پیام به ملت ایران به مناسبت انفجار حزب جمهوری اسلامی (شهادت 72 تن)

‏‏پیام‏

‏‏زمان: 9 تیر 1360 / 27 شعبان 1401‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: شهادت 72 تن از یاران امام و امت‏

‏‏مناسبت: فاجعۀ انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین‏

‏‏مخاطب: ملت ایران ـ خانواده های معظم شهدای هفتم تیر‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏انالله و اناالیه راجعون‏

‏‏     ‏‏ملتی که برای اقامۀ عدل اسلامی و اجرای احکام قرآن مجید و کوتاه کردن دست‏‎ ‎‏جنایتکاران ابرقدرت و زیستن با استقلال و آزادی قیام نموده است، خود را برای‏‎ ‎‏شهادت و شهید دادن آماده نموده است و به خود باکی راه نمی دهد که دست جنایت‏‎ ‎‏ابرقدرتها از آستین مشتی جنایتکار حرفه ای بیرون آید و بهترین فرزندان راستین او را به‏‎ ‎‏شهادت رساند.مگر شهادت ارثی نیست که از موالیان ما که حیات را عقیده و جهاد‏‎ ‎‏می دانستند و در راه مکتب پرافتخار اسلام با خون خود و جوانان عزیز خود از آن‏‎ ‎‏پاسداری می کردند به ملت شهیدپرور ما رسیده است؟ مگر عزت و شرف و ارزشهای‏‎ ‎‏انسانی، گوهرهای گرانبهایی نیستند که اسلاف صالح این مکتب، عمر خود و یاران خود‏‎ ‎‏را در راه حراست و نگهبانی از آن وقف نمودند؟‏

‏‏     مگر ما پیروان پاکان سرباخته در راه هدف نیستیم که از شهادت عزیزان خود به دل‏‎ ‎‏تردیدی راه دهیم؟ مگر دشمن قدرت آن دارد که با جنایت خود مکارم و ارزشهای‏‎ ‎‏انسانی شهیدان عزیز ما را از آنان سلب کند؟ مگر دشمنهای فضیلت می توانند جز این‏‎ ‎‏خرقۀ خاکی را از دوستان خدا و عاشقان حقیقت بگیرند؟ بگذار این ددمنشان که جز به‏‎ ‎‏«من» و «ما»های خود نمی اندیشند و ‏‏یأکلون کما تأکل الانعام‏‎[1]‎‏ عاشقان راه حق را از بند‏‎ ‎‏طبیعت رهانده و به فضای آزاد جوار معشوق برسانند. ‏

‏
‏‎[[page 1]]‎‏     ننگتان باد ای تفاله های شیطان، و عارتان باد ای خودفروختگان به جنایتکاران‏‎ ‎‏بین المللی که در سوراخها خزیده و در مقابل ملتی که در برابر ابرقدرتها برخاسته است، به‏‎ ‎‏خرابکاریهای جاهلانه پرداخته اید. عیب بزرگ شما و هوادارانتان آن است که نه از‏‎ ‎‏اسلام و قدرت معنوی آن و نه از ملت مسلمان و انگیزۀ فداکاری او اطلاعی دارید. شما‏‎ ‎‏ملتی را که برای سقوط رژیم پلید پهلوی و رها شدن از اسارت شیطان بزرگ دهها جوان‏‎ ‎‏عزیز خود را فدا کرد و با شجاعت بیمانند ایستاد و خم به ابرو نیاورد، نشناخته اید. شما‏‎ ‎‏ملتی را که معلولانشان در تختهای بیمارستانها آرزوی شهادت می کنند و یاران را به‏‎ ‎‏شهادت دعوت می کنند، نشناخته اید. شما کوردلان با آنکه دیده اید با شهادت رساندن‏‎ ‎‏شخصیتهای بزرگ صفوف فداکاران در راه اسلام فشرده تر و عزم آنان مصمم تر‏‎ ‎‏می شود، می خواهید با به شهادت رساندن عزیزان ما این ملت فداکار را از صحنه بیرون‏‎ ‎‏کنید. شما تا توانسته اید به فرزندان اسلام چون شهید بهشتی و شهدای عزیز مجلس و‏‎ ‎‏کابینه با حربۀ ناسزا و تهمتهای ناجوانمردانه حمله کردید که آنها را از ملت جدا کنید، و‏‎ ‎‏اکنون که آن حربه از کار افتاد و کوس رسوایی همه تان بر سر بازارها زده شد، در‏‎ ‎‏سوراخها خزیده و دست به جنایاتی ابلهانه زده اید که به خیال خام خود ملت شهیدپرور و‏‎ ‎‏فداکار را با این اعمال وحشیانه بترسانید، و نمی دانید که در قاموس شهادت واژۀ وحشت‏‎ ‎‏نیست. اکنون اسلام به این شهیدان و شهیدپروران افتخار می کند و با سرافرازی همۀ مردم‏‎ ‎‏را دعوت به پایداری می نماید، و ما مصمم هستیم که روزی رخش ببینیم و این جان که از‏‎ ‎‏اوست تسلیم وی کنیم.‏

