احکام نفاس
و آن خون زایمان است که زن در وقت زایمان یا بعد از آن، قبل از گذشت ده روز از هنگام زایمان می بیند، هرچند جنین مرده به دنیا بیاید و روحی در آن دمیده نشده باشد، حتی اگرچه مضغه (قطعۀ گوشت) یا علقه (خون بسته شده) باشد، در صورتی که معلوم باشد مبدأ پیدایش بچه می باشد و اگر مشکوک باشد، نفاس نیست. و نفاس حداقلی ندارد ولذا ممکن است در تمام ده روز یک لحظه نفاس باشد. و اگر زنی اصلاً خونی نبیند و یا بعد از گذشت ده روز از زایمانش ببیند اصلاً نفاس ندارد. و حداکثر نفاس ده روز است که ابتدای حساب آن از وقت جدا شدن بچه است، نه از وقت شروع زایمان. و اگر زایمان در اول روز باشد شب آخر از ده روز محسوب نمی شود و اگر زایمان در شب باشد، خود این
[[page 71]]شب جزء نفاس است ولی از ده روز حساب نمی شود و اگر زایمان در وسط روز باشد تا وسط روز یازدهم تلفیق شده و نفاس می باشد و اگر دوقلو زایید، ابتدای نفاس زن بعد از جدا شدن بچۀ اول است همان طور که اول ده روز از وقت جدا شدن بچۀ دوم است.
مسأله 1 ـ اگر خون زایمان سر ده روز یا قبل از آن قطع شود تمام این خونی که دیده است نفاس است؛ چه تمام ده روز را خون ببیند و یا بعضش را و چه در حیض دارای عادت باشد یا نه. و (در این ده روز) پاکی که بین دو خون یا چند خون واقع می شود بنابر اقوی در حکم نفاس است، بنا بر این اگر بعد از زایمان یک روز خون ببیند و قطع شود سپس روز دهم ببیند، همۀ ده روز نفاس است و همچنین است اگر یک روز در میان تا روز دهم خون ببیند و اگر پس از زایمان جز روز دهم خون نبیند، فقط همان روز دهم نفاس است و روزهای پاکی قبل از روز دهم تماماً طهر می باشند و اگر روز سوم و دهم زایمان خون دید نفاس او هشت روز است.
مسأله 2 ـ اگر بعد از زایمان، ده روز خون دید و پس از ده روز نیز خون ادامه پیدا کرد، در صورتی که در حیض صاحب عادت عددیه باشد باید نفاسش را به اندازۀ روزهای حیضش قرار دهد ـ چه عادتش ده روز باشد یا کمتر ـ و بعد از آن کارهای مستحاضه را انجام دهد. و اما اگر در حیض صاحب عادت نباشد باید نفاسش را ده روز قرار داده و بعد از آن، کارهای مستحاضه را انجام دهد؛ اگرچه تا روز هجدهم سزاوار نیست احتیاط در جمع بین وظایف زن نفساء (صاحب نفاس) و مستحاضه را ترک نماید.
مسأله 3 ـ باید بین نفاس و حیضی که بعد از نفاس است، اقل طهر ـ که ده روز است ـ فاصله بیفتد، پس اگر از وقت زایمان تا روز هفتم خون ببیند سپس بعد از روز دهم سه روز یا بیشتر خون ببیند حیض نیست بلکه استحاضه است؛ گرچه احتیاط (مستحب) در صورتی که صاحب عادت نباشد ـ همان طور که گذشت ـ آن است که تا روز هجدهم بین وظایف نفساء و مستحاضه جمع نماید. ولی فاصله شدن اقل طهر بین نفاس و حیض قبل از آن بنابر اقوی لازم نیست، بنا بر این اگر قبل از زایمان سه روز یا بیشتر خون ببیند ـ چه متصل به زایمان و یا به فاصلۀ کمتر از ده روز باشد ـ حیض است خصوصاً اگر در وقت عادت باشد.
[[page 72]]مسأله 4 ـ اگر خون تا یک ماه یا کمتر و یا بیشتر از آن ادامه پیدا کند، بعد از گذشت مدت عادت در صاحب عادت و مدت ده روز در زنی که عادت ندارد، محکوم به استحاضه است. البته بعد از گذشت ده روز از خون نفاس ممکن است که حیض باشد، پس اگر صاحب عادت بوده و روزهای دیدن خون مصادف با آن عادت باشد، محکوم به حیض است وگرنه باید رجوع به صفات و تمیز نماید و اگر اوصاف و تمیز نداشت باید به نزدیکان رجوع نماید وگرنه باید هفت روز را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، به تفصیلی که در حیض گذشت.
مسأله 5 ـ اگر خون نفاس ظاهراً قطع شود، باید به کیفیتی که در حیض گذشت، استظهار نماید، پس اگر خون واقعاً قطع شده بود باید مانند حائض برای آنچه مشروط به غسل است غسل نماید.
مسأله 6 ـ زن نفساء در جایز نبودن نزدیکی با او و صحیح نبودن طلاقش و حرام بودن نماز و روزه بر او و همچنین مسّ نوشتۀ قرآن و خواندن سوره های عزائم و داخل شدن در مسجد الحرام و مسجد النبی صلی الله علیه و آله وسلم و توقف در سایر مساجد و واجب بودن قضای روزه و واجب نبودن قضای نماز و غیر این ها ـ به تفصیلی که در حیض گذشت ـ همانند زن حائض است.
[[page 73]]