سخنرانی
زمان: 1 مهر 1358 / 1 ذی القعده 1399
مکان: قم، دبستان فیض
موضوع: فطرت پاک کودکان ـ تربیت اسلامی کودکان
مناسبت: آغاز سال تحصیلی 58 ـ 59
حضار: دانش آموزان دبستان فیض ـ قم
بسم الله الرحمن الرحیم
کودکان، جدیدالعهد به ملکوتند
من امروز، که روز اول تحصیل است و روز اول باز شدن مدارس است، پیش این اطفال کوچک دبستانی آمده ام که اینها به فطرت نزدیکترند: کُلُّ مَولُودٍ یُولَدُ عَلَی الْفِطْرَةِ ثُمَّ إِنَّ أَبَوَاهُ یُهَوِّدانِهِ و یُنَصِّرَانِهِ و یُمَجِّسَانِهِ این بچه ها جدید العهد به ملکوت هستند. آن کدورتهایی که از طبیعت عاید انسان می شود و آن کدورتهایی که از دولت طاغوتی نصیب ما شد اینها از او دور بودند. جوانان ما را نگذاشتند تربیت انسانی بشوند. این کودکها، که الآن در پیش من هستند و با فشار به دامن من هجوم می آورند، مورد علاقۀ من هستند، بچه های منند، عزیزان منند، به ملکوت نزدیکند، از آلودگیهای طبیعت دورند. و من امیدوارم که معلمهای این بچه ها و این کودکها در تربیت انسانی ـ اسلامی اینها کوشا باشند؛ و از آن تعلیمات سوئی که در سابق بود مُبرا باشند.
وظیفۀ معلمان در رابطه با کودکان
معلمان مدارس در هر جا هستند عنایتشان به این کودکها بیشتر باشد؛ که این کودکها
[[page 87]]امید آتیۀ مملکت ما هستند. با کودکهای امروز، انسانها و دانشمندان فردا درست می شود. اینها هستند که در آتیه مملکت ما را اداره می کنند؛ و پس از ما اینها باید استقلال مملکت و آزادی را حفظ کنند. معلمان از این کودکهای نورس قدردانی کنند؛ و این کودکهای نورس را، که آلوده نیستند به آن چیزهایی که ما بزرگها آلوده هستیم، نگذارند آلوده شوند. تربیتها تربیتهای دینی باشد. اسلام، تمام آزادیها و استقلالها را بیمه می کند. بچه های کوچک ما را اگر اسلامی بار بیاورید، استقلال و آزادی مملکت شما بیمه خواهد شد. از این کودکها قدردانی کنید. و از این عواطف کودکانۀ آنها من تشکر می کنم. من اینها را دوست می دارم، همان طور که شما عزیزان خودتان را دوست دارید. اینها همه عزیزان من هستند و نور چشم من هستند؛ و در آتیه امید ما به اینهاست.
من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت این قشر کودکان را، که مایۀ سرفرازی ما در آتیه باید بشوند، تشکر می کنم؛ و به همه دعا می کنم. خداوند این غنچه های نزدیک به شکوفا[یی] را در تربیت اسلامی شکوفا کند. خداوند این بچه های لطیف ظریف انسانی را در پناه خود حفظ کند، و نور فطرت آنها را شکوفا کند.
من بیش از این طول کلام نمی دهم، که این بچه ها در این فشار، ناراحت هستند و در آفتاب از گرما ناراحت می شوند. خداوند همۀ شما را سعادتمند کند. خداوند مملکت ما را به وجود شما مستقل کند.
والسلام علیکم و علی عبادالله الصالحین
[[page 88]]