امام خمینی در یک سخنرانی در جمع اعضای مؤسسه مبارزه با اعتیاد ( مبارزه با مواد مخدر) در 5 دی 1358در قم، به موضوع و نقشه و توطئه استعمار برای اشاعه و ترویج مواد مخدر و معتاد کردن جوانها اشارات جالبی داشتند. در این جلسه که اعضای مؤسسه اسلامی مستضعفان مبارزه با اعتیاد حضور داشتند، حضرت امام ضمن بیان سخنانی در باره نقش اصلاح فرهنگ و اقتصاد در استقلال کشور به راههای تقویت بنیه اقتصادی کشور اشاره فرمودند و با یادآوری وظیفه شرعی برای کسب استقلال اقتصادی به موضوع مهمی که غرب در صدد آن است که با توطئه در فکر فلج کردن نسل جوان است این چنین فرمودند: "یک باب دیگر معتادین است. شما این را یک مسئله اتفاقی ندانید که من باب اتفاق یک دسته ای هروئین فروش شدند و یک دسته ای هم مبتلا شدند. این هم یک مسئله ای است که ما داریم ضربه اش را از همین قدرتهای بزرگ می خوریم. توطئه است. یعنی قشر جوان قشری است که می شود از آن همه جور استفاده را کرد".
نقشه ای برای سراسر کشور
"قشر جوان قشری است که اقتصاد ما را می تواند اداره کند. می تواند که مجهز کند خودش را در مقابل جهات مثلًا فرهنگی، جهات نظامی، جهات سیاسی. همه اینها به دوش قشر جوان است. پیرمردها مثل من کنار افتاده اند. آن که کار ازش می آید این قشر است. خوب چه بکنند که همه چیز را از دست ما می گیرند. این جوان در حالی که جوانی اش ارزشمند است، افکارش آن قدر عمیق نیست که توطئه ها را تا آخر بتواند بخواند. خیال می کند که خوب، حالا دلمان می خواهد که تریاک بکشیم، هروئین- فرض کنید- چه بکشیم. نمی داند که این یک نقشه ای است که برای تو نیست، برای قم نیست، برای سرتاسر کشور است و برای فلج کردن جوانهای ماست که اینها را از کار بیندازند. یک آدم هروئینی نمی تواند فکر کند در سیاست. نمی تواند عمل کند در اقتصاد. نمی تواند اگر یک گرفتاری پیش بیاید پا شود برود در جنگ. یک آدمی که به این مواد مخدره مبتلا شده است، این از یک موجود مهمل بار آمده. همه عالم وقتی به هم بخورد این همین طور آنجا نشسته چرت می زند، یا مشغول عیاشی است. اگر از آن راه باشد، اینها از راههای مختلف، در این رژیم، از رژیم سابق هم بوده، لکن در این رژیم بیشتر.در زمان این مرد هم از همه بیشتر".
مبارزه با مواد مخدر
"یک نقشه های مختلفی است برای جوان های ما. یک بابش همین باب مخدرات است؛ تریاک و هروئین و امثال ذلک، که این را، همین طوری که شما الآن مشغولید یک کار الهی است شما دارید می کنید. مسئله نجات یک آدم نیست، مسئله نجات اسلام است. مسأله آن هم اگر بود لازم بود. اما مسأله بالاتر از اینهاست، عمیق است مسأله. همان طوری که پخش هروئین در سرتاسر کشور به توسط اشخاص، که یا نمی دانند دارند چه می کنند، یا دانسته می کنند، این روی توطئه ای است برای اینکه قشر جوان را مهمل بار بیاورند، که نفتش را می برند این مشغول هروئینش باشد. شرافت ملیش را دارند می برند این مشغول تریاکش باشد. این همه اشخاصی که بتوانند جلوی اینها را بگیرند معالجه شان بکنند، باید معالجه بکنند، نصیحتشان کنند که آقا یک موجودی که می خواهد همه کار ازش می خواهد بیاید چرا خودت را مهمل می کنی، که چند دفعه این کار را بکنی بعدش یک آدم مهملی بشوی که هیچ کار ازت نیاید. برو معالجه کن. در بین مردم واقع بشو. در جناح خَلاقِه واقع بشو. این یک امری است لازم، این هم از آن اموری است که باز برمی گردد به حفظ حیثیت یک ملت و اسلام. اگر اسلام نداشته باشد، اگر کشور ما نداشت این جوانها را که فریاد زدند و مشتشان را گره کردند، الله اکبر گفتند و اینها را بیرون کردند، اگر فرض کنید که جوانهای ما خدای نخواسته مبتلا به هروئین بودند این کار را می توانستند بکنند؟ آدم وافوری می تواند پا شود توی خیابان مشتش را گره کند و جنگ کند. و آدم هروئینی می تواند این کار را بکند".
حرمت اعتیاد به مواد مخدر
"این یک باب است که باز چون برگشتش به حیثیت اسلام است لازم است. یعنی واجب است به هروئینیها که بروند خودشان را معالجه کنند، و حرام است برای اشخاصی که نیستند در این باب بروند وارد بشوند، چه هروئین و چه تریاک و اینها و چه مشروبات و امثال اینها. همه اینها انسان را از آنی که هست ساقطش می کند. یعنی یک آدمی که همه کار می توانست بکند، یک آدم بیکاره که باید بنشیند لب این منقل و چرت بزند، یا بنشیند آنجا و دنبال اینکه یک هروئینی بکشد که چیها به سرش می آورد." (صحیفه امام؛ ج 11، ص423)