حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی انصاری، دبیر ستاد بزرگداشت امام خمینی(س)، در سالروز میلاد حضرت علی اکبر(ع) در جمع مسئولین و اعضای ستاد بزرگداشت حضرت امام خمینی(س) در دفتر مطالعات وزارت امور خارجه از زحمات آنان در بیست و سومین سالگرد ارتحال امام راحل تشکر کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی انصاری، ضمن تبریک میلاد حضرت علی اکبر(ع) و روز جوان نیمه شعبان را روز تحقق خواست خداوند، انبیا و همه صالحان در بستر ایجاد قسط و عدل در صحنه گیتی دانست و با اشاره به آیه شریفه 25 از سوره حدید ادامه داد: «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب والمیزان لیقوم الناس بالقسط.» به تعبیر قرآن، بزرگترین رسالت همه پیامبران تاریخ، برپایی قسط و عدل در جامعه انسانی بوده است. خداوند پیامبران را بدین هدف، با بینه و معجزه و نشانه روشن، و با کتاب و علم و دانش، و با میزان و با قدرت حدید مبعوث کرده است. زیرا قسط و عدل، در مقابل ظلم و جور است. ظلم و جور در آیات و تعابیر الهی و لسان اهل بیت، شامل همه ظلمت‌ها، کج‌روی‌ها، بداندیشی‌ها، خیانت‌ها و تجاوزها ست. در قرآن کریم، واژه ظلم در بیش از 300 مورد با تعابیر خاص به کار رفته و حتی شرک، کفر و نفاق، به این اندازه تکرار نشده است. ظلم در تصور عامه مردم، بی عدالتی فرد یا بخشی از جامعه در مقابل بخشی دیگر است. در حالی که در قرآن، این واژه معنای گسترده و فراگیری دارد که از اعتقادات، نیات، گفتار، کردار فردی و کردار جمعی، و از عمل انسان نسبت به خدا تا عمل انسان نسبت به آفرینش، طبیعت، موجودات و نسبت به انسان‌های دیگر حکایت می‌کند. هرچیزی وقتی از مسیر حقیقت و واقعیت و اصالت خود، ولو به اندازه اندک خارج شد، مصداق ضلم می‌شود. انحراف در افکار و اعتقادات، حتی بدون نمود ظاهری، ظلم است.
محمدعلی انصاری ادامه داد: در مقابل ظلم، رسالت انبیاء و معصومین، اجرا و برپایی عدالت است. چنان که می‌فرماید: لیقوم الناس بالقسط. متاسفانه از اول تاریخ تا کنون و تا زمان ظهور حضرت ولی عصر، این خواسته‌ی الهی به جامعیت خود تحقق نیافته است و شاید انسان حتی برای لحظه‌ای نتواند این کره خاکی را خالی از ظلم بیاید. حتی در زمانی هم که خانواده اولیه آدم ابوالبشر پا به زمین گذاشت، انسانی در فکر و اندیشه و اعتقادات حتی به بی‌عدالتی، ظلم و تجاوز مبتلا شد و نهایتا به سرنوشت شومی دچار گشت.
دبیر ستاد بزرگداشت امام خمینی(س) افزود: رسالت حضرت حجت به قدری عظیم و خطیر است که در روایات آمده امام زمان پرچمدار همه نهضت‌ها، شعارها، حرکت‌ها و همه آرمان انبیا در طول تاریخ است و با ظهورش «یملاء الارض قسطا وعدلا کما ملئت ظلما و جورا» . و باید همه این کره خاکی را از عدالت و قسط پر کند و بشریت را در زیر چتری قرار دهد که انسان در آن، در هیچ حوزه‌ای، دچار استضعاف و بردگی و تجاوز نباشد. ساده نیست که همه انبیا، ائمه هدی علیهم السلام، بزرگان و عارفان تاریخ، بدون استثنا، در نگاه کلان و امیدبخششان نسبت به آینده‌ی بشریت به حضرت مهدی فکر می‌کردند و به او احترام می‌گذاشتند. حتی آنان که نام، نشان، رفتار و ویژگی‌های حضرت حجت را به تفصیل نمی‌دانستند، در باورهای عدالت‌خواهانه خود او را می‌شناختند و محترم می‌داشتند. پس آن بعثت، انقلاب و ظهور، امری بسیار عظیم و فراتر از ذهن‌های ما و فراتر از کتاب‌هایی ست که راجع به غیبت، انتظار و ظهور نوشته شده است. «کتب الله لااغلبنُ انا و رسلی» خدا خود بر پیشانی هستی نوشته است که باید رسولان و منادیان عدالت، بر همه جبهه‌‌های نفاق، شرک، کفر و بت‌پرستی و بی‌عدالتی و در همه سطوح غالب شوند. این کار بسیار بزرگ و دشواری ست که حتی در آرزوی آن بودن و به آن فکر کردن عبادت است؛ ولو انسان بداند در آن موقعیت قرار نمی‌گیرد. «افضل الاعمال انتظار الفرج». سخن معصوم است که انتظار فرج بالاترین عبادت است. انتظار فرج یعنی انتظار آن چیزی که بشریت تشنه آن است و در درون ذات و فطرت خودش، برق آسا به سوی آن حرکت می‌کند؛ ولو دسترسی به آن برایش آسان نباشد. این یکی از مقدمات رسالت بزرگ ظهور است.
