در تجدید میثاق جامعه هنری با آرمان های امام راحل بیان شد:

آزادگی، آزاد منشی و آزاداندیشی درس امام به ملت ایران بود

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، آزادگی، آزاد منشی و آزاداندیشی را درس امام به ملت ایران عنوان کرد و افزود: امام در شرایطی که تحجر و جزم گرایی در حوزه های علمیه ما کم نبود، فقه پویای شیعه را تحرک بخشید و فقه حکومتی را تبیین کرد و با همین نگاه جمهوری اسلامی را پایه گذاری فرمود.

کد : 53847 | تاریخ : 10/03/1394

به گزارش پرتال امام خمینی(س)، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی در دیدار با وزیر، معاونان و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمع زیادی از  مدیران مسئول و اصحاب رسانه و هنرمندان کشور که برای تجدید میثاق با آرمانهای امام راحل در حسینیه جماران حضور یافته بودند، با تشکر از  آقای علی جنتی وزیر «عزیز و مظلوم» ارشاد، در سخنانی اظهار داشت: یکی از بزرگان تعبیری در تمایز میان علم و هنر به کار می برد که گرچه ممکن است تمایز کاملی نباشد اما نکته خوبی در آن نهفته است . براساس این تعبیر علم تجزیه ی ترکیبهای مختلف است، در حالی که هنر ترکیب اجزاء گوناگون است؛ شما در علم باید تلاش کنید پدیده هایی که در عالم خارج مرکب هستند را بشکافید و روابط اجزاء آن را دریابید.

وی افزود: بشر هزاران سال بود که از وجود آب اگاهی داشت اما درجایی که فهمید آب از دو اتم تشکیل شده است علم زاییده شد . همانگونه که وقتی از جزئیات فرایند راه رفتن خود مطلع شد، علم پدید آمد. بنابراین علم ناشی از آن است که بتوانیم ترکیب های موجود در عالم و روابط ترکیبی موجود در آن را تجزیه کرده و به نوع ارتباط و کنش و واکنش آنها دسترسی پیدا کنیم. اما هنر نقطه مقابل آن است زیرا در هنر اگر نقطه ها را ببینید نقاشی شکل نمی گیرد؛ در یک یک تابلو رنگها زیاد است اما هنر آن است که اجزاء را یکجا ببینید تا به وحدت برسید .

سیدحسن خمینی ادامه داد: لغت یک واژه است و واژه زمانی تبدیل به هنر می شود که کنار واژه های دیگر بنشیند و یک بیت یا مثنوی پدید آورد؛  اگر واژه ها توانستند به این نقطه برسند که یکجا دیده شوند هنر است؛ «دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود/ تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود». لغت به لغت این شعر جدا از یکدیگر ارزش ندارد بلکه وقتی یکپارچه می شوند تبدیل به هنر می شود . همانطور که اگر یک وسیله موسیقی را بدست فردی غیر حرفه ای دهید ممکن است بوسیله آن تک صداهایی را ایجاد کند اما هنر آن است که آواها در کنار یکدیگر بنشینند. سینما نیز آنجا شکل می گیرد که پلانها به خوبی تدوین شوند و برای این کار نیاز به کارگردانی وجود دارد که آنها را وحدت بخشد.

یادگار امام با بیان اینکه واژه های زیادی در زبان فارسی وجود دارد اما فقط افرادی معدودی سعدی و حافظ می شوند، ادامه داد : فقط یک نفر می تواند اجزاء را مانند سعدی کنار هم قراردهد و سخن بگوید . امام(س) به سعدی خیلی علاقه داشتند و همیشه می گفتند چه کسی می تواند اینقدر ساده بگوید «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند/ تا تو نانی به کف آریّ و به غفلت نخوری* همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار/ شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری»  از این ساده تر نمی توان سخن گفت اما این سادگی ابتذال نیست بلکه هنر است.

وی با بیان اینکه هنر جایی است که کثرتها به وحدت می رسد، تصریح کرد: هرچه توانمندتر در زیبا نشاندن این کثرتها و تجمیع آنها باشیم، هنر هم تعالی بخش تر خواهد بود. آن گاه ببینید واژه ای که ممکن است زشت هم باشد زیبا جلوه می کند. بعنوان نمونه کلمه «شتر» را در شعر نمی توان آورد اما مولوی اینکار را انجام می دهد «گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود/ مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا» این واژه ها وقتی کنار هم می نشینند ترقص می آورند و ضمن به وجد آمدن انسان تاثیر عمیقی در او  می گذارند؛  «زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست/پیرهن چاک و غزل خوان و صُراحی در دست».  شما در این شعر تک تک واژه ها را نشنیدید بلکه کلیت غزل را شنیدید،  در حالی که اگر به تک تک واژه ها دقت می کردید این ابیات لطافت نداشت.  واژه ها به این دلیل شنیده نمی شود که هنر در وحدت معنا می آورد و هنرمند کسی است که کثرات جامعه را به وحدت تبدیل می کند.

