کمتر از دو ماه بعد از برگزاری انتخابات تعیین نظام و با گسترش بحث پیرامون قانون اساسی حضرت امام طی پیامی به مهندس بازرگان (نخست وزیر وقت) بر تشکیل مجلس خبرگان بررسی در اسرع وقت تأکید کردند. انتخابات این مجلس نهایتاً در تاریخ 12 مرداد 1358 برگزار شد؛ در پیام حضرت امام که روز 4 خرداد سال 1358 نوشته شده، می‌خوانیم: (روزنگار زندگی و تاریخ سیاسی اجتماعی امام خمینی، ص 78)
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
جناب آقاى مهندس مهدى بازرگان، نخست وزیر دولت موقت جمهورى اسلامى
لازم است ملت مبارز ایران هر چه زودتر سرنوشت آینده مملکت خویش را به دست گیرد و ثمره انقلاب عظیم اسلامى خود را در همه روابط و نظامات اجتماعى به دست آورد و حقوق از دست رفته خود را باز یابد، و عدالت اسلام را در همه شئون جامعه پیاده کند. از این رو طرح قانون اساسى را - که شوراى طرحهاى انقلاب، مشغول تدوین و تکمیل آن هستند- با سرعت تکمیل، و به تصویب شوراى انقلاب رسانده و هر چه زودتر در اختیار افکار عمومى بگذارید تا همه صاحبنظران و تمامى اقشار ملت- در مدت محدودى که تعیین مى نمایید- پیشنهادها و نظرات خود را درباره آن ابراز نمایند؛ و بنا بر تصمیمى که با تبادل نظر با شوراى انقلاب و دولت گرفته شد، ترتیبى دهند تا مردم هر استان و هر یک از اقلیت هاى مذهبى نمایندگان صاحبنظر خود را به تعدادى که شوراى انقلاب اسلامى و دولت تعیین مى کنند، انتخاب کنند. و مجلس متشکل از نمایندگان مردم با توجه به همه پیشنهادهاى مفیدى که رسیده است مواد قانون اساسى را به صورت نهایى بررسى و تنظیم نمایند. و سعى شود که در آن کلیه حقوق و آزادیها و فرصتهاى رشد و تعالى و استقلال این ملت بر مبناى موازین اسلامى- که ضامن حقوق حقه همه افراد است و اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران بدان رأى مثبت داده است- پیشبینى گردد. پس از آنکه این قانون اساسى در جمع نمایندگان صاحبنظر مردم مورد بررسى نهایى قرار گرفت، به رأى گذارده شود و طى یک همه پرسى نهایى، همه آحاد ملت قبول یا رد خود را مستقیم درباره آن ابراز نمایند. و سعى شود که تمام این مراحل در اسرع وقت انجام گیرد تا با انتخاب رئیس جمهورى و نمایندگان مجلس، ارکان حکومت جمهورى اسلامى استقرار یابد.
روح اللَّه الموسوی الخمینى
(صحیفه امام، ج7، ص: 482 و 483)
بر این اساس لایحه قانونی انتخابات در تاریخ 16 /4 /1358 به تصویب شورای انقلاب رسید. که به موجب ماده یک لایحه مذکور مجلس بررسی نهایی قانون اساسی ایران به منظور اظهار نظر نهایی در متن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در تهران تشکیل می گردد. همچنین به موجب ماده دو لایحه فوق عده اعضای مجلس را با احتساب نمایندگان اقلیت های مذهبی (زرتشتی، کلیمی، مسیحی و...) 73 نفر اعلام شد. تا با رعایت جمعیت و ضوابط جغرافیایی استان ها (بر مبنای هر پانصد هزار نفر یک نماینده) انتخاب شوند. بدین ترتیب روز 29 /4 /1358 اعضای مذکور به عنوان نماینده مردم انتخاب شدند. و مجلس بررسی نهایی قانون اساسی با پیام امام خمینی(س) آغاز به کار کرد.