یکی از گروه های هدف در برنامه های تربیتی امام خمینی(س) جوانان بودند و چون ظرفیت اثر پذیری جوان بسیار بالا و آمادگی قبول خوب و بد در او بسیار است و از آن رو که به زعم ایشان: « قلب جوان لطیف و ساده است و صفایش بیشتر است و واردات آن کمتر و تزاحمات و تراکمات در آن کمتر است، پس شدید الانفعال و کثیر القبول است. بلکه هر خلق زشت و زیبایى در قلب جوان بهتر داخل شود و شدیدتر و زودتر از آن متأثر و منفعل گردد» (شرح چهل حدیث، ص:499) در نتیجه همت و توجه ایشان به پرورش نسل جوان بیشتر معطوف بود و همواره بر آن پافشاری داشتند. علاوه براین، نگاه رحمت آمیز و دل سوزی حاکی از حساسیت پیامبرگونه نسبت به سرنوشت انسان‌ها با خمیر مایه صداقت و صمیمیت سخن او را بر دل و جان می نشاند و نتایج معجز آسای خود را در صحنه های مختلف اجتماع ایران نشان می داد و چنانکه دیدیم به ویژه در دوران دفاع مقدس به خوبی چهره نمایان ساخت. شمه ای از آن چه آمد متن زیر است که سفارش امام خمینی (س) است به جوانان در زمینه بهره گیری از برکات ماه رمضان:
«خداوند دعوت کرده است ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این میهمانخانه[ضیافت الله ماه رمضان] و این ضیافت هم جز ترک، چیزى نیست؛ ترک هواها، ترک خودیها، ترک منیها، منیتها. اینها همه در این میهمانخانه است و ما باید حساب کنیم ببینیم که آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلًا، وارد نشدیم، راهمان دادند به این ضیافتخانه یا نه، استفاده کردیم از این ضیافت الهى یا نه. البته حساب امثال من با کرام الکاتبین است. اما من به شما آقایان و به هر کس که این کلمات مى رسد و خصوصاً، طبقه جوان عرض مى کنم که آیا در این مهمانخانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات خصوصاً شهوات معنوى چشم پوشیدید؟ یا اینکه مثل من هستید؟
جوانها متوجه باشند که در جوانى مى شود اصلاح کند انسان خودش را. هر مقدارى انسان سنش زیادتر مى شود، اقبالش به دنیا بیشتر مى شود. جوانها نزدیکترند به ملکوت. پیرها هر چه مى گذرد، هر چه بر عمرشان مى گذرد، هى اضافه مى شود یک چیزهایى که آنها را از خدا دور مى کند. ...[انسان] همان طورى که شهوات ظاهرى را باید ترک بکند، از شهوات باطنى که بالاترین سد راه است براى انسان، باید از اینها جلوگیرى کند. تمام این مفاسدى که در عالم حاصل مى شود، براى این است که در این ضیافت وارد نشده اند یا اگر وارد شده اند استفاده نکرده اند. خطاب به همه مردم است، همه دعوت شدید به ضیافت اللَّه، همه مهمان خدا هستید و مهمانى به ترک است. اگر ذره اى هواى نفس در انسان باشد، این به مهمانى وارد نشده است یا اگر وارد شده است استفاده نکرده است. » (صحیفه امام، ج21، ص: 45)
منبع: جماران