کتاب حجر
حجر، در اصل به معنای منع است. و در شرع، آن است که شخص از تصرف کردن در مال خودش به واسطۀ سببی از اسباب (حجر) شرعاً ممنوع باشد. و این اسباب زیادند که عمدۀ آن ها را ذکر می کنیم و آن ها عبارتند از: صغر و سفاهت و فلس، و مرض موت (مرضی که شخص با آن می میرد).
[[page 15]]