‏‏     ملت ایران در این فاجعۀ بزرگ 72 تن بیگناه به عدد شهدای کربلا از دست داد. ملت‏‎ ‎‏ایران سرافراز است که مردانی را به جامعه تقدیم می کند که خود را وقف خدمت به اسلام‏‎ ‎‏و مسلمین کرده بودند و دشمنان خلق گروهی را شهید نمودند که برای مشورت در‏‎ ‎‏مصالح کشور گرد هم آمده بودند. ملت عزیز، این کوردلان مدعی مجاهدت برای‏‎ ‎‏خلق،‏‎[2]‎‏ گروهی را از خلق گرفتند که از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق بودند. گیرم که‏‎ ‎
‏‎[[page 2]]‎‏شما با شهید بهشتی که مظلوم زیست و مظلوم مُرد و خار در چشم دشمنان اسلام و‏‎ ‎‏خصوص شما بود دشمنی سرسختانه داشتید، با بیش از هفتاد نفر بیگناه که بسیاری شان از‏‎ ‎‏بهترین خدمتگزاران خلق و مخالف سرسخت با دشمنان کشور و ملت بودند چه دشمنی‏‎ ‎‏داشتید؟ جز آنکه شما با اسم خلق از دشمنان خلق و راه صاف کنان چپاولگران شرق و‏‎ ‎‏غرب می باشید. ما گر چه دوستان و عزیزان وفاداری را از دست دادیم که هر یک برای‏‎ ‎‏ملت ستمدیده استوانۀ بسیار قوی و پشتوانۀ ارزشمند بودند، ما گر چه برادران بسیار‏‎ ‎‏متعهدی را از دست دادیم که ‏‏اشداء علی الکفار رحماء بینهم‏‎[3]‎‏ بودند و برای ملت مظلوم و‏‎ ‎‏نهادهای انقلابی سدی استوار و شجره ای ثمربخش به شمار می رفتند، لکن سیل‏‎ ‎‏خروشان خلق و امواج شکنندۀ ملت با اتحاد و اتکال به خدای بزرگ هر کمبودی را‏‎ ‎‏جبران خواهد کرد. ملت ایران با اعتماد به قدرت لایزال قادر متعال همچون دریایی مواج‏‎ ‎‏به پیش می رود و در مقابل ابرقدرتها و تفاله های آنان با صفی مرصوص‏‎[4]‎‏ ایستاده است،‏‎ ‎‏و شما درماندگان عاجز را که در سوراخها خزیده اید و نفَسهای آخر را می کشید به جهنم‏‎ ‎‏می فرستد و خداوند بزرگ پشت و پناه این کشور و ملت است. ‏

‏‏     اینجانب بار دیگر این ضایعۀ عظیم را به حضور بقیة الله ـ ارواحناله الفداء ـ و ملتهای‏‎ ‎‏مظلوم جهان و ملت رزمندۀ ایران تبریک و تسلیت عرض می کنم. من با بازماندگان‏‎ ‎‏شریف و عزیز این شهدا در غم و سوگ شریک و رحمت واسعۀ خداوند رحمان را برای‏‎ ‎‏این مظلومان و صبر و شکیبایی را برای بازماندگان محترم آنان از درگاه خداوند متعال‏‎ ‎‏خواستارم. رحمت خدا و درود بی پایان ملت بر شهدای انقلاب از 15 خرداد 42 تا‏‎ ‎‏7 تیرماه 60، و سلام و تحیت بر مظلومان جهان و مظلومان ایران در طول تاریخ.‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 3]]‎