دکتر سید حسن عارفی از روز ورود امام به شهر قم اینگونه نقل می کند که: صبح روز دهم اسفند ماه 57 حضرت امام خمینی طبق تصمیم قبلی از مدرسه علوی به طرف قم حرکت کردند. ما هم طبق برنامه ریزی قبلی همراه با یک آمبولانس بزرگ و مجهز به وسایل پزشکی در معیت ایشان بودیم. در مسیر تهران –قم، روستائیان مسیر حضرت امام را آب و جارو و تزیین کرده بودند و با دود کردن اسپند، خیر مقدم گفتند و قدوم پربرکت آن حضرت را گرامی داشتند.
سر درب ورودی پادگان منظریه (بین جاده تهران –قم) با آرایش جالب و خاصی تزیین شده بود. حضرت امام خمینی به داخل پادگان در میان سربازان و درجه داران رفته آنها را مورد محبت خود قرار دادند.
حضرت امام خمینی به اتفاق فرزند ارجمندشان جناب آقای حاج سید احمد خمینی و چند تن از برادران و محافظین توسط یک ماشین سواری در جلو و ما هم توسط آمبولانس بزرگ و مجهزی در معیت ایشان در حرکت بودیم. مردم قم در فاصله چند کیلومتری شهر در دو طرف جاده به انتظار قدوم پربرکت رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ایستاده بودند. ازدحام به قدری بود که ماشین حضرت امام از جاده اصلی قادر به جلو رفتن نبود. شور و هیجان و ابراز محبت و علاقه عاشقان دیدار امام به قدری زیاد بود که ماشین حامل حضرت امام را چون نگین انگشتری در میان خود قرار داده و پروانه وار دور آن حلقه زده بودند.
در این لحظات روی سقف ماشین عده ای نشسته، روی قسمت جلو و عقب عده ای ایستاده و جمعیت کثیری در اطراف ماشین با علاقه خاصی خواهان دیدار عزیزشان از نزدیک بودند. ولی راننده که جمعیت فراوان در خیابان را مانع حرکت خود می دید، به جاده خاکی منحرف شد تا شاید از جاده فرعی به طرف قم حرکت کند. اما مجدداً راه عبور امام خمینی توسط عاشقان دیدارش مسدود شد. ما هم در داخل آمبولانس بزرگ خود ناظر تمام جریانات بودیم. در این لحظات برادر شهید و انقلابی جناب آقای حاج مهدی عراقی که مورد اطمینان و علاقه مخصوص حضرت امام بود با حالتی پر از نگرانی و اضطراب به ما دستور داد تا در صندلی جلو محلی آماده و حضرت امام را با آمبولانس به قم منتقل کنیم. ما هم با آغوش باز پذیرا شدیم. در لحظه ای بعد حضرت امام خمینی و جناب آقای سید احمد خمینی در صندلی جلوی آمبولانس قرار داشتند و حقیر هم در خدمتشان بودم. آمبولانس در میان جمعیت میلیونی و پرشور به حرکت خود به طرف قم ادامه داد. مردمی که به پیشواز عزیزشان آمده بودند تمام طبقات را شامل می شدند.
برنامه قبلی چنین تعیین شده بود که حضرت امام خمینی در خیابان ورودی به قم در مسجد امام حسن پیاده شوند و با علمای عظام که در مسجد تجمع کرده بودند ملاقات نمایند و علما نیز به حضرت امام خیرمقدم بگویند. بعد از پیاده شدن از آمبولانس، به داخل مسجد امام حسن وارد شدیم. درکنار دیواره مسجد، آقایان علمای اعلام و مراجع عظام وقت ایستاده بودند. با وجود آنکه جمعیت داخل مسجد چندان زیاد نبود ولی علاقه مردم داخل مسجد به دستبوسی و ابراز علاقه و خیرمقدم به قدری بود که حرکت حضرت امام، در داخل مسجد به کندی صورت می گرفت. حضرت امام خمینی بعد از سلام و علیک با یک یک افراد درون مسجد به داخل شبستان مسجد رفتند و لحظه ای کوتاه در آنجا نشستند و بعد از تعویض ماشین به طرف قم حرکت کردیم. ما هم تا نزدیک درِ ورودی حرم حضرت معصومه (س) حضرت امام را تحت نظر پزشکی داشتیم ولی بعد از آن امکان پذیر نبود و حضرت امام به زیارت حضرت معصومه (س) مشرف شدند.
منبع: طبیب دلها ، به قلم دکتر سید حسن عارفی، موسسه چاپ و نشر عروج، 1376، صص 44-46