نامه به آقای سید محمد رضا سعیدی (لزوم صبر و استقامت در ناگواریها)

‏‏نامه‏

‏‏زمان: 28 اسفند 1344 / 26 ذی القعده 1385‏

‏‏مکان:  نجف‏

‏‏موضوع: صبر و استقامت در مقابل مشکلات و ناگواریها‏

‏‏مخاطب: سعیدی، سید محمدرضا‏

‏‏بسمه تعالی‏

‏‏     به عرض می رساند، مرقوم شریف که حاکی از سلامت مزاج محترم بود، موجب‏‎ ‎‏تشکر گردید. شرحی راجع به اوضاع ‏‏[‏‏داده و‏‏]‏‏ اظهار نگرانی نموده بودید. با آنکه حق با‏‎ ‎‏شماست، لکن اگر انسان در این اوضاع و احوال قیام به وظیفه کند و موفق به خدمت شود،‏‎ ‎‏نگرانی ندارد. نگرانی آنجاست که به خدمت قیام نکند واز وظیفه ـ خدای نخواسته ـ شانه‏‎ ‎‏خالی کند.امید است ان شاءالله خداوند تعالی به امثال جنابعالی توفیق عنایت فرماید که در‏‎ ‎‏مقابل همه ناراحتیها و ناگواریها محکم بایستید و از پیشامدها ـ هر چه باشد ـ مأیوس‏‎ ‎‏نشوید.خداوندتعالی باشماست، و باعمل به وظیفه تأیید خواهدفرمود. وبرفرض شکست‏‎ ‎‏صوری، فتح نهایی با اهل تقوا و عامل به وظیفه است. این ارعاد و ابراق‏‎[1]‎‏ و فتح باب ظلم‏‎ ‎‏حاکی از ضعف است: و إِنَّمَا یَحتَاجُ إِلَی الظُّلمِ الضعیفُ‏‎[2]‎‏. جنابعالی در امور جاریه نگران‏‎ ‎‏نباشید و ضعف به خودتان راه ندهید.ان شاءالله این امور موقتی است و اَمَد آن سر خواهد‏‎ ‎‏آمد.اما راجع به مسائلی که مرقوم شده بود راجع به رادیو، در صورتی که به هیچ وجه‏‎ ‎‏استفادۀ محرّم ازآن نشود، خریدوفروشش جایزاست؛ وامااستفاده های محلله مانع ندارد.‏‎ ‎‏راجع به ریش، به همان احتیاط باقی هستم. راجع به دولت، مالک می دانم. و اگر مطالبی از‏‎ ‎‏اینجانب مسموع شد،بی مراجعه به خودمن قبول نفرمایید؛ چون اخیراً گویا افتراهایی بسته‏‎ ‎‏می شود، و این آخرین دشمنی است. از جنابعالی رجای دعای خیر دارم. والسلام علیکم.‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

[[page 70]]