سید حسن خمینی : خوشحالم که خدمت شما هم هستم .عرض سلام هم دارم خدمت بینندگان؛ قبل از هر چیز خاطره ای از حضرت امام برای شما نقل می کنم وبحث را هم شروع کنیم:
حدود 15 یا 16 سالم بود . روزی امام من را به یک علتی صدا زدند رفتم خدمتشان. آن وقتها خیلی به صورت افراطی فوتبال بازی میکردم ، ایشان سه تا نصیحت به من کردند؛ یک نصیحتش این بود که درس بخوان؛ دوم اینکه نمازت را بخوان؛ و سوم اتفاقا گفتند همین فوتبال که بازی میکنی این ورزش را ادامه بده. خوب حضرت امام به نوعی خودشان یک ورزشکار بودند. یعنی تا روزی که به بیمارستان رفتند، روزی یک ساعت و نیم قدم میزدند؛ مقید بودند که در روز سه تا نیم ساعت قدم بزنند. حتی در نجف ویا جاهای دیگر هم بودند این ورزش یک ساعت و نیم را هیچ وقت ترک نکردند
از وقتی یادم می آید همیشه کیهان ورزشی خانه ما بود. لذا ما با فوتبال و با حاشیه هاش و مسائلی که پیرامونش بود همیشه در منزل عجین بودیم . مرحوم پدرم نیز خیلی به صورت حرفه ای فوتبال میکردند تا حتی تیم شاهین آن زمان هم رفته بودند. تمرین هم کردند ؛ ولی بعد به عللی که هم علل سیاسی داشت وهم علل دیگر مانند تحصیل و غیره و تغییر مسیر زندگی، از این فضا به دور شده بود ولی علاقهمند بود به خصوص آن سالهای آخر که جام جهانی بود ( فکرمیکنم 90 ایتالیا بود) که خیلی هم با تعقیب دقیقی داشتیم و می نشستیم با هم نگاه میکردیم.
فردوسی پور : کمی درباره مرحوم حاج احمد آقا صحبت کنیم ؛ من فکر کنم چند وقت پیش در برنامه نود عکسشان پخش شد که با تیم شاهین قم بودند یا تیم شاهین تهران...
سید حسن خمینی : آن عکس را من یادم نمی آید ولی ایشان هم شاهین قم بودند و بعد آمده بودند به شاهین تهران ؛ شاهین تهران هم تمرین کرده بودند با آقای کاظم رحیمی. ایشان گوش چپ بازی میکردند. آن وقتها به تعبیری گوشه چپ میگفتند؛ که حالا تقریبا میشود پیستون چپ . مثلا یا یک ذره جلوتر ...
فردوسی پور : بال چپ مثلا...
سید حسن خمینی : مثلا حالا تعبیر بال چپ جدیدتره که شما درست کردید
فردوسی پور : همایون بهزادی هم یک زمان مثل اینکه مربی شان بوده؟
سید حسن خمینی : هم بازی بودند
فردوسی پور : هم بازی بودند...
سید حسن خمینی : همایون آن وقت هم کاپیتان تیم ملی بوده هم کاپیتان پرسپولیس که شاهین بوده فکر میکنم .
فردوسی پور : احتمالا احمد آقا سانتر میکرده، آقای بهزادی با آن سرهای معروفش ...
سید حسن خمینی : من که البته بازی های آقای بهزادی را ندیدم، و یادم نمی آید. شما دیدی؟
فردوسی پور : من نه. من فیلمایش را دیدم و شنیدم .
سید حسن خمینی : مگر فیلمهایش موجوده؟
فردوسی پور: خیلی کم خیلی کم در حد سیاه و سفید.
سید حسن خمینی: ندیدم حالا اگر لا به لای برنامه ها پیدا کردی یک دو دقیقه اش را بگذار تا ببینیم...
