نامه به آقای سید احمد خوانساری (امضای اعلامیه علیه رژیم)

‏‏نامه‏

‏‏زمان: 7 خرداد 1342 / 4 محرّم 1383‏

‏‏مکان: قم  ‏

‏‏موضوع: ‏‏دعوت از آقای خوانساری برای امضای اعلامیۀ مشترک علیه رژیم شاه‏

‏‏مخاطب: ‏‏خوانساری، سید احمد‏‎[1]‎

‏‏ [‏‏مضمون نامۀ امام خمینی به آقای خوانساری‏‏]‏

‏‎     ‎‏... شما که در مرکز هستید، خانه نشین شده اید. اصلاً نه حرفی، نه اعلامیه ای. هیچ کار‏‎ ‎‏نمی کنید. شما که در تهران هستید، مردم را دعوت به قرآن، یعنی وحدت و یگانگی‏‎ ‎‏نمی کنید. فایده اش چیست؟ شما باید مردم را دعوت به قیام کنید. شما باید مردم را به‏‎ ‎‏اتحاد دعوت کنید تا موقعی که می خواهیم دستور قیام بدهیم آنها آماده باشند تا ریشۀ‏‎ ‎‏شاه و دولت را از میان برداریم.‏

‏‏     چرا علمای تهران در مقابل این گرگهای درنده سکوت اختیار کرده اند؟ چرا در مقابل‏‎ ‎‏این لامذهبها که می خواهند دینمان را از دستمان بگیرند، سکوت کرده اید؟ چرا در‏‎ ‎‏مقابل شاه مملکت که می خواهد روحانیت را از میان بردارد قیام نمی کنید؟ چرا در مقابل‏‎ ‎‏حکام سکوت می کنید؟ شما شنیده اید که حضرت علی خانه نشین شده بود؛ اما دستور‏‎ ‎‏این بوده که 25 سال خانه نشین بشود. و بالاخره پس از این مدت، پدر مخالفین را در‏
‏‎[[page 238]]‎‏آورده است. یعنی مردم دیدند حق با حضرت علی است آن وقت در مقابل بی دینها قیام‏‎ ‎‏کرده اند. حال ما چند سال صبر کرده ایم. در زمان پدرش هر کاری کرد هیچ کس حرفی‏‎ ‎‏نزد. گفته اند ببینیم آخرالامر چه می شود. تا آنطور مُرد. حالا پسرش دارد لطمه به دین‏‎ ‎‏می زند. باید هر طوری است حساب او را تصفیه کنیم. از امروز به بعد، سکوت فایده‏‎ ‎‏ندارد. امروز دیگر روز سکوت نیست. امروز روزی است که باید در مقابل لامذهبها قیام‏‎ ‎‏کرد. اگر دلتان می خواهد مملکت اسلامی ما و دین و آیین ما از بین برود به من بگویید‏‎[2]‎‎ ‎‏...‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 239]]‎