طنین صدای امام هنوز به گوش می رسد. شهدا و ایثارگران و جانبازان و خانواده های آنها یاد آور کلام و پیام او هستند.
او بود که با آزاد ساختن انرژی متراکم در امت مسلمان ایران، عظمتی آفرید که همه هنرمندان و ادیبان را به هنر و نوشتن و سرودن و خلق و ابتکار واداشت و همگان را در آستان «معبد خون» و «محراب شهادت» به تعظیم و تکریم قداستها کشید و امت ما را هنر آفرین روزگار ساخت.
آنچه از قلم و زبان امام می جوشید و می تراوید، تبدیل به عشق و ایمان شد و در دل و درون، در ذهن و زندگی، در قلبها و قالبها نفوذ کرد. بلاغت کلامش و جادوی سخنش و افسون قلمش دلنشین و گوارا و قاطع و دشمن شکن گردید.
امت، موعظه های پیامبر گونه اش را با شور و اشتیاق شنید و پاکی و زیبایی معنوی را چشید.
الفاظ هنرمندانه دریچه تازه ای به دنیای مفاهیم و برداشتها گشودند و الهام بخش درک های نو از مسائل انسانی، عرفانی، سیاسی و حماسی شدند.
"سبکبالان عاشق شهادت، بر توسن شرف و عزّت به معراج خون تاخته اند."(صحیفه امام؛ ج 20، ص 196)
"ملت بزرگ ایران، با قامتی استوار بر بام بلند شهادت و ایثار ایستاده است."(صحیفه امام؛ ج 20، ص 332)
"خداوندا، ملت عزیز ما را به شرف استقامت، پیروزی ظاهر و باطن نایل فرما؛ و به ارتشیان، سپاهیان، بسیجیان و راهیان کربلا و جهادگران و امدادگران، این رزمندگان خالص و عارف ما، در مصاف با دشمنان خود موفقیت و نصرت کرامت، و به آنان عزمی راسخ و قامتی استوار عنایت فرما؛ و به خانواده های عزیز شهدا و جانبازان و اسرا و مفقودین صبر و اجر لطف فرما؛ اسرا و مفقودین را به اوطان خود بازگردان؛ و به جانبازان انقلاب شفا عنایت کن." (صحیفه امام؛ ج 20، ص 332)
پیر ما که بر قله کمال ایستاده بود، سکّاندار کشتی انقلاب شد و عاشقان را به کوثر زلال معرفت رساند.
" امیدوارم همه مسلمانان شکوفه های آزادی و نسیم عطر بهاری و طراوت گلهای محبت و عشق و چشمه سارِ زلال جوشش اراده خویش را نظاره کنند." (صحیفه امام؛ ج 21، ص 82)
زنده ترین و شیواترین جلوه ها در تجلیل از حماسه های عارفانه و رشادتهای صادقانه ترسیم شد. قامتی به بلندای ابدیت که دفاع از شرافت و عزت را معنا بخشید.
" من دست و بازوی همه عزیزانی که در سراسر جهان کوله بار مبارزه را بر دوش گرفته اند و عزم جهاد در راه خدا و اعتلای عزت مسلمین را نموده اند می بوسم؛ و سلام و درودهای خالصانه خود را به همه غنچه های آزادی و کمال نثار می کنم. " (صحیفه امام؛ ج 21، ص 85)
اینک تابلوی پر نقش و نگار این حماسه تو را نشان می دهد؛ آن روز با قامتی استوار و گامهایی بلند عازم شدی. مادر با سجاده نماز و دعای خیر بدرقه ات کرد و حالا که در بستر بیماری آرمیدی لبان خندانت با من سخن می گوید. تبسم تو یادآور پیمانی است که با امام بسته ایم. آیا به آن وفا داریم؟
" وصیت من به همه آن است که با یاد خدای متعال به سوی خودشناسی و خودکفایی و استقلال، با همه ابعادش به پیش، و بی تردید دست خدا با شما است، اگر شما در خدمت او باشید و برای ترقی و تعالی کشور اسلامی به روح تعاون ادامه دهید.
و این جانب با آنچه در ملت عزیز از بیداری و هوشیاری و تعهد و فداکاری و روح مقاومت و صلابت در راه حق می بینم و امید آن دارم که به فضل خداوند متعال این معانی انسانی به اعقاب ملت منتقل شود و نسلًا بعد نسل بر آن افزوده گردد." (صحیفه امام؛ ج 21، ص 450)