یادگارامام، انقلاب اسلامی را هنر بزرگی خواند که امام به عنوان یک هنرمند آن را شکل داد و افزود: در انقلاب 1357 کثرتها تبدیل به وحدت شد و انقلاب تبدیل به تابلوی زیبایی شد که بزرگترین هنر اجتماعی طی آن شکل گرفت. اگر این وحدت را بشکنیم دیگر هنر نیست و تابلو وحدت را از بین برده ایم. هنر بزرگ امام این بود که یک جامعه ی چند پاره را تبدیل به واحد کرد و با این تعریف انقلاب اسلامی یک هنر بود.

وی ادامه داد: شرط هنر انقلاب اسلامی آن بود که فرد فرد انسانها دیده نمی شدند زیرا اگر بخواهیم افراد را جدا از هم ببنییم هنر پدید نمی آید . هنر یعنی همه در کلیت مجموعه ذوب شوند و به تعبیر عرفا «وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت» حاصل شود.

سیدحسن خمینی اظهارداشت : جامعه ای توانمند است که هنرمند باشد و وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت در آن محقق شود . شخص پیامبر گرامی اسلام (ص) از این جهت اعجوبه است که جامعه ی کثیر و بدوی عرب را که از مصائب زیادی برخوردار بود متحول کردند و از دل آن یک تمدن پدید آوردند . لذا شرط استمرار حیات ما نیز توجه به همین قدرت فرهنگی ناشی از فرهنگ است . ابوالعلاء معری می گوید « قصه شنیدم که بوالعلاء به همه عمر / لحم نخورد و ذوات لحم نیازرد*در مرض موت با اجازت دستور /خادم او جوجه با، به محضر او برد*خواجه چون آن طیر کشته دید برابر / اشک تحسر ز هر دو دیده بیفشرد*گفت به مرغ: از چه شیر شرزه نگشتی / تا نتواند کست به خون کشد و خورد*مرگ برای ضعیف امر طبیعی است / هر قوی اول ضعیف گشت و سپس مرد».

وی هشدار داد : اگر دیدیم در حال چند پاره شدن بودیم یعنی رو به ضعیف شدن هستیم و باید گرد هم بیاییم و جامعه ی چند پاره جامعه ای است که در حال پیش رفتن به سمت معضل است؛ البته این بدان معنی نیست که همه جامعه یک حرف داشته باشند، بلکه باید وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت باشد . ما انسانهای مختلفی هستیم و به گونه های مختلف سخن می گوییم و در عین آنکه سکوت قبرستانی نباید بر ما حاکم باشد جامعه باید نسبت به هم مهربان، همدل، بی کینه و مودب باشد .

وی یادآورشد : یکی از خصلتهای بزرگ ایرانیان که بعضا غیر ایرانیان آن را بعنوان ضعف و عیب گفته اند این است که ایرانیان در مقابل هم بیش از حد قربان صدقه هم می روند؛ این خصلت یک ویژگی خوب دارد که نشان می دهد ما جامعه مؤدبی بودیم گرچه این نقد نیز صحیح است که این ویژگی در بسیاری از حوزه ها به تملق و چاپلوسی رسیده است، اما این ویژگی از بی ادبی خیلی بهتر است .

سیدحسن خمینی با اشاره به احترام به بزرگتر و دقت در نوع سخن گفتن با یکدیگر با عنوان اصول مهم اخلاقی یادآور شد: پیامبر می فرمایند «وقروا کبارکم» یعنی بزرگانتان را احترام کنید. وقتی با هم صحبت می کنیم نکند جامعه بی ادبی شویم. در بعضی حوزه ها و گفتارها باید مراقب این مسئله باشیم؛ زیرا گاهی اوقات احساس می شود ادبیات به کار رفته در بعضی جاها مطابق با فرهنگ، تمدن و تاریخ ما نیست . البته آینه به تنهایی کسی را سرافراز نمی کند، اما بذر پیشرفت در آن بسیار بهتر از جاهای دیگر رشد می کند و  یک فرهنگ فربه فرصت این را دارد که انسانها در آن تعالی یابند.

 علی جنتی: امام فقه حکومتی را تبیین کرد و با همین نگاه جمهوری اسلامی را پایه گذاری فرمود

در این مراسم، دکتر علی جنتی، وزیر و معاونان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز سخنانی ایراد کردند.

دکتر علی جنتی در این مراسم اظهار کرد: بنده افتخار دارم که از دوران کودکی، از زمانی که ایشان در مسجد سلماسی تدریس می کردند با چهره نورانی شان  آشنایی پیدا کردم؛ امام احیاگر اسلام ناب محمدی و تبلور و تجسم کامل اسلام بود و با نَفَس قدسی اش این ملت را زنده کرد و نجات داد.