دبیر ستاد بزرگداشت امام خمینی(س)، سخنان خود را با طرح این سوال ادامه داد که «آیا انسان‌ها پیش از ظهور، در مقابل این رسالت و حرکت تاریخی مسئولیت دارند یا خیر»؟
وی ادامه داد: انسان‌ها در مقابل عدالت و تحقق آن به 4 دسته تقسیم می‌شوند. گروه اول، انسان‌هایی هستند که در مقابل عدالت ایستاده و با رفتار و کردار و نیات خود، شجره خبیثه ظلم را آبیاری می‌کنند. گروه دوم، آنانند که در برابر ظلم و بی‌عدالتی بی‌تفاوتند. ظالم نیستند، اما ظلم‌ها را پذیرفته و با سکوت خود، بر آنها مهر تایید می‌زنند. گروه سوم، کسانی اند که پرچمداران عدالت‌اند و زندگی و فکر و باورشان بر اساس احیای عدالت بوده، ولو آنکه در این مسیر هیچ توفیقی نداشته‌اند. چه بسا انبیای بزرگواری در سلک همین‌ها هستند؛ سال های دراز بر روی کلمه توحید و عدالت اصرار کردند، اما در ظاهر نتوانستند قدمی برای آن بردارند. هیچ فرقی بین آنان و کسانی که توفیق در برپایی عدالت داشتند، نیست. گروه چهارم، انسان‌هایی هستند که همانند عدالت گسترها، عزم و شجاعت راسخ و پولادین ندارند، اما سعی می‌کنند در رفتار و اصول‌شان مدافع عدالت باشند و فریاد عدالت خواهی سر دهند.
انصاری سپس افزود: برای بررسی مکتب سیاسی امام، راه و اندیشه و حکومتی که ایشان پایه‌گذاری کردند، باید توجه کرد که در درجه اول، هدف مبارزه امام آن بود که جامعه را به سمتی ببرد که در صورت عدم تحقق نظام جمهوری اسلامی، مردم مدافع عدالت باشند و صف شان را از ستمگران جدا کنند. امام برای این هدف اولیه، سال‌ها تلاش کرد تا خداوند بستر گام‌های عملی را برای تلاش و مجاهدت و گسترش عدالت او در جامعه فراهم کرد و در دورانی که مصادیق کامل «کما ملئت ظلما و جورا» است و هیچ عصری در تاریخ بشریت همچون این عصر سیاه نیست، مطمئناً فرصت داد تا امام علاوه بر فرییاد عدالت‌خواهی، پایه‌های نظام را بر عدالت استوار کند، و دقیقاً این رویه انتظار است.
وی ادامه داد: اگر انتظار به معنای سکوت،سازش و تمکین به ظلم باشد، همه درواقع در صف ستمگرانند، نه صف منتظرین. منتظر باید نماد و عمل داشته باشد و در همه شرایط باید بگوید ما منتظر عدالتیم؛ ولو آنکه محقق نشده است.
دبیر ستاد بزرگداشت امام خمینی(س) گفت: ما چطور می‌توانیم انتظار را به عنوان یک وظیفه در جامعه خود جا بیندازیم و رواج دهیم در حالی‌که بسیاری احساس یاس می‌کنند و می‌پندارند که هر چه تلاش می‌کنند به نتیجه نمی‌رسند. قطعاً این کار با تاکید تنها بر جنبه‌های اعتقادی و ذکر روایات و آیات و مسائل عرفانی ممکن نیست. بلکه جامعه باید انتظار را به معنای واقعی و عینی در زندگی خود پیاده کند، ولو این که بداند صد سال دیگر با ظهور فاصله دارد.
انصاری اظهار داشت: انتظار تمرین است. شخص منتظر، همانند فردی وزنه بردار است که نه چند بار، بلکه صدها و هزاران بار به زیر وزنه می‌رود و تلاش می‌کند و زیر وزنه کمر خم می‌کند. تمرین کند و به خود القا کند تا روزی لیاقت بالا بردن وزنه را بیاید. انتظار یعنی مجاهدت. یعنی زمین خوردن. شکست خوردن، دوباره برخواستن یعنی در هر گام، گام بعدی را با قدرت بیشتر برداشتن و حتی در صورت شکست، پرچم را به دیگری دادن.
