نامه
زمان: 17 بهمن 1349 / 9 ذی الحجه 1390
مکان: نجف
موضوع: تذکر دربارۀ مسائل مختلف
مخاطب: خمینی، سید احمد
بسمه تعالی
احمد عزیز ، مرقوم بی تاریخ شما واصل شد. ان شاءالله تعالی سلامت باشید. 1 ـ راجع به کتابخانه چون من از وضع ساختمان آنجا اطلاع نداشتم نوشتم اگر می شود حجراتی برای طلاب زیاد شود؛ اگر مناسب نیست اختصاص دهید به همان معیلها و شما مختارید در این امر.
2 ـ راجع به رفتن تهران برای شهریه، مقصود شهریۀ اصحاب بوده؛ اگر صحیح نبوده متشکرم.
3 ـ حضرت آقای عموی معظم، مادامی که قم هستند، خیلی مواظبت از ایشان بکنید؛ هم از حیث کرسی و مکان و هم از حیث غذا و سایر امور خصوصاً احترامات.
4 ـ راجع به آقای آشتیانی و آقازادۀ ایشان نفهمیدم از چه جهت نگران هستند؛ بهتر
[[page 328]]است وجهش ذکر شود. اینجانب هم نمی توانم خیلی در این امور دخالت کنم، بهتر است همان جا حل شود. به وکیل تهران هم (به قول شما) می نویسم و استفسار می کنم. شما خیلی به این امور مادی اعتنا نداشته باشید.
5 ـ پول گذرنامه را می نویسم بدهند. ان شاءالله موفق و مؤید باشید و جدیت در تحصیل، و مقدم بر آن، بر تهذیب نفس داشته باشید. والسلام علیکم.
پدرت
ماها هم در کربلای معلا مجتمع هستیم و به شما من دعا می کنم. از قرار مکتوبی از ایران، قدری در وجوه و ایصال به اشخاص مختلف هرج و مرج شده است؛ از بیرونی به اشخاص مختلف اشخاص را ارجاع می دهند و به وکیل رسمی اینجانب آقای تهرانی ایحال نمی کنند و مثل آنکه بناست دست ایشان را ببندند. این مطلب صحیح نیست و باید وجوه به ایشان برسد و اگر آقای عمو تشریف دارند به هر دو و به وسیلۀ آقایان در تهران یا قم مجتمع شود تا صرف حوزه ها گردد. این نحو که نوشته شده است بسیار بد نحوی است و به مصارف غیرصحیحه می رسد. شما مأمور تحقیق هستید که چه اشخاصی از وکیل اینجانب مردم را منصرف می کنند و باید مرقوم دارید. والسلام.
[[page 329]]