امام خمینی در بیاناتی که در روز 17 مردادماه سال 1361 در جمع استانداران سراسر کشورایراد فرمودند، بر لزوم حفظ شئونات اسلامى تاکید فرمودند. در این جمع که علی اکبر ناطق نوری وزیر کشور، علی کوچک زاده فرمانده ژاندارمری و مسئولان و پرسنل دوایر سیاسى ایدئولوژیک ژاندارمرى هم حضور داشتند، امام یادآور شدند که آبروی نظام بسته به آبروی متصدیان امر است.
«ما همه، تمام افرادى که در کشور مشغول یک خدمت هستند و همین طور ملت، که آن هم بحمد اللَّه، مشغول خدمت به این جمهورى اسلامى هستند، ما همه مسئول هستیم: کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُمْ مَسْئُولْ ما در همه امور، در همه کارهایى که انجام مى دهیم، در امورى که در افکار ما مى گذرد، در محضر حق تعالى هستیم؛ تمام عالم محضر اوست، خَلَجانهایى که در قلوب همه مى گذرد، در محضر اوست. و ما همه در هر امرى که در دست ماست و در هر مسئولیتى که در این کشور به عهده داریم، مسئولیت بزرگى پیش خداى تبارک و تعالى داریم. تمام افرادى که در جبههها به جنگ مشغولند و تمام کسانى که جان خودشان را فداى اسلام مى کنند، همه اینها در محضر خداى تبارک و تعالى هستند و اجر هیچ یک از افراد ضایع نخواهد شد. چیزى که براى خداست، باقى است: ما عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّه باقٍ. هر چیزى که از ماست، اینها از بین مى رود و آن چیزى که براى خداست و تقدیم به محضر خداست او باقى مى ماند.»
امام در بخشی دیگر از سخنانشان بیان داشتند: «من به همه کسانى که در این کشور الآن مشغول یک خدمت هستند، عرض مى کنم که توجه داشته باشید که آبروى جمهورى اسلامى که آبروى اسلام است، حفظ کنید. جمهورى اسلامى امروز آبرویش بسته است به آبروى متصدیان امر، و هر کس در هر مقامى که هست مسئولیت به اندازه حجم آن مقام دارد. حجم مسئولیت به اندازه حجم مقامى است که شخصیتها دارند یا گروهها دارند. و توجه کنید که مبادا- خداى نخواسته- کارهایى از شما، از گروههایى که در این کشور خدمت مى کنند، سر بزند که با جمهورى اسلامى سازش نداشته باشد.»
ایشان با اشاره به معصیت بودن بعضى از کارهاى به ظاهر اسلامى عنوان کردند: «گاهى مى شود که کارهاى به ظاهر اسلامى، لکن با بى توجهى و خلاف اسلام واقع مى شود. فى المَثَل، اشخاصى مى خواهند خدمت بکنند، پاسدارها مى خواهند خدمت بکنند، پلیس مى خواهد خدمت بکند و قصدش هم خدمت است، لکن گاهى در کیفیت عمل طورى مى شود که معصیت مى شود؛ مثلًا، من از این کارهاى جزئى، خرده کارىها شروع مى کنم؛ مثلًا، مى خواهند در کمیته ها، در جاهایى که براى بسیج مهیا هستند، مى خواهند اینها خدمت بکنند، لکن گاهى همین هایى که مى خواهند خدمت بکنند، یک کارهایى انجام مى دهند که با موازین اسلامى درست در نمى آید؛ مثل اینکه نصف شبها شروع مى کنند به فریاد و شعار دادن و دعا خواندن و تکبیر گفتن، در صورتى که همسایه ها هستند و ناراحت مى شوند، مریض ها هستند، معلولین هستند، بیمارستانها هست و اینها رنج مى برند، و شما یک چیزى را که مى خواهید عبادت باشد، معصیت کبیره مى شود. اگر در سحر- فرض بکنید- یک عده اى بخواهند دعاى وحدت بخوانند، خوب، مى شود در داخل منزل خودشان، در داخل آن محلى که هستند، در آن داخل، خودشان بخوانند. براى خدا مى خواهند بخوانند و بلندگو اگر دارند، بلندگو را در داخل بگذارند که صدا بیرون نیاید.»
