اجازه نامه
زمان: 24 بهمن 1346 / 14 ذی القعده 1387
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: دعایی یزدی، سید احمد
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین، و الصلوة و السلام علی محمدٍ و آله الطاهرین، و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین.
و بعد، جناب مستطاب مروّج الاحکام محترم آقای سید احمد دعایی یزدی ـ ایّده الله تعالی ـ مجازند در امور حسبیه و شرعیه «فله التصدی لها مع مراعاة الاحتیاط بعد التشخیص حکماً و موضوعاً»؛ و نیز مجازند در اخذ سهمین مبارکین و صرف در تتمیم اعاشۀ خودشان به نحو اقتصاد در صورت احتیاج و ایصال بقیه از سهم سادات را به محل مقرر شرعی آن و ایصال بقیه از سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ را به اینجانب برای صرف در حوزه های علمیه.
«و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی الدین و الدنیا؛ و أرجو منه ـ ایّده الله تعالی ـ أن لاینسانی من صالح دعواته»؛ والسلام علیه و علی اخواننا المؤمنین و رحمة الله و برکاته.
به تاریخ لیله 14 شهر ذی القعدة الحرام 1387
روح الله الموسوی الخمینی
[[page 168]]