نامه
زمان: (دوران اقامت در پاریس) 1357 ه . ش.
مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع: توصیه به اجتناب ازمصاحبه باخبرنگاران؛ وجوه شرعیه؛ رسیدگی به زندانیان سیاسی
مخاطب: پسندیده، سید مرتضی
بسمه تعالی
به عرض حضور مبارک می رساند، مرقوم مبارک توسط آقای آقا رضا واصل، سلامت و سعادت حضرتعالی را خواستار است. مطالبی که باید به عرض برسانم و لازم بوده کامل فرمایید:
1ـ مرقوم شده بود «اگر به مجلس یا مجلسین رجوع شود»، اما اگر مقصود آن است که راجع به من رجوع شود هرگز چنین خیالی نفرمایید و به هیچ مقامی در موضوع من در هر حالی هستم مراجعه نفرمایید.
2ـ از قرار مسموع مصاحباتی با خبرنگاران داخلی و خارجی می فرمایید؛ این امر بسیار بر خلاف مصلحت است زیرا اگر مطالب اینجانب صریحاً گفته شود حتماً به شما صدمه ای وارد می کنند، و لااقل تبعید، و این نباید بشود و اگر مثل دیگران باشد مورد اشکال دوستان و جناحهای دیگر می شود. حضرتعالی نه با خبرنگار خارجی و نه داخلی مصاحبه نفرمایید.
3ـ رسیدگی بعضی زندانیان و احوالپرسی از خودشان یا اقوامشان لازم است مثل آقای دستغیب و آقای حائری شیرازی و از این قبیل اشخاص. و همینطور رسیدگی به وضع مادی بعضی زندانیان و خانواده و کشته شدگان.
4ـ من آقای حاج شیخ عبدالعلی را عمیقاً می شناسم و صد در صد مورد اطمینان است. حضرتعالی امور مالی و اخذ و اعطا را به عهدۀ ایشان واگذار کنید. خود شما با کِبر
[[page 280]]سن و ضعف قادر بر همۀ امور نیستید. دیگران مثل ایشان مورد اطمینان تمام نیستند؛ اگر ایشان را تعیین برای این کار فرمایید نگرانی اینجانب راجع به وجوه شرعیه رفع می شود.
5ـ نسبت به آقایان خصوصاً آقای شریعتمداری در منزل حضرتعالی حتی یک کلمه انتقاد نشود. لازم است حفظ این مقامات بشود. هر کسی خواست جسارتی بکند جلوگیری فرمایید. اصلاً محضر شما باید مبرّا باشد از این نحو امور. خود حضرتعالی حتی گله هم نکنید، اثری جز مفسده ندارد.
6ـ شنیدم پیراسته را راه دادید و با او ناهار میل کردید. شما نمی دانید اینها برای شما خوب نیست. صدای دوستان بلند شده. حضرتعالی لازم است عواطف سابق را که با بعضی داشته اید حالا برای خاطر وضع خطیری که دارید کنار بگذارید.
7ـ گفته می شود (الآن شنیدم) که حضرتعالی فرمودید: «راه حل دکتر امینی را قبول دارم» ممکن است گمان شود که اینجانب نیز قبول دارم، من هرگز قبول ندارم و دکتر امینی هم نخواهد موفق شد و راه حل ایشان هم غلط است.
8ـ به آقای حاج شیخ عبدالعلی بفرمایید خودشان و دیگران که وجه برای نجف می فرستادند دیگر نفرستند، تا اطلاع ثانوی وجوه را به قم خدمت جنابعالی بیاورند. به اصفهان و تهران هم اطلاع دهند. اینجانب عجالتاً موقتاً اینجا هستم تا فکر مرکزی در مملکتهای اسلامی بکنیم که بشود به عمل خودم ادامه دهم. در اینجا هم محدودیتهایی هست و عدۀ کثیری پلیس برای حفاظت ـ به حسب ادعای خودشان ـ اطراف منزل مستقرند، شب و روز.
پاکت جوف را توسط آقای حاج شیخ عبدالعلی یا کسی دیگر برسانید. قبض را هم بوسیلۀ آقای کوپایی در اصفهان برسانند. والسلام علیکم و رحمة الله .
روح الله الموسوی الخمینی
[[page 281]]