سخنرانی
زمان: بعدازظهر 21 خرداد 1358 / 16 رجب 1399
مکان: قم
موضوع: لزوم حضور همۀ افراد مملکت برای سازندگی کشور
حضار: بانوان کارمند شرکت مخابرات
بسم الله الرحمن الرحیم
وجوب پایداری و فداکاری در راه اسلام
ما در پاریس که بودیم و در شدت مبارزۀ بین مسلمانها و طاغوت، قشرهای مختلف هر کدام خدمتهایی کردند، از آن جمله گروه مخابرات خدمت بزرگی کردند. اگر اینها نبودند، مطالب ما به ایران نمی رسید. اینها مطالب ما را با کمال اخلاص به ایران رساندند؛ و در نهضت، و پیروزی نهضت سهم بسزایی داشتند. من از خداوند تعالی سعادت همه را خواستارم و دعاگوی همه هستم. از حالا به بعد هم همین تکالیف هست. ماها الآن باید برای اسلام زحمت بکشیم. قضیه، قضیۀ اقتصاد نیست؛ قضیه، قضیۀ کشور نیست؛ قضیه، قضیۀ ایران نیست؛ قضیه، قضیۀ اسلام است. از قضایای دیگر، انسان می تواند صرف نظر کند؛ از خانه اش بگذرد، از اولادش صرف نظر کند، از جهات دیگر بگذرد، لکن از اسلام نمی تواند بگذرد. هیچ کس حق ندارد که از اسلام بگذرد. هیچ کس حق ندارد که از این رژیمی که تمام سعادتها در آن است و تمام چیزهایی که ملتها می خواهند در پرتو آن است، نمی تواند انسان بگذرد؛ و نباید بگذرد.
همه با هم در راه ساختن ایران ویران
ما الآن در وضعی واقع هستیم که قشرهای مختلف با زبانهای مختلف بر ضد این نهضت فعالیت می کنند؛ چه در کارخانه ها و کارگاهها، و چه در قشر کشاورزی و این معانی، و چه در دانشگاهها و سایر جاها، در ادارات و سایر جاها فعالیت می کنند برخلاف نهضت. گرچه این قشرهای ضعیف دیگر نمی توانند یک کار اساسی بکنند، لکن خوب
[[page 105]]موجب زحمت می شوند؛ موجب ابتلا می شوند. الآن ما همه موظفیم؛ چه شما خانمها و چه آقایان موظفند که هر کدام در هر رشته ای که هستند، در هر مقامی که هستند، مشغول هر کاری که هستند، این نهضت را ادامه بدهند. الآن وضع این است که، ادامۀ نهضت به این است که، کارهایی که اینها می خواهند انجام بدهند به وجه خوب انجام بدهند. کارخانه ها به کار خودشان ادامه بدهند؛ کشاورزها به کار کشاورزی ادامه بدهند و هر گروهی که مشغول یک کاری هستند این کار را خوب انجام بدهند. اختلال در کار پیدا نشود، کم کاری نباشد، اهمال کاری نباشد؛ اینها به سازش، و ساختن ایران مضر است. شما الآن بعد از اینکه این سد بزرگ را شکستید، دیدید که آن طرف سد که شکسته شد چه خرابیها هست و ایران به چه وضعی مبتلاست. و حالا ما باید یک ایران ویرانی را از سر بسازیم و ساختن یک مملکت با دست یک گروه امکان ندارد. محول کردن مطالب را به دولت یا به روحانیت صحیح نیست؛ برای اینکه اینها قدرت این کار را ندارند. تمام گروهها و تمام افراد، هر فردی وظیفه دارد که در این نهضت خدمت بکند.
لزوم حضور همۀ آحاد در عرصۀ سازندگی
چنانکه در وقتی که می خواستید بشکنید این سد را، هر فردی یک تأثیر داشت. نمی توانست یک فرد بگوید که من تنها که نمی توانم این رژیم را به هم بزنم، پس کنار بروم. قطره ها جمع می شوند و دریا و رودخانه ها و سیلها را تشکیل می دهند. انسانها هم مثل قطراتی می مانند که یکی یکی جزئی کار از او می آید. از هر قطره توقعی نیست که یک سد را بشکند؛ لکن اگر قطره کنار برود، قطرات کنار بروند، سد شکسته نمی شود. قطرات وقتی که با هم مجتمع شدند سیل درست می کنند؛ سیلهای عظیمی درست می کنند؛ این سیلهای عظیم از همان قطرات باران است. این قطرات باران است که وقتی به کوهسارها می ریزد، سیل از آن درست می شود، و سیل کوهها را در هم می شکند. قطرات انسان هم همین طور است که یکی یکی از آنها کار نمی آید ـ یعنی کار مهم ـ اما هر یک دخالت دارند در آن کاری که باید بکنند. همان طوری که برای شکستن آن سد
[[page 106]]افراد هر یک دخالت داشتند، برای سازندگی یک مملکت هم افراد هر یک دخالت دارند، هر یک از افراد یک کار از آنها می آید. و نمی تواند این فرد بگوید من کار خودم را انجام نمی دهم؛ یا کار خودم را بد انجام می دهم. الآن باید کار کرد؛ و کار را خوب انجام داد. حفظ کرد این نهضت را به اینکه همه با هم مشغول ساختن بشوند. همه با هم مشغول تصحیح این اموری که آنها خراب کردند باشند.
