با کدام جمله امام رزمندگان به گریه افتادند؟!
تازه عملیات غرور آفرین فتح المبین آغاز شده بود که با بیت امام تماس گرفتیم و اعلام کردیم وقت ملاقاتى را براى فرزندان بسیجى امام که براى اسلام و امت اسلامى با این فتح عظیم افتخار بزرگى را آفریده اند اختصاص دهند. بلافاصله موافقت شد. قطارى آماده شد و رزمندگان را با همان سر و وضع و لباس و کلاه و پیشانى بندهایى که داشتند از منطقۀ عملیاتى به حسینیۀ جماران رساندیم. قبل از ملاقات برادر محسن رضایى فرماندۀ کل سپاه با اظهار تشکر از عنایت امام این پیروزى بزرگ را به ایشان از قول تمامى رزمندگان اسلام تبریک گفته؛ بعد امام شروع به صحبت کردند. ابتداى صحبت ایشان به دلیل گریۀ شوق و اشتیاق بچه ها مرتب قطع مىشد جو ملکوتى و عرفانى خاصى فضاى حسینیۀ جماران را فرا گرفته بود، امام هم ساکت مانده بودند و به شور و حال فرزندان رزمندۀ خود مى نگریستند. بعد از چند دقیقه صحبتشان را ادامه داده و فرمودند: «ما افتخار مىکنیم که از هوایى استنشاق مىکنیم که شما از آن هوا استنشاق مىکنید...»
بچه ها به محض شنیدن این جملات که علامت تواضع آن بزرگمرد به رزمندگان اسلام بود گریه هاى بلندى سر دادند. واقعیت این بود که امام و رزمندگان همدیگر را خوب مىشناختند و به هم عشق مى ورزیدند.( منبع: غلامعلی رجایی، کتاب برداشتهایی از سیره امام، ج 1، ص174)
منابع مرتبط:
پیام به رزمندگان
نامه ای به رزمندگان
پیام به رزمندگان در قرارگاه سیدالشهدا
پیام به رزمندگان و ملت ایران
تشکر از رزمندگان