سخنرانی در جمع پاسداران پادگان امام حسین و ولی عصر (احتراز از اختلافات)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: قبل از ظهر 15 آذر 1359 / 27 محرّم 1401‏‎[1]‎

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: احتراز از اختلافات‏

‏‏حضار: پرسنل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پادگان امام حسین و ولی عصر‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏نمونه بودن جوانان ایران در تاریخ‏

‏‏     تاریخ اسلام جز یک برهه از صدر اسلام، جوانانی مثل جوانهای ایران ما سراغ ندارد.‏‎ ‎‏و ملتی مثل ملت ایران در تاریخ ثبت نشده است. شما در کجای تاریخ ـ جز یک برهه در‏‎ ‎‏صدر اسلام آن هم نه به طور وسیع بلکه به طور محدود ـ سراغ دارید که جوانان یک‏‎ ‎‏کشور این طور عاشق جنگ باشند؟ این طور عاشق دفاع از کشور خودشان باشند؟ و این‏‎ ‎‏طور ملت، همه با هم یکصدا دنبال پیروزی ارتش و سپاه پاسداران و سایر قوای مُسلَّحه‏‎ ‎‏باشند؟ و کجا دیدید که عاشقانه دنبال شهادت باشند؟ من به این چهره های نورانی و‏‎ ‎‏بشّاش شما، و به این گریه های شوق شما حسرت می برم. من احساس حقارت می کنم. من‏‎ ‎‏وقتی با این چهره ها مواجه می شوم. و این قلبهائی که به واسطۀ توجه به خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی این طور در چهره ها اثر گذاشته است، احساس حقارت می کنم. من غیر از دعا که‏‎ ‎‏بدرقۀ شما کنم چیزی ندارم که به شما بکنم. من چطور به این احساسات خداگونه و به این‏‎ ‎‏توجهاتی که شما به خدای تبارک و تعالی دارید، و به این عزم راسخ شما و این شجاعت‏‎ ‎‏بینظیر شما، چطور من می توانم از شما ستایش کنم؟‏

‏‏اختلاف بین گروهها؛ خواستۀ دشمن‏

‏‏     عزیزان من! شما در بارگاه حق تعالی منزلت دارید. شما و ملت ما در یک برهه‏‎ ‎‏حساسی از زمان واقع شده اید که باید همان کلامی را که در صدر اسلام گفته شده است که‏‎ ‎

‏
‏‎[[page 391]]‎‏«تمام اسلام با تمام کفر مواجه هستند»‏‎[2]‎‏ برای شما گفته بشود. شما امروز پاسداران اسلام‏‎ ‎‏هستید. ای دوستان من، ای عزیزان من! توجه بکنید که این سفرها که می کنید، این‏‎ ‎‏مجاهدات که می کنید خالص باشد، برای خدا باشد. اختلافات را، اختلافات شخصی،‏‎ ‎‏اختلافات گروهی، در ذهن خودتان نیاورید. همۀ شماها ـ چه ارتش، چه ژاندارمری و‏‎ ‎‏چه سپاه پاسداران و سایر داوطلبانی که برای دفاع از اسلام و دفاع از شرافت اسلامی‏‎ ‎‏خودشان به جبهه ها می روند، همۀ شماها ـ لشکرهای اسلامی هستید. همۀ شما ارتش امام‏‎ ‎‏زمان ـ سلام الله علیه ـ هستید. توجه کنید که آن آداب اسلامی را حفظ کنید، با هم‏‎ ‎‏اختلاف نکنید. دشمن می خواهد که بین این گروههای مجهز برای جهاد، اختلاف‏‎ ‎‏بیندازد. ارتش را از سپاه پاسداران جدا کند، سپاه پاسداران را از آنها جدا کند. شما همه‏‎ ‎‏اهل یک ملت هستید، اهل یک اسلام هستید، همه در پناه قرآن هستید، زیر پرچم اسلام‏‎ ‎‏هستید، با هم هماهنگ باشید. اگر خدا نخواسته اختلاف پیدا بشود در شما، اختلاف پیدا‏‎ ‎‏بشود در سران شما، اختلاف بشود در گروههایی از شما، خدای نخواسته، یک کشور‏‎ ‎‏اسلامی به دست کفر می افتد. و اسلام تا زمانهای بسیار طولانی باز به انزوا کشیده‏‎ ‎‏می شود.‏

‏‏پرهیز از اختلاف، تکلیف همگانی‏

‏‏     این تکلیفی است برای همۀ جوانان ایران و همۀ ملت که در یک همچو وقت حساس‏‎ ‎‏اختلاف نکنندو اختلاف ایجاد نکنند. خدای نخواسته با اختلاف، تمام این کشور از‏‎ ‎‏دست می رود. و تمام جوانهای ما باز به آن حالی که در سابق بودند خدای نخواسته مبتلا‏‎ ‎‏می شوند. کوشش کنید در اینکه با هم همه برادر باشید. امروز هم ارتش ایران و هم‏‎ ‎‏ژاندارمری ایران و هم سایر قوای مسلّحه و هم شما برادران، همه تان در زیر بیرق اسلام‏‎ ‎‏هستید، و برادر باید باشید. اگر برادر باشید و با هم و با یک توجه الهی، با یک وحدت، به‏‎ ‎