وی افزود: امام سالیان دراز به کسب علم، فقاهت، خودسازی و تهذیب نفس پرداخت و با این روحیه عرفانی و خداجویی توانست چنین تحول بزرگی را در جامعه ما ایجاد کند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: امام در دوران دیکتاتوری سیاه رژیم گذشته، در همان زمان که همه نفس ها در سینه ها حبس شده بود و کسی یارای مقابله نداشت، فریادکشید، ملت را از خواب غفلت بیدار و جنایات رژیم گذشته را افشا کرد، زندان و تبعید را تحمل کرد تا این ملت را به استقلال واقعی برساند. یاران امام با اشتیاق به او پیوستند و محصول 15 سال تلاش و مبارزه به رهبری امام، سرنگونی رژیم گذشته و پایه گذاری جمهوری اسلامی بود.

وی امام را الگویی برای مستضعفان جهان دانست و اظهار کرد: امام امروز هم برای ملت ما و هم برای مستضعفان و محرومان دنیا الگو، اسوه و الهام بخش است. سخنان او در صحیفه نور همچنان نورافشانی می کند و وصیتنامه عبادی ـ سیاسی شان برای ملت ما و همه ملت های مستضعف دنیا راهگشاست.

جنتی افزود: امروز عزت و عظمت ملت ایران مدیون امام است و به فرموده مقام معظم رهبری، این انقلاب بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست.

وی خاطرنشان کرد: جوانانی که در رژیم گذشته، براساس سیاست های غلط آن رژیم به کاباره ها و مراکز فساد کشیده می شدند، در اثر نفس قدسی امام تحول پیدا کردند و در جبهه های جنگ حق علیه باطل تا مرز شهادت و جانبازی پیش رفتند.

وزیر ارشاد با اشاره به عظمت، عزت و اقتدار به عنوان دستاوردهای انقلاب گفت: این دستاوردها نتیجه روحیه خودباوری، اتکای به خود، جهاد، شهادت و خودسازی است که همه از امام سرچشمه می گیرد. امام به ما آموخت که در برابر ظلم بایستیم، از مظلوم دفاع کنیم و این همان سیره پیامبر و امیرالمؤمنین است.

وی آزادگی، آزاد منشی و آزاداندیشی را درس امام به ملت ایران عنوان کرد و افزود: امام در شرایطی که تحجر و جزم گرایی در حوزه های علمیه ما کم نبود، فقه پویای شیعه را تحرک بخشید و فقه حکومتی را تبیین کرد و با همین نگاه جمهوری اسلامی را پایه گذاری فرمود.

جنتی تصریح کرد: امام چتر حمایت و هدایت خود را بر سر همه گروه ها، احزاب، جریانات سیاسی و عامه مردم گشود و همه را یکسان و برابر تحت پوشش خود قرارداد. امام منادی وحدت امت اسلامی بود و در شرایطی که دشمنان شدیداً به دنبال تفرقه در میان امت بودند، ندای وحدت سر داد و امروز هم که ملت های مسلمان در آتش تفرقه و چندگانگی می سوزند، بیش از هر زمان دیگر نیاز به اندیشه امام را احساس می کنیم؛ امام با عمل خود و سیره خود هادی ملت بود. 

وی افزود: امروز خوشحالیم که می بینیم راه امام با خلف صالح ایشان همچنان ادامه دارد و رهبر معظم انقلاب با همان روحیه و آنچه از امام آموخته اند، کشور را اداره می کنند. امروز یادگاران امام یادآور همان روحیات هستند و ملت با دیدن آن ها خاطره ی امام را در وجود خود زنده می کنند.

در ابتدای این مراسم جهانگیر الماسی و رسول نجفیان به نمایندگی از هنرمندان کشورمان سخنانی را ایراد کردند.

الماسی ضمن تأکید بر نقش امام خمینی(س) در احیای هویت انسانی مردم جامعه اظهار کرد: امام عزت از دست رفته را به ملت ایران برگرداند و برای اولین بار به مردم عامی و عادی جایگاهی داد که در سرنوشت خود مشارکت و نقش فعال داشته باشند.

همچنین نجفیان تأکید کرد: بدخواهان قد علم کردند و سودشان را در از بین بردن راه الهی دیدند. هنرمندان باید برخیزند تا این بیدادگری ها را خاموش کنند.

پایان بخش مراسم نیز استاد عباس شیر خدا بود که چند بیت را اجرا کرد.

در این مراسم علی مرادخانی، حجت الله ایوبی، محمدبیگی، حسین انتظامی، حسین نوش آبادی، سید عباس صالحی، علیرضا تابش و... از معاونان و مسئولان بخش فرهنگ و هنر  و هنرمندانی چون عنایت الله بخشی، محمود بصیری، داریوش اسدزاده، رضا ایرانمنش، رضا میرکریمی، منوچهر محمدی، مریم نشیبا و... و جمعی از اهالی رسانه همچون الیاس حضرتی، عبدالرسول وصال و... حضور داشتند.

منبع: ستاد مرکزی بزرگداشت امام خمینی(س)

انتهای پیام /*