خواسته حضرت امام درباره تربیت دانشجویان تا چه اندازه محقق شده است

«من امیدوارم که ان شاء اللَّه شما آقایان و سایرین کمک کنید تا این دانشگاهى که به پیشنهاد آقاى هاشمى تأسیس گردید و پیشنهاد بسیار خوبى بود، فعالیتش زیاد گردیده و در همه جا توسعه پیدا کند. خداوند به همه شما توفیق عنایت کند.»

این جملات بخشی از بیانات امام خمینی(س) در جمع مسئولین شعب دانشگاه آزاد و عبدالله جاسبی سرپرست این دانشگاه است. علاوه بر اعلام رضایت از تاسیس و گسترش دانشگاه آزاد اسلامی؛ هوشیارى در برابر القائات فرهنگ بیگانه، غنى بودن فرهنگ و ادب ایرانى، کوشش برای تربیت دانشجو در داخل کشور، استقلال علمی و فرهنگی و... از دیگر نکاتی هستند که امام در صبح 24 آبان 1362 در این دیدار متذکر شده اند. متن بیانات ایشان در ادامه آورده شده است:

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

من از شما آقایانى که زحمت کشیده و به اینجا تشریف آورده اید تا از نزدیک در خدمت تان باشیم تشکر مى کنم. همه باید این معنا را احساس کنیم که کارها را خودمان انجام دهیم. و این مسئله خلافى که به ذهن دانش آموزان و دانشجویان ما تلقین کرده بودند که به غیر از رفتن به امریکا و فرانسه و انگلستان در جاى دیگرى امکان ندارد به جایى رسید و همین امر موجب شد که جوان هاى ما را دسته دسته بردند و فاسد کردند از فکرمان دور کنیم. ما مى دانیم که شرقى ها و غربى ها با ما خوب نیستند و نخواهند بود و خیر و صلاح ما را نمى خواهند، و دلیلش هم وضعى است که شما مى بینید که اکثر جناح هایى که در دنیا هستند بر ضد ما تبلیغ مى کنند و این به خاطر آن است که آنها اسلام را نمى خواهند، و هر کشورى که بخواهد به اسلام عمل کند، مورد تهاجم آنها قرار مى گیرد. لذا ما باید فکرى بکنیم که جوان هاى ما در همین جا خوب تحصیل بکنند و بر فرض احتیاجى به خارج رفتن باشد به کشورهایى بروند که استعمارى نباشد و طمع اینکه ما تحت سلطه آنان باشیم، نداشته باشند. و من امیدوارم که بزودى وضعى پیش بیاید که نیازى به خارج رفتن نباشد و این بسته به فعالیت شما آقایان و سایر دوستان در این امر حیاتى است که از وجود این جوان هاى خوبى که داریم چقدر استفاده شود که در همین جا تربیت گردیده و مشغول خدمت به خدا و خلق باشند. و از گوش خودمان بیرون بکنیم که همه چیزمان باید از خارج بیاید، و بر فرض که به خاطر احتیاج چیزى را وارد مى کنیم، فرهنگ و ادبمان چرا از خارج باشد؟ ما داراى ادب و فرهنگ غنى هستیم، و آیا صحیح  است که چون آنها موشک درست مى کنند ما باید تابع آنها باشیم، در حالى که آنها با این صنعت ها دنیا را تخریب مى کنند و ما مى خواهیم صنعتى داشته باشیم که تخریبگر نباشد، بلکه مفید و سازنده باشد.

شما با روابطى که اکنون با حوزه هاى علمیه دارید، خدمات زیادى مى توانید انجام دهید. شاید شما توجه نداشته باشید که در مدت سلطنت رضا خان و پسرش، که من از اول تا آخر شاهد آن بودم، چقدر بر حوزه هاى علمیه فشار وارد مى کردند تا حوزه اى در کار نباشد. از یک طرف درها را باز کردند و گفتند هر کس به طرف ما بیاید چه مى کنیم و چه خواهیم کرد، و از طرف دیگر به قدرى روى طلبه ها فشار بود که نمى توانستند روز در حجره هایشان بمانند و مى بایست قبل از طلوع آفتاب بیرون رفته و بعد از غروب آفتاب برگردند که الحمد للَّه موفق نشدند. و حوزه هاى علمیه باقى ماند و با همان وضع اول حفظ گردید که الآن نیز باید به همان گونه حفظ گردد. و دانشگاه ها با حوزه باید روابط داشته باشند و مسائلشان را با یکدیگر مبادله کنند. ما الآن در فرهنگ و اکثر علوم احتیاجى به خارج نداریم. و اگر در صنعت هم مانند آنها نیستیم نباید خودمان را ببازیم و بگوییم که آنها پیشرفته هستند و ما همه چیزمان باید خارجى باشد. نه، مسأله این جور نیست. نباید اگر صنعتى از آنها مى گیریم انگلیسى یا روسى یا امریکایى بشویم، بلکه باید مسلمان بود.

البته استفاده از علوم و گرفتن آن از دیگران مانعى ندارد، ولى باید توجه داشت که از جایى علوم را بگیریم که نخواهند ما را منحرف کنند که در سابق اگر مقدارى از علوم و تخصصها را به ما مى دادند، مى خواستند ما را از همه چیزمان منحرف نموده و مصرفى بار بیاورند. و من امیدوارم که ان شاء اللَّه شما آقایان و سایرین کمک کنید تا این دانشگاهى که به پیشنهاد آقاى هاشمى تأسیس گردید و پیشنهاد بسیار خوبى بود، فعالیتش زیاد گردیده و در همه جا توسعه پیدا کند. خداوند به همه شما توفیق عنایت کند و سالم و رستگار باشید.

و السلام علیکم و رحمة اللَّه

(صحیفه امام، ج 18، ص: 218 و 219)