آیت الله مرحوم ابوالقاسم خزعلی یکی از شاگردان حضرت امام(س) بود ، در بخشی از خاطرات ایشان که در کتاب «خاطرات دوران تدریس امام خمینی(س)» توسط موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) منتشر شده، درباره دوران تدریس حضرت امام(س) و آیت الله العظمی بروجردی آمده است:
خشنودی آیت الله بروجردی
از بعضی موضوعاتی که آقای بروجردی مطرح می کردند و به نظر شاگردان مهم می رسید، امام نوشته ای تهیه می کردند و به ایشان می دادند. این کار، آقای بروجردی را بسیار خوشحال می کرد. مثلا در باب قضایای فلسفه که ایشان می گفتند: «الانسان موجود، الدار موجود، الحیوان موجود، السماء موجود». امام می فرمودند: « قضیه در واقع برعکس است. الوجود انسان، الوجود دار، الوجود حیوان و وجود در واقع موجود است ولو به عنوان محمول تلقی شود». آقای بروجردی خیلی خوشش آمده بود. ولی چون معمولا بالای منبر تجلیل نمی کرد، در این مورد چیزی نگفته بود. ولی معلوم بود که مقام علمی ایشان را قبول دارد و بطور کلی آقای بروجردی اهل علم را می پروراند.
اهمیت دادن به وقت
سال 1327 هجری شمسی بود. یک یا دو سال بعد به محضر درسشان شتافتم و از محضر درسشان بهره مند شدم و در درس فقه و اصول ایشان شرکت کردم و دیگر ارتباط ما مبدل شد به آشنایی و استفاه از محضرشان و بهره گیری از طرز فکرشان. از آن وقت تا یک سال و اندی پس از آنکه حضرت آیت الله بروجردی -رضوان الله علیه- رحلت کردند در درس ایشان شرکت و از محضرشان استفاده می کردم. در مدت شاگردی ایشان و استفاده از محضرشان، جز انضباط، جدی بودن و به وقت و درس اهمیت زیادی دادن، از ایشان چیزی ندیدم. برای وقت خیلی قیمت قائل می شدند. به طوری که به ذهنم نمی آید که ایشان حتی یک بار سر وقت نیامده باشند.
فکرتان را به کار بیندازید
در همان حال که با بزرگان علمی مبارزه علمی داشتند و پنجه می افکندند، برای ایجاد شجاعت در شاگردان، می فرمودند: « حرف مراکه می شنوید، تعبدی نپذیرید. فکر بکنید، استدلال بکنید». مثال لطیفی از استادشان مرحوم آیت الله حائزی یزدی نقل می کردند که استاد می فرمودند: «وفتی بحث مرا نوشتید، پایین ورقه یک اظهار نظری بکنید، ولو یک فحش، که من بدانم شما اظهار نظر کرده اید». امام می فرمودند: «در مقام بحث، فکرتان را آزاد نگهدارید و نگویید استاد گفته است. استاد گفته باشد خودتان فکرتان را به کار بیندازید».