فردوسی پور : خب آن وقت خود شما چی؟ خود شما 14-15 سالگی ، بعد تا کی ادامه دادید فوتبال را بصورت جدی؟
سید حسن خمینی : من تقریبا تا بیست و یکی دو سالگی بازی میکردم. ولی هیچوقت به صورت جدی نمیشد ادامه بدهم .علل متعددی داشت. یکی اینکه تقریبا از 17 سالگی من به قم رفتم و آنجا محیط برای این کار خیلی فراهم نبود. ولی تهران هم بعضا با همین رفقایی که داشتیم تمرین میکردم تا بعد یواش یواش دیگر چاق شدیم و وقتی آدم چاق میشود ( البته الان لاغر شدم یک چند وقتی هست ) دیگر انگیزه اش هم از دست میدهد.
فردوسی پور : اما یک سری از هم بازی هایتان میگفتند که دفاع خیلی خوبی بودید .
سید حسن خمینی : من بک آخر بازی میکردم بعضا هم هافبک بازی میکردم . بله.
فردوسی پور : با سیستم 4 دفاعه بازی میکردید آن موقع؟
سید حسن خمینی : آن وقت بله. سیستم چهار- چهار دو بود؛ یعنی نمیشد .آمده بود به سیستم سه پنج دو؛ بعدش البته سیستمهای دیگر هم آمد ولی ما معمولا چهار چهار دو بازی میکردیم . آن وقت بهش میگفتن سویپر. ما سویپر بازی میکردیم
فردوسی پور : آهان شما سویپر بازی میکردید. بعد کسی ازشما رد نمیشد دیگر!
سید حسن خمینی : چرا اگر زرنگتر از من بود رد میشد.
فردوسی پور : خشن هم بودید در بازی؟ مثلا کسی رد شود پایش را بزنید یا دستش...؟
سید حسن خمینی : نه خیلی خشن نبودم ولی محکم بازی میکردم.
فردوسی پور : فیلمی ندارید از آن موقع ؟ و ازبازی های خودتون؟
سید حسن خمینی : نه متاسفانه. آن وقتها دوربین ها به این صورت الان که نبود.الان هر کسی یک دوربین تو جیبشه؛ مثل این آقا که پشت سر شما دارد با موبایلش فیلم میگیرد!( خنده مجری و مصاحبه شونده) این جورها نبود. ولی نه متاسفانه فیلمی ندارم. حالا البته فوتبالمان انقدرها هم خوب نبود بد هم نبود.
فردوسی پور: چند وقت پیش پسرتون هم... الان این پسرتون که میتواند بگوید که استقلالیه که...؟اشکال ندارد که...؟
سید حسن خمینی : بله احمد استقلالیه!
فردوسی پور : چند سالشه؟
سید حسن خمینی : احمد الان 16 سالشه.
فردوسی پور : به پدرش رفته دیگه یا به پدربزرگش( خنده مجری و مصاحبه شونده) ؟
سید حسن خمینی : نه پدر من حسابی طرفدار پرسپولیس بود.
فردوسی پور : جدی؟ پس به پدرش رفته؟
سید حسن خمینی : من بینا بینم؛
فردوسی پور : اما خب فکر کنم بیشتر ...؟
سید حسن خمینی : من واقعیت اینه که الان دیگر برای من زیاد تفاوت نمی کند. شما خودتم شاید به همین گرفتاری دچارهستید. واقعیتش اینه که خیلی دیگر برایم فرقی نمیکند. یعنی به خاطر رفاقتهای زیادی هم که با هر دو تیم داریم واقعا برایم خیلی تفاوتی نمیکند. من حس میکنم وقتی به شما میگویند مثلا پرسپولیسی هستی یا استقلالی هستی...
فردوسی پور : آره درک میکنم...
سید حسن خمینی : ولی واقعا میگویم ؛ من الان هم با علی آقای دایی و خود آقای پروین، وهم از آن طرف، آقای امیر قلعه نوعی که با حضرتعالی هم خیلی رفیقه (خنده مجری و مصاحبه شونده)، واقعا باهمه این آقایان رفیقم و آنها هم خیلی به من محبت دارند .
