سخنرانى امام خمینی(س) در جمع خانواده شهداى حادثه آمل، پرسنل هوانیروز و وزارت دفاع، کارکنان وزارت امور خارجه و سفرا و کارداران جدید جمهورى اسلامى ایران در صبح 24 اسفند 1360 در جماران شامل سرفصل های مختلفی از جمله عدم شناخت مخالفین ایران از قدرت ایمان و اسلام و تبلیغات مسموم دشمنان علیه ایران بود. ایشان در بخش مهمی از بیاناتشان در این دیدار فرمودند:
«برادرها، ما باید خودمان، خودمان را حفظ کنیم. نباید ما منتظر این باشیم که قدرتهاى خارجى به ما کمک کنند، ما از کمک آنها گذشتیم. «مرا به خیر تو امید نیست، شرّ مرسان»؛ شرّ هم بخواهند برسانند ما با آنها مقابله مىکنیم. ما باید کلاه خودمان را خودمان حفظ کنیم و حفظ این به این است که ارتشى و سایر قواى نظامى و انتظامى، پاسدار، اینهایى که عشایرى هستند، اینهایى که قدرتهاى نظامى و انتظامى هستند، با هم یکصدا باشند، اختلاف در بین نباشد. و من عرض مى کنم به همه این قوا و به فرماندهان این قوا که این افراد در هیچ یک از احزاب سیاسى، در هیچ یک از گروه ها وارد نشوند.
اگر ارتش یا سپاه پاسدار یا سایر قواى مسلحه در حزب وارد بشود، آن روز باید فاتحه آن ارتش را خواند. در حزب وارد نشوید، در گروه ها وارد نشوید. اصلًا، تکلیف الهى- شرعى همه شما این است که یا بروید حزب یا بیایید ارتش باشید؛ مختارید از ارتش کنارهگیرى کنید بروید در حزب، میل خودتان، اما هم ارتشى و هم حزب، معنایش این است که ارتشى باید از ارتشى اش دست بردارد، بازی هاى سیاسى باید توى ارتش هم وارد بشود. در هر گروهى که وارد هستید باید از آن گروه جدا بشوید، و لو یک گروهى است که بسیار مردم خوبى هم هستند، و لو یک حزبى است که بسیار حزب خوبى هست، لکن اصل وارد شدن در حزب براى ارتش، براى سپاه پاسداران، براى قواى نظامى و انتظامى وارد شدنش جایز نیست، به فساد مى کشد اینها را. و من عرض مى کنم که کسانى که در رأس ارتش هستند و کسانى که در رأس سپاه پاسداران هستند موظف هستند که ارتش را و سپاه را و سایر قواى مسلح را از احزاب کنار بزنند و اگر کسى در حزب هست، باید او را از ارتش بگویند یا در آنجا یا در اینجا و همین طور سپاه پاسداران و همین طور سایر قواى مسلح باید وارد در جهات سیاسى نشوند تا انسجام پیدا بشود. اگر وارد بشوید، بالاخره به هم خواهید زد خودتان را و بالاخره در مقابل هم خواهید ایستاد و نظام را به هم خواهید زد و اسلام را تضعیف خواهید کرد. تکلیف همه شما این است که با هم باشید بدون اینکه در یک حزب یا در گروهى وارد شده باشید، هر گروهى مى خواهد باشد.
گروه فاسد که ان شاء اللَّه، وارد نمىشوید، گروه هاى بسیار خوب هم وارد نشوید. باید شما مستقل، بدون اینکه پیوند به یک گروهى داشته باشید مستقل باشید و از حزب اللَّه تعالى شأنه. همه افراد ایران موظفند که با هم باشند. اگر احزاب هستند، خودشان را با سایر افراد کشور هماهنگ کنند. افراد کشور هم خودشان را با آنها برادر بدانند.
گروه هاى مختلفى که اسلامى هستند، این گروه هاى اسلامى هم نباید دخالت در امور ارتش بکنند و نباید در آنجا افراد داشته باشد، تا بتوانید یک عضو صالح و یک ارتش و سپاه پاسداران منسجم و صالح و قدرتمند باشید. ورود سیاست در ارتش شکست ارتش است، این را باید بدانید و شرعاً جایز نیست. و من امر مى کنم به شما که یا در ارتش یا در حزب، دوم ندارد که بخواهید هم ارتشى باشید، هم حزبى، نمىشود، یا مثل سایر مردم هر طورى هستند.»
بنیانگذار جمهوری اسلامی همچنینی در این دیدار از مردم خواستند به جهت همدردی با دیگر هموطنانی که شهید یا مجروح داده اند، از تشریفات در ایام نوروز بکاهند و آن را ساده تر برگزار کنند. ایشان همچنین تاکید کردند که «شما وقتى عید دارید که اخلاق عیدى داشته باشید»:
«برادرها، خواهرها، عرض کردم که ما باید خودمان، خودمان را نگه داریم. باید طمع را از همه جا برید، به خدا متوجه شد. تا کنون هم هر چه شما پیروزى داشتید براى این است که اتکال به قدرت الهى و قدرت خودتان که از قدرت الهى است این اتکال را دارید. و یکى از نصیحت هایى که چون نزدیک سال نو است مى خواهم به همه ملت این نصیحت را بکنم این است که ما در حالى که جنگ زده هستیم، در حالى که این همه آواره داریم، این همه بیمار داریم، این همه معلول در بیمارستان ها داریم و شما هر یکى تان بعض همسایه هاتان شهید دادند، شما باید یک قدرى راجع به مراسم عید کوتاه بیایید.
شما همه این قشرهایى که براى اسلام الآن دارند زحمت مى کشند و شهید دادند و بازماندگان شهید هستند یا در بیمارستان هستند، اینها را عائله خودتان حساب کنید.
مقدارى که مى خواهید تشریفات زاید را عمل بکنید، نکنید و بروید از اینها دلجویى کنید. ایام نوروز، ایام عید نوروز بروید در این مریضخانه ها، بروید احوال اینها را، اینهایى که آواره شدند، اینهایى که در جنگ آواره شدند، اینهایى که از خارج بیرونشان کردند و گرفتار هستند، به اینها سرکشى کنید و آن تشریفات زمان سابق را تخفیف بدهید. اگر بخواهید یک ملت قوى آزاد باشید، از تشریفات یک قدرى بکاهید. عید را در بین دوستان خودتان، ملت خودتان، مجروحان خودتان، معلولان خودتان و جنگ زدگان خودتان و آوارگان خودتان- از هر جا هست، اینها همه از شما هست- این عید را در بین آنها با هم عیدى کنید. یک قدرى از خودتان بکاهید و بیفزایید بر اینکه به آنها سرکشى کنید و آنها را احترام کنید. اینها بزرگند، اینها عالى رتبه اند، اینها شهید داده اند، اینها معلول داده اند، معلول هستند و اینها امتحان داده اند و مادرهاى اینها امتحان داده اند که شهید مى دهد و افتخار مى کند و مى گوید باز هم دارم، بیایید ببرید. ما در مقابل اینها سرافکنده هستیم، ما در مقابل اینها شرمسار هستیم و ما باید با اینها یک جورى رفتار کنیم که عید براى آنها هم باشد. و شما وقتى عید دارید که اخلاق عیدى داشته باشید، اخلاق تازه. و من امیدوارم که به این امر ملت ما سرتاسر همه جا عمل کنند و رضاى خداى تبارک و تعالى را در این امر به دست بیاورند.» (صحیفه امام، ج16، ص: 103 – 112)