علیرضا صدرا تشریح کرد:

ثمرات تدبر قرآنی امام(س) در تدبیر و تعابیر سیاسی ایشان

عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران معتقد است می توان تاثیر قرآن را در لایه های مختلف مدیریتی امام دید به گونه ای که ایشان از تعابیر قرآنی در مدیریت کلان سیاسی بسیار بهره گرفتند.

کد : 57093 | تاریخ : 12/05/1394

به گزارش پرتال امام خمینی(س)، معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) قصد دارد ضمن برگزاری همایش بین‌المللی «قرآن و امام خمینی(ره)»، به بررسی موضوعاتی نظیر «اصول، مبانی و روش تفسیری قرآن از منظر امام خمینی(ره)» «انسان در قرآن از نگاه امام خمینی(ره)»، «جایگاه و نقش قرآن در اندیشه نظری و سیره اجتماعی و سیاسی امام امام خمینی(ره) بپردازند.

در همین راستا، علی رضا صدرا، در گفت‌وگو با ایکنا ضمن اشاره به سیاسی بودن دین اسلام گفت: تاثیر قرآن در نگاه و نظریه علمی و عملی امام خمینی (ره) کاملا مشهود است به نحوی که می‌توان با قاطعیت اذهان داشت که منبع، مبنای و حدود اصلی تفکر سیاسی، فقهی و فلسفی امام برگرفته از آیات و روایات ائمه ‌‌‌اطهار است. این تاثیر و تاثر در نگاه و نظریه  ولایت فقیه، انقلاب اسلامی و بنا گذاشتن جمهوری اسلامی ایران کاملا مشهود است. در مجموع می‌توان مدعی شد که مجموعه حرکت‌های نظری و عملی امام در زمینه انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران نمود اجرایی قرآن و سنت محسوب می‌شود. بنابراین با قاطعیت می‌توان گفت: قرآن منبع، میزان و حدود تفکر امام را تشکیل می‌‌دهد.

تاثیر قرآن در لایه‌‌‌های مختلف مدیریتی امام
این استاد دانشگاه در ادامه افزود: تاثیر قرآن در لایه‌‌‌های مختلف مدیریتی امام قابل بررسی است به نحوی که دکتر نجف لک زایی در کتاب مبانی قرآنی اندیشه سیاسی حضرت امام این موضوع را به صورت مبسوطی تشریح می‌کنند. در این کتاب دکتر لک زایی نشان می‌دهد که آموزه‌های قرآنی چگونه درتفکر سیاسی و اجتماعی امام تاثیر گذاشته است به طور طبیعی تدبر قرآنی در تدبیر سیاسی و تعابیر سیاسی حضرت امام بسیار موثر بوده است به عنوان مثال امام در بحث‌های نظری خود بارها به «صراط المستقیم» استناد می‌کردند  منظور ایشان از «صراط المستقیم» در سیاست یعنی سیاست مستقیم، نظم دادن به جامعه و توسعه متعالی جامعه در واقعه سیاست متعالی و سیاست فاضله تا تشکیل حکومت.

توحید در سیاست
صدرا گفت: امام بحث ولایت فقیه را از امامت الهام گرفتند به طور کلی اصول مدیریتی حضرت امام اصول دینی و قرآنی بود زمانی که امام از توحید در سیاست سخن می‌گفتند مراد و منظورشان توحید سیاسی و سیاست توحیدی بود. در واقع دین ایشان عین سیاست شان بود و سیاست ایشان عین دیانت شان بود.
وی در ادامه اظهار کرد: امام معتقد بود سیاست ما مکتبی است و دین ما سیاسی است و کاملا برای هدایت بشر آمده است. امام در مدیریت سیاسی خویش به بحث عدالت توجه ویژه داشت. باید بگویم نگاه امام به دین  نگاه راهبردی بود. امام قرآن را کتاب هدایت می‌‌‌دانست و قرآن را نقشه راه معرفی می‌کرد. امام باور داشت که قرآن کتابی است که برای جامعه سازی و جهان سازی نازل شده است در نظریه امام قرآن دائره المعارف نیست که یک سری معلومات بدهد بلکه نقشه راه است که جامعه اسلامی و جامعه پشری بر اساس آموزه‌های آن باید بنا شود.

مکتب سیاسی امام متاثر از قرآن و روایات
صدرا در ادامه گفت‌وگو به نقش قرآن، آیات و روایات در روابط داخلی و خارجی جنگ اشاره کرد و گفت: بعد از تهاجم عراق مقاومت های مردمی شکل گرفت امام در زمان جنگ به موقع وارد صحنه سیاسی ـ اجتماعی کشور می‌شوند و مقاومت‌های مردمی را هدایت می‌کنند. امام به عنوان رهبری که  هم مرجعیت دارد و هم ولی فقیه است سخنانی را مطرح می‌‌‌کند که بر عبارت «احد ی الحسنیین» استوار است. این  یک اصطلاح قرآنی است، بدین معنا که مسلمین یا باید مقاومت کنند که دشمن را از سرزمین خود بیرون برانند یا باید به شهادت برسند هر دو راه، راه نیکو و پسندیده‌ای‌ است که رزمندگان اسلام هم با تکیه بر همین دو عامل یعنی جنگیدن برای پیروزی یا شهادت برای رضای خداوند به جبهه‌های جنگ هجوم آورند.
صدرا در جمع‌بندی نهایی بحث گفت: بهره گیری امام از آیات و روایات قرآنی را می‌توان به عنوان مکتب سیاسی امام معرفی کنیم. مکتب امام قرآنی و اسلامی است که برگرفته از قرآن و روایات ائمه اطهار است.

انتهای پیام /*