سحرگاه ۱۵ خرداد ۴۲، مأموران رژیم شاه حضرت امام خمینی (س) را مستقیماً به باشگاه افسران و در غروب همان روز با ماشین جیپی که پنجرههایش با پارچه سیاه رنگی پوشانده شده بود، به پادگان قصر منتقل کردند. امام حدود ۱۹ روز یعنی تا تاریخ ۴ تیرماه ۴۲ در این زندان به سر برد.
توطئۀ شاه به منظور مرعوب ساختن و به تسلیم و سازش واداشتن امام تنها به آنچه در پیش آورده شد محدود نبود، بلکه وقتی دیدند که این فشار و ناراحتی روحی نیز نتوانست روح بزرگ و انقلابی او را درهم بشکند به «فرمان همایونی»! او را به سلول انفرادی در پادگان نظامی عشرت آباد منتقل ساختند و با این شیوه خواستند ارادۀ آهنین و عزم پولادین او را در هم بشکنند و او را در مقابل اغراض اسارت بار شاه به تسلیم وادارند.
امام در ۴ تیر ماه ۴۲ که به پادگان عشرت آباد انتقال یافت، حدود ۲۴ ساعت را در سلول تنگی که در آن هوای آزاد درست جریان نداشت و نشست و برخاست به دشواری صورت می گرفت گذرانید و در برابر این فشار نیز قهرمانانه مقاومت کرد و رژیم شاه را در برابر نسل معاصر و نسل های آینده و در پیشگاه تاریخ رسوا کرد.
منبع:
روزنگار زندگی و تاریخ سیاسی اجتماعی امام خمینی، ص ۱۱۳
نهضت امام خمینی؛ ج۱ ص ۴۱۵ - ۶۸۱