رهبر کبیر انقلاب با تاکید بر عدم سازگارى تشریفات با جمهورى اسلامى خاطر نشان ساختند: «باید تمام امورى که انجام مى دهید متوجه باشید که در محضر خداست و مسئولیت شما دارید. مسئولیت اینجا هم دارند، لکن آن مهمش مسئولیت الهى است. یا در فرض بفرمایید که هر یک از این ادارات دولتى که هست که مى خواهند خدمت کنند به مردم، از آن کسى که دم در هست، پیشخدمت هست تا آنجایى که- مثلًا- جاى رئیس هست، باید توجه داشته باشند که همه خدمتگزار این مردم هستند، همه اجیر این مردم هستند، اجرت از اینها دارند مى گیرند براى خدمت و باید با مردم رفتارشان رفتار انسانى، اسلامى باشد؛ این طور نباشد که یک کسى حالا احتیاج پیدا کرده که پیش این- فرض کنید- رئیس برود، از دم در ناملایم ببیند. خوب، در رژیم سابق این مسائل بود و همه ما مناقشه مى کردیم.»
امام با بیان آیه ای از فرآن مبنی بر اینکه قاضى بر شفیر جهنم است بیان داشتند: «از اینها بالاتر قضات هستند؛ قاضیهایى که جان و مال و ناموس مردم در قبضه آنها و تحت نظر آنهاست. آنها باید توجه بکنند، دقت بکنند و ملاحظه بکنند که مبادا یک وقت یک مظلومى را آنها به اسم ظالم به حبس بیندازند یا- خداى نخواسته- به اعدام. اینها در این دنیا مسئولیت دارند، اگر از زیر بار مسئولیت این دنیا فرار کنید، از زیر بار مسئولیت خدا فرار نمى توانید بکنید. قاضى بر شفیر جهنم است؛ عَلى شَفیر النَّارِ او لب جهنم نشسته است. همه چیز مردم دست این قضات است، چه قضات دادگاههاى انقلاب و چه قضات دادسراها و دادگستریها. باید توجه بکنند این قضات به اینکه اینها هم خدمتگزار هستند و کارشان بسیار حساس [است] و مسئولیتشان بسیار بزرگ و اگر- خداى نخواسته- لغزشى بکنند و جان یک مسلم، مال یک مسلم، ناموس یک مسلم به واسطه خطاى آنها، به واسطه- خداى نخواسته- تعمد آنها آسیب ببیند، در این دنیا باید محاکمه بشوند و اگر اینجا فرار از محاکمه کردند، در بارگاه حق تعالى هیچ نمى توانند فرار کنند.»
در این سخنرانی حضرت امام خطاب به ائمه جمعه و سایر روحانیون نکاتی را تذکر دادند: «یک تذکر هم به روحانیون هست، به ائمه جمعه و جماعات و روحانیون دیگرى که با مردم سرو کار دارند؛ آنها هم توجه بکنند به اینکه این جمهورى اسلامى ربطش به آنها بیشتر از دیگران است و این جمهورى اسلامى اگر از- خداى نخواسته- یک نفر روحانى صدمه ببیند، بیشتر از دیگران مؤاخذه دارد. باید آقایان توجه بکنند، در رفتارشان، در کردارشان، در گفتارشان؛ چیزهایى که مضر به حال جمهورى اسلامى [است] نزنند. مسائلى که با جمهورى اسلامى مخالف است و آنها گمان مى کنند که نباید هر مسئله اى را گفت، نگویند. و باید ما مسائل اسلامى را با طریق اسلام و شکایات را به طریق اسلامى رسیدگى کنیم؛ یعنى، قضات رسیدگى کنند و علماى اعلام هم در همه جا که هستند و خصوصاً ائمه جمعه ها که با گروههاى زیادى سر و کار دارند، باید توجه بکنند که در گفتارشان، در رفتارشان، همه چیز اسلامى باشد و- خداى نخواسته- یک مطلبى که- فرض کنید- که یک استاندار را در محل خودش تضعیف مى کند، یک قوّه قضائیه را در محل خودش تضعیف مى کند، از اینها احتراز کنند که ما الآن محتاج به این هستیم که در کشورمان آرامش باشد. و البته قضات باید رسیدگى کنند به همه امور.»
منبع: صحیفه امام، ج16، ص: 409 تا 416