فردوسی پور : جام جهانی فکر میکنید تیم ملی ما شانسی داره ؟
سید حسن خمینی : خب،حالا همه به امید زنده اند . اگر قرار باشد به امید نباشد که نمیشود. واقعا در سئول کسی احتمال نمیداد که این نتیجه به دست بیاد؟ ولی خب به دست آمد . نفس حضور در جام جهانی خوب است و یک کاربزرگیه. انشاالله بازی های خوبی بکنند حالا اینکه بخواهند از گروه صعود بکنند بالاخره امیدواریم این اتفاق بیافته. ولی بهتر از آن این است که ایران تیم دست و پا بسته ای نباشند مثل آن عربستانی نباشد که از آلمان هشت تا گل خورد.
فردوسی پور : بله بله . ماشاالله به تخته بزنیم اطلاعات خوبی هم دارید؛ یک زمان میتوانید به عنوان کارشناس فوتبال هم بیائید در تلویزیون ...
سید حسن خمینی : چرا یک زمانی؟ همین امروز!
فردوسی پور : الان دیگه اوکی شد(خنده مجری و مصاحبه شونده)
فردوسی پور : الان هم فوتبال را کماکان دنبال میکنید ؟
سید حسن خمینی : نه به شدت سابق . من قبلا خیلی از بازی ها را به ورزشگاه هم می رفتم. هم استادیوم آزادی و هم امجدیه ؛ ولی الان کمتر.
فردوسی پور : چند ساله بودید؟ یعنی شما رو میشناختند؟ یا نه همینجوری به عنوان شخص عادی می رفتید؟
سید حسن خمینی : نه نمیشناختند؛ میرفتیم از پشت نرده ها ، بلیط میخریدیم از شیب استادیوم آزادی پیاده میرفتیم بالا... نه نمیشناختند.
کلا آن وقتها تعقیب بیشتر میکردم .الان به واسطه احمد و بعضا خبرایی که میشنوم نتایج را دنبال می کنم. برنامه شما را هم مقیدم که آخر هاشو ببینم چون تا حدود ساعت دوازده و نیم خیلی نمیرسم؛ مطالعه داریم چراکه فردایش باید درس بدیم؛ ولی از آن ساعت به بعدش یک یکساعتی بعضا 90 را نگاه میکنم میخواهم خودم را تو زمان نگه دارم ... ولی بازی های تیم ملی را حتما سعی می کنم ببینم .
فردوسی پور : خب از این به بعد آیتم های خوب را بگذاریم دوازده و نیم به بعد واسه شما ها؟
سید حسن خمینی : آره مثلا از دوازده و نیم تا یک و نیم، یک ربع به دو بعضا خوبه ...این هفته هم زود تمام کردید؟
فردوسی پور : بله هفته قبل زود تمام کردیم به خاطر برنامه هفت بود...
سید حسن خمینی : آمدم دیدم تمام شده. از نظر اخلاقی هم به هر حال فضای فوتبالمان یک مقداری خوب نیست. من حالا واقعا نمیخواهم متهم بکنم ، خبر هم ندارم ، ولی به هر حال خبرها و مسائلی که اخیرا هم مطرح شد در حوزه مسائل پشت پرده فوتبال آنها را باید بررسی بکنند و ببینند آیا واقعا چه مقدار درست است؟
فردوسی پور : در مورد نقدپذیری ، که متاسفانه در جامعه ورزشی ما وجود ندارد. نمونه بارزش را ما بارها در برنامه نود دیدیم ...