‏
‏‎[[page 392]]‎‏دشمن حمله کنید شما پیروز هستید. و اگر خدای نخواسته در بین شما خلافی پیدا بشود ـ‏‎ ‎‏که آرزوی دشمن ماست، دشمن شماست ـ ممکن است طور دیگر پیش بیاید. این یک‏‎ ‎‏تکلیف الهی است برای همه، برای همۀ گویندگان، برای همۀ نویسندگان، برای همۀ‏‎ ‎‏شماها که در جبهه ها جوانمردانه به پیش می روید و فداکاری می کنید. یک تکلیف الهی‏‎ ‎‏است برای همه که دعوت به وحدت بکنند. دعوت به اجتماع بکنند. این جوانهای ما از‏‎ ‎‏هر طایفه ای و از هر گروهی که هستند، و در جبهه ها برای اسلام جنگ می کنند، اینها نور‏‎ ‎‏چشمهای اسلام هستند، اینها کسانی هستند که اسلام ومسلمین به اینها باید ارج بگذارد،‏‎ ‎‏به اینها باید افتخار کند. کسانی که اهل قلم هستند، اهل بیان هستند، کوشش کنند که مردم‏‎ ‎‏را دعوت به وحدت بکنند، مردم را دعوت به جهاد بکنند. اگر خدای نخواسته از قلمی،‏‎ ‎‏از زبانی چیزی بیرون بیاید که موجب تشتت بشود، جرمی است نابخشودنی پیش خدای‏‎ ‎‏تبارک و تعالی. همه اهل این کشور هستید، و می خواهید کشورتان را حفظ کنید، اختلاف‏‎ ‎‏نباشد بین شما. گوش به اشخاصی که ایجاد اختلاف می کنند ندهید. و همه همصدا با هم‏‎ ‎‏توجه کنید به خدای تبارک و تعالی. قدرتهای بزرگ که مأیوس شدند از اینکه با جنگ و‏‎ ‎‏با حملۀ نظامی بتوانند کاری بکنند، دست به شیطنت زده اند و می خواهند شماها را از هم‏‎ ‎‏جدا کنند و اختلاف بین شما بیندازند.‏

‏‏هدف دشمن از تضعیف روحانیّت‏

‏‏     بیدار باشید! ملت ما بیدار باشد! توجه داشته باشد که هر گوینده ای که بخواهد ایجاد‏‎ ‎‏اختلاف بکند، هر گوینده ای که بخواهد روحانیون را تضعیف بکند، نظر به روحانیون‏‎ ‎‏تنها نیست. آنها را تضعیف می کند، دنبالش شما هستید. آنها می خواهند که هجوم به این‏‎ ‎‏مملکت بکنند و همه چیز این مملکت را ببرند، و کسی نباشد یک تعرضی بکند، یک‏‎ ‎‏مقابله ای بکند. شما هر کدامتان که یادتان باشد، از اوّلی که این کودتای رضا خان تحقق‏‎ ‎‏پیدا کرد تا حالا در هرقضیه ای که بوده است روحانیون در صف مقدّم، مخالفت کرده اند‏‎ ‎‏و زجرها کشیدند و حبسها رفتند و تبعیدها رفتند، و مردم مسلمان دنبال آنها هستند. و اگر‏‎ ‎

‏
‏‎[[page 393]]‎‏آنها از مردم گرفته بشوند و مردم از آنها گرفته بشوند، آن روزی است که اَبرقدرتها جشن‏‎ ‎‏می گیرند. روشنفکرهایی که عامل اَبَرقدرتها نیستند، لکن اعمالی می کنند، صحبتهایی‏‎ ‎‏می کنند که در نتیجه، همان نتیجۀ عُمّال آنها را می دهد، بیدار بشوند. توجه بکنند به اینکه‏‎ ‎‏یک مملکت اسلامی است. یک مملکتی است که مال خودتان شده است. مستقل است.‏‎ ‎‏وابسته به هیچ جا نیست. کاری نکنید که این وابستگی که گسسته شده است دوباره پیوسته‏‎ ‎‏بشود. دعوت به اسلام بکنید. دعوت به صلاح بکنید. دعوت به تجهیزات سلاحی بکنید.‏‎ ‎‏دعوت به فرهنگ اسلامی بکنید. این فرهنگهای غربی را بیش از پنجاه سال است که شما‏‎ ‎‏دیدید، و هرچه به سر این ملت آمد از این فرهنگ غربی آمد. هر انحرافی که برای‏‎ ‎‏جوانهای عزیز ما پیدا شد به واسطۀ این فرهنگ غربی بود. روشنفکرها توجه کنند به‏‎ ‎‏اینکه مهلت بدهند یک چند سالی هم فرهنگ اسلامی باشد. تجربه کنند ببینند که با‏‎ ‎‏فرهنگ اسلامی چه خواهد شد.‏

‏‏     من دعاگوی همۀ شماها هستم. و باز تأکید می کنم که در جبهه ها که ـ ان شاءالله ـ با‏‎ ‎‏سلامت بروید و با سلامت برگردید و پیروز باشید، با پیروزی برگردید، پیروزی شما در‏‎ ‎‏گرو وحدت شماست و در گرو ایمان شماست. ایمان داشته باشید. قوی کنید ایمان‏‎ ‎‏خودتان را و با همۀ قوای مسلَّحه همراه باشید. مقصد یک مقصد است و آن شکست اَبَر‏‎ ‎‏قدرتهاست. و من امیدوارم که شما با سلامت و سعادت باشید و این راهی که راه خداست‏‎ ‎‏طی کنید و با پیروزی برگردید، و اینجا من شما را پیروزمندانه باز ملاقات کنم.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 394]]‎