اجازه نامه به آقای غلام حسین عادلی، در امور حسبیه و شرعیه

‏‏اجازه نامه‏

‏‏زمان: 22 آذر 1349 / 13 شوال 1390‏

‏‏مکان:  نجف‏

‏‏موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه‏

‏‏مخاطب: عادلی، غلامحسین‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏     بعد الحمد والصلوة، بر عموم مؤمنین قریۀ «گل نیچه» و «جلو گرگها» و «شنیه» و‏‎ ‎‏«جوسرخها» تماماً و «هیگل ها» جمیعاً و «سیا خوله» و «جنگلک» و «سیالخک» و‏‎ ‎‏«کزیرگ» و «دهن غلامک» و «ده داود» و «سرپل» و «منجو» و نواحی آن و «سربغندی» و‏‎ ‎‏«پای کوتل» و «قاش غیغانک» و «قلعه غیغانک» و «ناوه غیغانک»‏‎[1]‎‏ تماماً، مخفی نباشد‏‎ ‎‏که جناب مستطاب مروّج الاحکام آقای شیخ غلامحسین عادلی ـ ایّده الله تعالی ـ وکیل‏‎ ‎‏اینجانب هستند در امور حسبیه و شرعیه که منوط است به اذن فقیه جامع الشرایط با‏‎ ‎‏مراعات احتیاط، و در جمع آوری سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ که ثلث آن را در موارد‏‎ ‎‏مقررۀ شرعیه صرف کنند و دو ثلث دیگر را نزد حقیر ایصال نمایند و قبض رسید گرفته به‏‎ ‎‏صاحبان وجوه رد کنند؛ و نیز مجازند که به صاحبان وجوه اجازه دهند که سهم سادات‏‎ ‎‏عظام را خودشان به سادات فقیر و عفیف بدهند.‏

‏‏     و مخفی نماند که مناطق مذکوره سابقاً به نام آقای سید حسین جان بوده و فعلاً به‏‎ ‎‏ایشان واگذار شد.‏

‏‏     «و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بالتقوی و الاحتیاط؛ و ارجو منه الدعاء و النصیحة»؛‏‎ ‎‏والسلام علیه و علی اخواننا المؤمنین و رحمة الله و برکاته.‏

‏13  شوال  1390  ـ  روح الله الموسوی الخمینی‏

[[page 315]]