دبیر ستاد بزرگداشت امام خمینی(س) ادامه داد: در زمان گذشته ما را ملامت می‌کردند که هدف‌تان از انقلاب و برپایی حکومت اسلامی چیست؟ می‌خواهید در برابر تمام قدرت‌ها و مفاسد دنیا بایستید و عالم را اصلاح کنید؟ این حرف‌ها، سخنان جدی و دامنه‌دار برگرفته از فکر و ایدئولوژی ناکثین، قاعدین و کسانی بود که برای این سکوت و قعود خود مبنا و فتوا داشتند. پس از پیروزی انقلاب و حتی در زمان امام هم این بحث‌ها مطرح بود. وقتی ایشان مطرح کردند می‌خواهیم قدرت‌های ستمکار را به زیر بکشیم و در مقابل جهان‌خواران بایستیم، عده‌ای به طعن و تمسخر می گفتند با چه قدرتی؟ آیا می‌خواهید کار امام زمانی را انجام دهید که همه ملت‌ها و انبیا در انتظار او بودند؟
وی خاطرنشان ساخت: در مکتب انتظار و امام زمان، هزار بار که به زمین خوردی، آخرین لحظه که برمی‌خیزی و آخرین نفس را می‌کشی با عزم پیروزی و فریاد عدالت حرکت کنی. اگر خدای ناکرده جامعه ما به کج رفتاری و بی‌عدالتی مبتلا شود، این ناتوانی مکتب انتظار نیست. بلکه وظیفه ما سنگین‌تر می شود. نباید گفت انقلاب جواب نگرفت و حرف و آرمان‌ها نتوانست تحقق عملی بیابد. مکتب انتظار مکتب اصرار است. مکتب زمین خوردن و بلند شدن. مکتب سازندگی و اصلاح. مکتب حضرت ابراهیم است که اگر یک نفر بر روی کره زمین تنهای تنها باشد و در مقابلِ او، همه قدرت‌های مادی و نمرودی بایستند، او در هجرت و بت شکنی خود و در مبارزه با نفس خود و در جهاد فی سبیل الله و رسیدن به عدالت کوتاه نمی‌آید و هیچ کم نمی‌گذارد.
انصاری افزود: ما به دنبال این راه و مکتبیم. در این صورت است که می‌توانیم عرصه را به آدم‌هایی که مانند خفاش در دوره‌های قبل پنهان شده بودند و یک مرتبه ظاهر می‌شوند و ایدئولوگ و تحلیل‌گر فکری و عقیدتی نظام می‌شوند، تنگ کنیم و در مقابل آنان بایستیم. مبادا فکر کنیم که همیشه حاکمیت نظام و جمهوری اسلامی و فرمان امام آن است که ما در قدرت و شکست ناپذیر باشیم و کسی در مقابل ما نباشد و اگر زمانی چنین نبود ما شکست خورده‌ایم.
انصاری در ادامه بیان کرد: تردید نکنید که تنها مکتب صحیح انتظار در این عصر، مکتب امام است. با استدلال و منطق و براهین اسلامی می‌توان گفت که منتظر واقعی کسی ست که پیرو امام است راه و رسم زندگی او، مطابق سیره و آرمان و عمل امام است و لا غیر. و اگر می‌خواهیم منتظر واقعی‌تر باشیم، باید شعارمان در عدالت‌خواهی برگرفته از شعار یاران اباعبدلله در شب عاشورا باشد که گفتند اگر هزار بار ما را بکشند دوباره زنده شویم، دست از تو برنمی‌داریم. یعنی اگر هزار بار این صحنه تاریخی تکرار شود و بنا باشد قافله امام حسین حرکت کند و به کربلا برود و وسوسه شیطان و مال و فرزند و موقعیت در کنار آنان باشند، آنان دست از او بر نمی‌دارند.
حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی انصاری ادامه داد: اگر این انتظار موفق شد، هدف امام زمان شکل می‌گیرد و دنیا به عدالت امام عصر واقف می‌شود. البته در کنار این مطلب، نباید از شعار عدالت و ظلم ستیزی ابزاری استفاده کنیم و دست آویزی برای تحمیل خواسته‌ها و اراده‌های فردی خود بر دیگران قرار دهیم. باید در نظر داشت که هیچ گاه نباید کسی را به دلیل شعار عدالت خواهی محکوم کرد و یکی از خطرات هم این است که در شرایطی که به هر دلیلی توفیق در عدالت خواهی نداشته‌ایم، از درون متزلزل شویم و اصرار بر عدالت را فراموش کنیم تا جایی که دشمنان ما صحنه گردان بشوند و القاء کنند که نظام ناکارآمد است.
دبیر ستاد بزرگداشت امام خمینی(س) سخنان خود را با این عبارات به پایان رساند: کسی شک ندارد که ما راه طولانی‌ای برای رسیدن به اهداف، آرمان و مکتب سیاسی امام در پیش داریم و بسیاری از آنها محقق نشده است، اما خدا را شاکریم که در دنیا و نظامی زندگی می‌کنیم که حداقل امام و رهبری نظام، خلف شایسته امام و همه کسانی که متصدی نظام جمهوری اسلامی هستند، در هدف و آرمان و راه‌شان، مسئله عدالت را به جد مطرح می‌کنند.
از خدا می‌خواهیم در درجه اول، لیاقت درک روز ظهور و موعود که همه انبیاء در انتظار آن بودند را داشته باشیم و اگر چنین نمی‌شود، جزء منتظرانی باشیم که صف‌مان از صف ظلم‌پیشگان جدا باشد.