سید حسن خمینی : البته درجامعه ورزش ما نقدپذیری از بقیه حوزه های زندگی بیشتر است. یعنی باز تو اون مسئله خوبه، من البته بعضی موارد معتقدم زیاده روی هایی میشود یعنی هم به عنوان یک آدمی بیننده بیطرفی که نگاه میکنم ولی درصدی از آن طبیعی است . اینجا وظیفه رسانه هاست ... مقداریش آرام آرام تمرین میکنیم یاد میگیریم همه با هم دیگه...
فردوسی پور : پس اشکالی نداره...
سید حسن خمینی : من یک بار دیگه هم به شما گفتم، چه اشکال دارد داوری های خارجی را هم مورد نقد قرار بدهید. به هرحال داور وقتی مورد نقد واقع می شود از نظر عصبی زیر فشار قرار میگیرد. یک بار هم داوری بازی های بزرگ دنیا را به نقد بگذارید ببینید واقعا در موارد زیادی، آنها هم اشتباه میکنند. خیلی سالهای قبل تو فینال جام جهانی بود ، آن گل معروف اتفاق افتاد...
فردوسی پور : بله 66 انگلستان بود.
سید حسن خمینی : بله 66 انگلستان بود ، یا مثلا ضربه دستی که مارادونا زد در بازی با انگلستان ، که خب اون اساسا پشتوانه سیاسی هم پیدا کرده بود... در آن جنگهای جزایر فارکلند.
فردوسی پور : فارکلند ...
سید حسن خمینی : خب آنجاها هم داورها اشتباه میکنند. یعنی داور ایرانی احساس کند اگر اشتباه کرد یک فاجعه ای اتفاق نیفتاده... واقعا تماشاچی هم ببیند که داورهای درجه یک دنیا هم اشتباه میکنند.
فردوسی پور : آره اما اینجا دیگه بحث کارت به کارت کردن وغش کردن و اینها مطرح شد...
سید حسن خمینی : باید بصورت دقیق بررسی کرد نباید براحتی اتهام زد . باید هم بررسی دقیق شود . شما یادتونه تیم یوونتوس اصلا سر همین مسئله یک بار سقوط کرد به دسته پایین تر.
فردوسی پور : بله...
سید حسن خمینی : البته موارد دیگر هم بوده تو جاهای دیگر این هم اتفاق افتاد وقتی شما یک چنین هزینه بالایی تو زمین رد و بدل میشود تیم دست یک با تیم دست دو چقدر قیمتهاش فرق میکند اگر مراقبت نباشند که البته بهترین نوع مراقبت هم مراقبت رسانه هاست مراقبت افکار عمومی است . جامعه شناسان به آن میگویند:کنترل نامحسوس جامعه نسبت به خودش . اگر واقعا این نظارت را برقرار بکنیم خودش بهترین نوع نظارت است .الان هم که از این حیث مطبوعات خیلی در فضای ورزشی آزادند...
فردوسی پور : متاسفانه جاهایی که پول باشد فساد هم به همراهش هست
سید حسن خمینی : این طبیعی است . این هم مثل همون اصل در فوتبال است که میگیویند داوری هم جزء فوتبال است. این هم جزوی از فوتبال است .طبیعی است... ممکنه این موضوع برای هرمجمومه ای باشد. ولی باید مراقبت و کنترل شود.
فردوسی پور : حالا رفتیم سراغ فوتبال خارجی، به نظر می رسه فوتبال خارجی را هم دنبال میکنید؟
سید حسن خمینی : نه خیلی جدی؛ نه الان. قدیما چرا بیشتر دنبال می کردم، الان کمتر میرسم.
فردوسی پور : رونالدو یا مسی؟ در این حد که دیگه دنبال میکنید که مثلا طرفداره کدامشان هستید؟
سید حسن خمینی : آره
فردوسی پور : کدومشون بیشتر؟
سید حسن خمینی : مسی
فردوسی پور : مسی؟ بعد بارسلون به طبع ؟
سید حسن خمینی : نه خیلی فرقی بین اونها نیست
فردوسی پور : آها فقط مسی رو دوست دارید؟
سید حسن خمینی : رونالدو رو هم دوست دارم ولی...
