمه زاهد بودند ولى سعى مى کردند که در ظاهر این صفت را نشان ندهند و تا جایى در این مورد پیش مى رفتند که ظواهر را به گونه اى مهیا مى کردند که اصلاً زهد ایشان بروز نکند. امام زاهدى بود که نشان مى داد زاهد نیست، یعنى هیچوقت لباس بد در انظار نمى پوشید. اگر به بیرونى ایشان مى رفتید ملاحظه مى کردید که فرشهاى خوب را در آنجا انداخته اند و فرشهاى دیگر را در اندرونى.
منبع: سرّ دلبری، ص 67.
انتهای پیام /*