در حالی که در ماه های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عناصر ضد انقلاب قصد اخلال گری و آشوب داشتند و ملت را در برابر نظام اسلامی معرفی می کردند، میلیون ها نفر از مردم شهرهای مختلف ایران در راهپیمایی بزرگ و سراسری وحدت شرکت نمودند و بار دیگر پیوند مستحکم خویش را با رهبری انقلاب و با یکدیگر به همگان نشان دادند. در تهران بیش از دو میلیون نفر در این راهپیمایی که به دعوت امام خمینی(قدس سره) و نیز حزب جمهوری اسلامی صورت گرفت، شرکت کردند. (یحیی فوزی، تحولات سیاسی، اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی ایران، ج 1، ص 395)
فراگیری نفوذ حزب در میان مردم به حدی بود که وقتی پس از تشنج آفرینی های منافقین به دنبال برگزاری دادگاه «سعادتی»، حزب جمهوری اسلامی مردم را به راهپیمایی وحدت در روز 26 تیر 1358 دعوت کرد، حتی خود منافقین و گروه هایی مثل جنبش مسلمانان مبارز، جاما، جبهه ملی و حزب خلق مسلمان وجاهت خود را در اجابت این دعوت یافتند. (روزنامه کیهان ، 24/4/58 ، ص 12 و 25/4/58 ، ص 12 و 26/4/58 ، ص 2 و 12)
حضرت امام نیز در پیامی که روز 25 تیرماه 1358 خطاب به ملت ایران صادر کردند، از آنها دعوت کردند تا در راهپیمایى حمایت از نظام اسلامى شرکت کنند. متن این پیام در ادامه آورده شده است:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
خدمت عموم ملت شریف و مبارز ایران- ایّدهم اللَّه تعالى
به طورى که ملاحظه مىکنید، پس از نهضت مقدس اسلامى، که با تأیید خداوند متعال و همت والاى ملت، کنگرههاى کاخ ستمگران را معجزهآسا فرو ریخت و قدرت ایمان و فداکارى مؤمنان بر قدرتهاى شیطانى پیروز شد و دیوار اختناق و استعمار در هم شکست، فرصت طلبان از سویى و مفسدهجویان از سوى دیگر مىخواهند وانمود کنند که نهضت از پشتیبانى عظیم ملت- پس از پیروزى- برخوردار نیست؛ و با این حیله شیطانى، مردم ناآگاه را به تردید بکشانند و به خیال خام خود از آب گلآلود، ماهى بگیرند. لهذا براى اثبات وحدت ملى و ابطال باطل و احقاق حق و خاتمه دادن به دروغپردازیها و فتنهانگیزیهاى مخالفین با اسلام و نهضت مقدس اسلامى، مقتضى است روز سه شنبه 26 تیر ماه 58 عموم اقشارى که به اسلام و قرآن مجید و جمهورى اسلامى و استقلال کشور علاقه دارند در راهپیمایى شرکت کنند، تا حساب گروههایى که بر خلاف مسیر انقلاب اسلامى هستند روشن شود. در حقیقت این مانور اسلامى- ملى، عرضه جنود حق و حزب اللَّه است در مقابل جنود شیطانى. از خداوند متعال عظمت اسلام و ملت را خواهانم.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته
صحیفه امام، ج9، ص: 107