نگاه نافذ امام

نویسنده: ژان گراس

تاریخ: 31/1/1364

کشور: فرانسه

روزنامه: لوموند

کسانی که می‏ خواهند امام خمینی را در جماران، محل سکونت ایشان، ملاقات نمایند در فاصله ‏ای که کمتر از یک کیلومتر است، مورد بازرسی قرار می‏ گیرد؛ کنترل های امنیتی دقیق است. پس از مقداری پیاده ‏روی در خیابان نیاوران و رسیدن به نزدیکی محل اقامت امام از میهمانان خواسته می‏ شود که کلیۀ اشیائی را که اختیار دارند تحویل دهند. این اشیاء پس از دیدار به میهمانان مسترد خواهد شد. سپس میهمانان مورد بازرسی بدنی قرار می گیرند. قبل از ورود به حسینیه جماران، جایی که امام معمولاً با طرفداران خود به صحبت می‏ پردازد باید کفش های خود را در آورده و در قفسه‏ های فلزی که برای همین منظور تعبیه شده است، قرار داد. پنجشنبه 18 آوریل 1985 روز ملاقات با امام روز مهمی بود؛ زیرا طبق تقویم هجری قمری مصادف بود با 27 رجب؛ یعنی روزی که حضرت محمد(ص) به پیامبری مبعوث گردید. حسینیۀ جماران که در چند متری محل سکونت محقر امام قرار دارد، ساختمانی است که از آن برای گردهمایی های مذهبی،  فرهنگی و ایدئولوژی استفاده می ‏شود. این مکان که طبقه بالای آن به زنان و کودکان اختصاص یافته، گنجایش قریب به یک هزار نفر از طرفداران امام را  - که روی زمین می ‏نشیند - دارد. امام از بالای بالکنی که حکم یک تریبون را دارد برای جمعیت صحبت می‏ کند. حضور وی، مثل همیشه با فریادهای صلوات بر محمد(ص) و آل او که سه بار تکرار می ‏شود، همراه است. امام سرحال به نظر می ‏رسد و با اینکه آهسته گام بر می ‏دارد؛ ولی استوار و بدون کمک اطرافیانش حرکت می‏ کند. سخنرانی امام در حالی که وی تقریباً بی حرکت بر روی صندلی نشسته است، چهل دقیقه به طول می‏ انجامد. به نظر،  آنهایی که سالها پیش او را دیده ‏اند، امام کمی لاغر شده و صدایش قدرت سابق را ندارد. امام، با آن عمامه مشکی، ابروهای پرپشت و نگاه نافذ مستعمان خود را با این جمله که: حالا امریکایی ها می‏ خواهند به ما درس اسلام‏ شناسی بدهند به خنده می‏ اندازد. در میان جمعیتی که بر روی زمین نشسته اند، مسؤلان دولتی و مقام های جمهوری اسلامی، دهها روحانی، اکثر دیپلمات هایی که در تهران حضور دارند و در حدود پانزده خبرنگار خارجی که در تهران به سر می‏ برند، دیده می‏ شوند. موضوع اصلی سخنرانی امام در مورد توصیه ‏های بیموردی است که در امریکا، فرانسه، اردن، مصر و حتی در داخل ایران، شایع گردیده تا ایران را به صلح با صدام حسین - آدم خطرناکی که از اسلام هیچ نمی ‏داند مجبور کند. هیجان و جنب و جوش بسیاری در میان جمعیت وجود دارد بخصوص هنگامی که شعار مرگ بر امریکا، مرگ بر شوروی، مرگ بر اسرائیل و مرگ بر منافقان سر داده می ‏شود.  و یا وقتی که سرهنگ شیرازی، فرماندۀ نیروی زمینی در حین اجرای سرودهای انقلابی پرچم ارتش جمهوری اسلامی ایران را به دست امام متبرک می کند.