فردوسی پور : اگر بخواهید بازیکن محبوبتان را بگید الان همان مسی؟
سید حسن خمینی : یک موقعی به نظرم تو اوجش رونالدینیو بهترین بازیکن دنیا بود. ما بازی های مارادونا که در دوره پدرم بود را خیلی ندیدیم فقط فیلم هاش رو دیدیم. رونالدو هم خوب بود...
فردوسی پور : رونالدوی اورجینال؟...
سید حسن خمینی : آره رونالدوی برزیلی؛ اما رونالدینیو واقعا بعضی از حرکاتش با توپ خارق العاده بود...
فردوسی پور : پس کلا بازیکن فانتزی رو دوست دارید؟ تکنیکی مکنیکی؟ هرکی باشه که توپ رو رد کنه شما دوست دارید؟
سید حسن خمینی : کی بدش میاد؟
فردوسی پور : حالا خب خیلی ها هستند
سید حسن خمینی : شما خودت مسی یا رونالدو؟
فردوسی پور : من مسی... در این زمینه با هم تفاهم داریم.
سید حسن خمینی : انشاالله تو بقیه اش هم پیدا میکنیم.
فردوسی پور : بعد خیلی ممنون ما دیگه وقت شما را نمی گیریم... فقط بچه ها اگه سوالی دارند بپرسند؟
در اینجا یکی از عوامل پشت صحنه می پرسد: بازی ماندگاری که تو ذهنشون هست را اگر الان بخواهند بگویند کدام بازی است؟ و در ادامه آقای فردوسی پورگفت : آها اگر یک بازی ماندگار هم تو ذهنتون هست را بفرمایید حالا چه ملی چه باشگاهی ؟
سید حسن خمینی : از بازی های ایران؟
فردوسی پور: از بازی های باشگاهی بگوئید بهتر است...
سید حسن خمینی : اگر از بازی های باشگاهی بگویم آخه خیلی لو میره ! از بازی های باشگاهی ، حالا دو تا بازی بگویم یکی اون بازی استقلال - پرسپولیس که دو دو تمام شد، که به دعوا کشیده شد. و یکی هم اون سه هیچی که ناصر محمدخانی که به استقلال زد. یکیشو از این ور گفتیم یکی هم از اون ور...
فردوسی پور : یکی شو که مساوی گفتید پس؟ پس این وری شد...(خنده مجری و مصاحبه شونده)
سید حسن خمینی : خیر؛ اون دو- دو شیرینیش از مساویش بیشتر از برد بود. چون دو هیچ عقب بودند بعد دو دو شدند...
فردوسی پور : بازی که ده نفره شد و سه – دو تمام شد را هم دیدید؟...
سید حسن خمینی : بازی ده نفره رو هم آره دیدیم... اونم یه بازی خوبی بود.
در پایان این گفتگو یادگار امام سالروز پیروزی انقلاب را به همه هم میهنان تبریک گفت. و در باره برنامه خوب نود افزود: به هرحال برنامه خوبی است برنامه نود. شما به عنوان مجری و به عنوان اون کسی که در حقیقت برنامه رو هم اجرا میکنید قدر بدانید . بخصوص که شما یک ویژگی خوبی هم که دارید ، حالا ازت تعریف کنم ، اینکه معلومه که وقت میذارید ومعلومه که مسلط هستید .اطلاعات دارید .وقت میذارید این خودش خیلی مهمی است. تا آنجایی که من اطلاع دارم از سلامت در کار خودتان بهره می برید و این یک سرمایه مهمی است و این را هم قدر بدانید.
فردوسی پور : خیلی ممنون مرسی از لطف شما واز وقتی که گذاشتید ...
سید حسن خمینی : انشاالله برنامه خوبی باشه به هر حال ما دلمان میخواست شب 22بهمن به نوعی مردم رو خوشحال کنیم انشاالله که خوشحال شده باشند.