و همان طوری که شما دستگاه مخابراتی یک قسمت عظیمی از کار را در موقعی که ما احتیاج مبرم به آن داشتیم شما حاجت ما را برآوردید و این، در دفتر شما ثبت است و پیش خدای تبارک و تعالی ضبط است، همان طور حالا هم احتیاج به وجود شماها هست. احتیاج به وجود همۀ افراد هست. همه، هر فردی، مورد احتیاج است؛ و هر فردی مکلف است و هر فردی مسئول است. همۀ ما مسئولیم الآن در مقابل خدای تبارک و تعالی. مطلب، مطلب اسلام است؛ نه مطلبهایی که بتوانیم ما از آن بگذریم. در این مطلب باید همۀ ما کوشش بکنیم و با کوشش همه ان شاءالله این جمهوری اسلامی تحقق پیدا می کند؛ و با تحقق جمهوری اسلامی آرمان همۀ شماها برآورده می شود.
ضرورت تحقق حاکمیت قوانین اسلامی
اسلام تاکنون ـ مگر یک چندی که در صدر اسلام بوده است ـ تاکنون وجود خارجی به آن معنایی که باید پیدا بکند، پیدا نکرده. الآن هم که ما جمهوری اسلامی را می خواهیم، تاکنون کاری که ما کردیم مانع را به طور عمده رفع کردیم. آنطوری که ملت تاکنون عمل کرده است، موانع برقراری جمهوری اسلامی را رفع کرده است، که آن رژیم سلطنتی بود. رأی هم به جمهوری اسلامی همه دادید؛ و الآن مملکت ما رژیمش رژیم جمهوری اسلامی است؛ لکن با رأی به جمهوری اسلامی آرمانهای اسلام تحقق پیدا نمی کند ـ دنبال این رأی، عمل باید باشد ـ باید یکی یکی احکام شرع در خارج تحقق پیدا بکند. باید دادگستری، دادگستری اسلامی باشد. باید فرهنگ، فرهنگ اسلامی باشد؛ باید بازار، بازار اسلامی باشد؛ مدارس، مدارس اسلامی باشند؛ باید همۀ
[[page 107]]قشرها اسلامی بشوند، و همۀ قوانین اسلام ان شاءالله تحقق پیدا بکند. اگر چنانچه به این آرمانی که همه داریم ان شاءالله برسیم، یک مملکت نمونه خواهید پیدا کرد.
مکتبهای توحیدی در راه انسان سازی
شما گمان نکنید که غربیها پیشرفت کرده اند. غربیها در جهات مادی پیشرفت کرده اند؛ لکن معنویات ندارند. اسلام، و همین طور مکتبهای توحیدی، اینها انسان می خواهند درست کنند؛ و غرب از این معنی بکلی بر کنار است. غرب مواد طبیعت را کشف کرده است و قوای طبیعت را کشف کرده؛ و آن هم بر ضد انسان این قوا را به کار می برد برای هدم انسانیت؛ برای هدم شهرها و ممالک. چنانکه می بینید که هر یک از این کشورها که به اصطلاح پیشرفته تر هستند بیشتر انسانها را در فشار قرار می دهند! ما [به] یک مملکت «پیشرفته» به اصطلاح خودشان، که عبارت از امریکاست، گرفتار بودیم. و الآن هم ممالک بسیار گرفتار همین مملکت «پیشرفته» هستند. آن چیزهایی که آنها پیشبرد کردند، بر ضد مقصد انسانیت به کار می برند؛ و آدمخواری را در عالَم ترویج می کنند! جنگ و جدال را در عالَم ترویج می کنند، پیشرفتها برای پیشرفت جنگ است و پیشرفت آدمکشی است لکن مملکتی که اگر پیدا بشود، مملکتی است اسلامی چه پیشرفت بکند، در خدمت معنویات است؛ در خدمت انسان است؛ برای انسان سازی است. اگر ما موفق بشویم به اینکه فرهنگمان یک فرهنگ اسلامی بشود، مدارسمان یک مدارس اسلامی بشود، آن وقت افرادی که از آن تحقق پیدا می کند و افرادی که تربیت می شود در آن فرهنگ و در آن مدارس، انسان هستند. انسان امین است، انسان رحیم است، انسان رفتارش با برادرها و خواهرهای خودش رفتار رحیمانه است؛ با عطوفت است. ما امیدواریم که شما به فعالیت خودتان همان طوری که قبلاً ادامه دادید حالا هم ادامه بدهید؛ و در هر جا که هستید، آن فعالیتی که باید داشته باشید و آن خدمتی که باید به کشور خودتان بکنید و به اسلام بکنید ان شاءالله موفق باشید. خداوند همۀ شما را سعادتمند کند؛ و همۀ شما را عزت و سعادت عنایت کند.
[[page 108]]