زمانی که مرحوم سید احمدآقا با مشورت مرحوم ربانی شیرازی به این نتیجه میرسند که برای رساندن پیام امام و ارتباط بیشتر با طلاب و فضلا به حدود 100 نفر از آنان شهریه داده شده تا آنان با تماس با بقیه طلاب سریعتر مطالب امام را در حوزهها و سایر جاها منتشر کنند، حضرت امام که به هیچوجه تبلیغ برای خود و امر مرجعیت را بر نمیتابید، به تصور اینکه برای شلوغی منزل و رفت و آمد زیاد در آن و مسأله مرجعیت ایشان چنین تصمیمی گرفته شده است، طی نامهای خطاب به مرحوم حاج سید احمدآقا ایشان را از این امر منع نمودند. (روزنگار زندگی و تاریخ سیاسی اجتماعی امام خمینی، ص 398)
متن این نامه که حضرت امام در روز نهم اسفند سال 1349 در نجف مرقوم فرموده اند، به شرح زیر است:
بسمه تعالى
احمد عزیزم
مرقوم شما واصل شد. قبلًا کاغذى نوشته ام، از آقاى لواسانى استفسار نمودم راجع به اینکه بین راه وجه داده اند؛ جواب نوشته اند «تا کنون چنین اتفاقى نیفتاده است و به ایشان اصلًا وجهى نداده ام و دخالتى در این امر نکرده و نمى کنم لکن مفسدین در عمل افساد هستند». خودم هم حدس مى زدم که اصل نداشته باشد. مطلبى که از قم اطلاع رسیده است آن است که شما و آقاى ربانى در نظر دارید براى صد نفر شهریه خصوصى قرار دهید؛ به این منظور که در خانه رفت و آمد زیاد شود. خیلى از شما تعجب مى کنم که باز مرا نشناخته اید! من هیچ وقت از این اعمال خلاف انسانى میل ندارم مرتکب شوم و نه شماها مرتکب شوید. در این امور هیچ وقت بدون مراجعه به من اقدامى نکنید؛ گرچه ممکن است این خبر هم مثل بیشتر اخبار باشد. در هر صورت مطلعم کنید و این نحو افکار را از خود دور کنید. خدمت حضرت حجت الاسلام و المسلمین عمّ مکرم (1) سلام برسانید. براى ایشان نگران هستم؛ مى ترسم این رفت و آمد براى مزاج ایشان ناراحتى تولید کند و موجب استراحت ایشان در قم فراهم نباشد. به خانواده محترمه سلام برسانید ان شاء اللَّه تعالى هر دو خوب و سعادتمند باشید.
و السلام- 2 محرّم 91- پدرت
(1)- آقاى سید مرتضى پسندیده.
(صحیفه امام، ج2، ص: 336)