خاطره ای از نوه حضرت امام خمینی (س)؛

واکنش امام به پخش شعارهای مردم در حمایت از ایشان از تلویزیون

پس از اینکه سخنرانی امام تمام شد جمعیت بلند شدند و شروع کردند به شعار دادن. بار اول می ‏گفتند «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار» آقا هم گوش می‏ کردند به تدریج شعار عوض شد و شعار دادند: «روح منی خمینی، بت شکنی خمینی» تا این شعار شروع شد آقا صدای تلویزیون را با کنترلی که در دست داشتند کم کردند ولی هنوز جمعیت شعار می ‏داد.

کد : 53407 | تاریخ : 15/01/1394


حجت الاسلام و المسلمین مسیح بروجردی فرزند خانم زهرا مصطفوی و نوه حضرت امام خمینی(س) در خاطراتشان از تواضع و منش حضرت امام بیان داشته اند:


** صدای تلویزیون را کاملاً خاموش کردند

یکبار من خدمت امام نشسته بودم، آقا سخنرانی خودشان را از تلویزیون گوش می ‏کردند. خیلی از وقت ها دیده بودم که سخنرانی های خودشان را در روزنامه ‏ها می ‏خوانند. پس از اینکه سخنرانی امام تمام شد جمعیت بلند شدند و شروع کردند به شعار دادن. بار اول می ‏گفتند «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار» آقا هم گوش می‏ کردند به تدریج شعار عوض شد و شعار دادند: «روح منی خمینی، بت شکنی خمینی» تا این شعار شروع شد آقا صدای تلویزیون را با کنترلی که در دست داشتند کم کردند ولی هنوز جمعیت شعار می ‏داد. مجدداً امام صدای تلویزیون را کم کردند، باز مردم شعار می ‏دادند، امام صدای تلویزیون را کاملاً بستند و این بار دیگر آنقدر صبر کردند تا صحنه جمعیت رفت و تصویر بعدی آمد، بعد امام صدای تلویزیون را زیاد کردند. [1]

** میل ندارم عکس من باشد

شنیده ‏ام وقتی آقای محمد هاشمی به عنوان مدیر عامل صدا و سیما خدمت امام رسیده ‏اند و امام به ایشان فرموده‏ اند که میل ندارند هر وقت تلویزیون خبری دارد اول عکس و خبر ایشان باشد؛ به امام عرض کرده ‏اند که مردم علاقه دارند شما را ببینند و مرتب از تلویزیون خبر شما را بشنوند. امام فرموده ‏اند: «ما از طریق صدا و سیما و از طریق رادیو تلویزیون با مردم آشنا نشدیم ما آشنایی‏مان با مردم قبل از این مسایل بوده که صدا و سیما در اختیار ما قرار بگیرد. بنابراین ارتباط مردم با ما و ارتباط ما با مردم به این مسایل کاری ندارد».[3]

** اینقدر مرا مطرح نکنید

امام در رابطه با مسایل شخصی خودشان اصلاً کاری به روزنامه ‏ها نداشتند،  می ‏گفتند: «این قدر مرا مطرح نکنید». ارتباطی که امام با روزنامه‏ ها داشتند مربوط به مسایل ارشادی و هدایتی در مسایل مملکت بود و این واقعاً برای ما اهمیت داشت که ایشان هیچ گونه ارتباط مربوط به خودشان را با روزنامه‏ ها نداشتند. با آنکه روزنامه‏ ها منتظر کمترین اشارتی از ایشان بودند ولی حتی یکبار و به اندازۀ سرسوزنی این احساس نمی ‏شد که امام دلشان می‏ خواهد برای ایشان کاری در روزنامه‏ ها بشود؛ امام خیلی علاقه ‏مند بودند که روزنامه ‏ها مطالب مردم را منتشر کنند. [4]


منبع: برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج3، به کوشش غلامعلی رجایی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام، ص 232 و 237 

انتهای پیام /*